Τα παιδιά του πολέμου στην Παλαιστίνη, που βίωσαν τη σκληρότητα των ανθρώπων και ωρίμασαν απότομα αντιμετωπίζοντας πόνο, απώλεια και φόβο, βρήκαν στην πατρίδα μας παρηγοριά. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας τα υποδέχτηκε για να γιατρέψει όσο το δυνατόν περισσότερες σωματικές πληγές, και ίσως κάποιες ψυχικές.

Στην πρώτη γραμμή της αλληλεγγύης βρέθηκαν τα δύο Νοσοκομεία Παίδων «η Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού», αλλά και το Νοσοκομείο ΚΑΤ.

Τα παιδιά έφτασαν στη χώρα μας με πρωτοβουλία των ελληνικών υπουργείων Εσωτερικών και Υγείας. Είναι όλα παιδιά τραυματισμένα πολύ σοβαρά, ή με χρόνια νοσήματα που δεν μπορούσαν πλέον να αντιμετωπιστούν στη βομβαρδισμένη πατρίδα τους.

Στα νοσοκομεία Παίδων «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού», 12 μικροί Παλαιστίνιοι λαμβάνουν την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, ενώ στο νοσοκομείο ΚΑΤ, ένας 15χρονος δίνει τη δική του μάχη για να ξανασταθεί στα πόδια του.

«Ενα μεγάλο μπράβο στο προσωπικό του ΕΣΥ, που είναι κοντά σε αυτά τα παιδιά που πέρασαν τη φρίκη του πολέμου και προσπαθούν με κάθε  δυνατό τρόπο να επουλώσουν τις πληγές τους είτε είναι σωματικές είτε είναι ψυχικές», αναφέρει σε δήλωσή του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος.

Η μάχη ενός 15χρονου παιδιού

Το 15χρονο αγόρι έφτασε στο Νοσοκομείο ΚΑΤ στις 21 Ιανουαρίου 2025, μέσω του Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης παιδιών από τη Γάζα. Το δεξί του πόδι ήταν διαλυμένο από ένα βλήμα που έπεσε στο σπίτι του. Στην ίδια έκρηξη ξεκληρίστηκε ολόκληρη η οικογένειά του, εκτός από τη μητέρα του.

Στο ΚΑΤ τον ανέλαβε εξειδικευμένη ομάδα ιατρών, η οποία με διαδοχικά χειρουργεία έδωσε άνιση μάχη για να καταφέρει να σώσει το κάτω άκρο του. Τελικά με την πρωτοποριακή τεχνική της τοποθέτησης ογκολογικής πρόθεσης έχει την ευκαιρία να σταθεί ξανά όρθιος. Κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο στην αρχή.

Εκτός από τους γιατρούς, όμως, όλο το προσωπικό του νοσοκομείου έχει δείξει απίστευτη ευαισθησία στο μικρό παιδί.

Στο πλευρό του 15χρονου βρίσκεται διαρκώς μια εργαζόμενη στην καθαριότητα του νοσοκομείου, της οποίας ο σύζυγος μιλά αραβικά και εκτελεί χρέη διερμηνέα. Περνάει χρόνο με το παιδί, του κρατά συντροφιά, και κάθε μέρα διαθέτει από το υστέρημά της ό,τι μπορεί για να μην του λείψει τίποτα.

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και στα νοσοκομεία Παίδων. Γιατροί, νοσηλευτές, διοικητικό προσωπικό, όλοι τους έχουν αγκαλιάσει αυτά τα παιδιά.

«Για κάτι τέτοια είμαστε υπερήφανοι που είμαστε μέλη του δημοσίου συστήματος υγείας της χώρας μας. Αποδεικνύουμε συνεχώς τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του ΕΣΥ και ταυτοχρόνως ζητάμε να σταματήσει ο πόλεμος στη Γάζα», καταλήγει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.