Σημειώνω ότι πρέπει να τρέξει κατοστάρι. Και δεν είναι θέμα μόνο νεανικού σφρίγους. Είναι, κυρίως, εμπειρίας στη διοίκηση, στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, στην κατάρτιση προτεραιοτήτων πώς επιτυγχάνεις τους στόχους σου. Κάποιοι από τη γενιά των  σαραντάρηδων που εμπιστεύθηκε ο πρωθυπουργός δοκιμάστηκαν ως υφυπουργοί. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκρινε ότι μπορεί να τους αναβαθμίσει. Να, λοιπόν, που τώρα έχουν όλο το πεδίο δικό τους και την άνεση να δικαιώσουν την πρωθυπουργική επιλογή. Πώς να το κάνουμε; Είναι μεγάλο το στοίχημα για εκείνον και πρέπει να τον τιμήσουν.

Υπάρχει πάντα το μέγα πρόβλημα που λέγεται Δημόσια Διοίκηση. Κι όταν η Δημόσια Διοίκηση έχει παλιώσει, φέρει αμαρτίες του παρελθόντος, παρουσιάζει αγκυλώσεις, έχει αναξιοκρατία, έχει κομματικά στεγανά -και κλειστά κυκλώματα «προνομιακής συναλλαγής»- έχει τεμπέληδες που έχουν αναγάγει «τα ζώα μου αργά» σε διδακτορική διατριβή, τα πράγματα, όπως συνηθίζει να λέει η Ντόρα Μπακογιάννη, «είναι σκούρα βυσσινί».

Το καίριο είναι ότι οι πολίτες περιμένουν να «γίνει κάτι, επιτέλους», με το βαθύ το κράτος των μανδαρίνων, που μοιάζει σαν να κάθονται πίσω από τα γραφεία τους προκειμένου να κάνουν τη ζωή των πολιτών δύσκολη, ασκώντας «εξουσία» με μία υπογραφή και τη σφραγίδα. Δηλαδή, καλό θα είναι, κατά τη γνώμη μου, να μετρηθεί ο εναπομείνας χρόνος και τρεις γενναίοι ξεκάθαροι στόχοι εκσυγχρονισμού ανά υπουργείο που δόθηκαν στον μπλε φάκελο να υλοποιηθούν το συντομότερο και με τον προσφορότερο τρόπο.

Ετσι, με το τέλος του 2026 να έχει ο πρωθυπουργός ένα σύνολο αξιόλογων έργων της νέας Ελλάδας, για να μπορεί να εμφανιστεί ενώπιον των πολιτών αποδεικνύοντας τη σθεναρά του βούληση και την αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού σχήματος, γράφοντας ευδόκιμες προϋποθέσεις για μία νέα τετραετία. Δεν ξέρω, αλλά θέλω να είμαι αισιόδοξη.

Υστερόγραφο

Στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ ξεκίνησα την καριέρα μου το 1985, την εποχή των μεγάλων κυκλοφοριών. Αποχώρησα το 1989, περνώντας από σπουδαίες εφημερίδες. Ξαναγύρισα -«Μετά είκοσι έτη», κατά το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά- το 2009. Σήμερα, κι εγώ- όπως η κυβέρνηση- αποφάσισα να κάνω… μία νέα αρχή. Για έναν λόγο: Δεν μου αρέσει να «βολεύομαι». Κάθε νέα αρχή μού δίνει νέα δύναμη. Αλλά, όπως το λέει ο Μάνος Ελευθερίου: «Θα σας ξανάβρω στους μπαξέδες…». Καλά να είμαστε. Και μη χανόμαστε, Γιάννη μου! (Το λέω στον άξιο και αγαπητό διευθυντή του «Ε.Τ.»)!