Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί ένα κόμμα που οι αποφάσεις του αλλάζουν όπως ο άνεμος, ενώ αποδομούνται πλήρως όλα τα πρόσωπα της ηγετικής ομάδας; Από τον Αλ. Τσίπρα που θέλησε να δημιουργήσει συνθήκες αναταραχής παρεμβαίνοντας μία ώρα πριν από την έναρξη του Συνεδρίου μέχρι τον Στ. Κασσελάκη που τελικώς υπαναχώρησε, αλλά και τους υπόλοιπους πρωτοκλασάτους που περιμένουν τις ευρωεκλογές για να πετάξουν έξω τον πρόεδρο επιδιώκοντας να του χρεώσουν την επερχόμενη συντριβή όταν είναι όλοι συνυπεύθυνοι.
Με αυτές τις λογικές, ή καλύτερα με αυτόν τον παραλογισμό, δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί διαρκώς και αδυνατεί να διαδραματίσει με ουσιαστικό τρόπο τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά αντιθέτως τον διακωμωδεί.
Ολα «οδηγούν» στη μείωση των άμεσων φόρων
Κλυδωνισμοί καταγράφονται και στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου ο πρόεδρος με διάφορες προφάσεις δηλώνει ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, όταν πριν από δύο μήνες έλεγε ακριβώς το αντίθετο.
Ηδη υπάρχει μία βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που δηλώνει ότι θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, αναφέροντας μάλιστα ότι η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ περιλαμβάνεται στις προγραμματικές θέσεις του κόμματος, αλλά το μείζον είναι ότι ο Ν. Ανδρουλάκης προσπαθεί να ασκήσει αντιπολίτευση με τακτικισμούς.
Ολα αυτά δείχνουν γιατί η κοινωνία στηρίζει την κυβέρνηση και εμπιστεύεται τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κάτι που αναμένεται να επιβεβαιωθεί εκ νέου στις ευρωκελογές, ιδίως με την εικόνα που επικρατεί στα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης.