της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*

Είμαι σίγουρη, κύριε πρωθυπουργέ, ότι εννοείς τη συγγνώμη που είπες για τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Όμως, θα έχει όχι μόνο προστιθέμενη αξία, αλλά πραγματικό αντίκτυπο, συσπειρώνοντας τον κόσμο γύρω σου, εάν δείξεις την αποφασιστικότητα, και όχι μόνο με λόγια, αλλά με έργα βάλεις το μαχαίρι στο κόκκαλο, αρχίζοντας πρώτα και κύρια από το δικό σου κόμμα.

Γνωρίζω πώς οι αντιπολιτευόμενοι αρμοί του κόμματός σου, κάποιοι εκ των οποίων λειτουργούν σε χειρότερο βαθμό αντιπολιτευτικού μένους από το ίδιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε περιμένουν στην γωνία, ακόμα και κυρίως κάτω από ποιο πλαίσιο εσύ προσωπικά θα χειριστείς μία κρίση, πολλώ δε μάλλον μία τραγωδία, εστιάζοντας πόσο επιρρεπής θα φανείς στην πίεση ακόμα και απέναντι σε αήθεις επιθέσεις. Και αυτούς πρώτα μετά από αυτό το συμβάν και τις «παραφυάδες» που δημιουργούν, πρέπει να βάλεις στην άκρη και να «ξεριζώσεις», διότι αυτοί είναι το εμπόδιο που σε φέρνουν πολλές φορές απολογούμενο απέναντι σε έναν ολόκληρο λαό.

Διότι, κύριε πρωθυπουργέ, έχεις αποδείξει αυτά τα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης, ότι τηρείς τις δεσμεύσεις σου και έχεις πρόθεση να δημιουργήσεις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους πολίτες, ακόμα κι εάν σε μία τετραετία ούτε θαύματα μπορούν να γίνουν ούτε να «διαγραφούν» παθογένειες ετών. Όμως, έχεις αποδείξει ότι αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου και δεν είσαι ρίψασπις, ακόμα κι εάν υφίσταται μία στείρα αντιπολίτευση που ακόμα και τα πάθη ενός λαού μπορεί να ξεσηκώσει εναντίον σου.

Κύριε πρωθυπουργέ, είναι αναγκαίο να δεις πρώτα και κύρια τα του οίκου σου, να τα βάλεις σε μία σειρά, να αποδώσεις τα του Καίσαρος τω Καίσαρι (και όχι μόνο για τη συγκεκριμένη τραγωδία) και να συνεχίσεις. Διότι εάν δεν το πράξεις αυτό, οι δελφίνοι που έχεις μέσα στο κόμμα σου και οι αντιπολιτευόμενοι αρμοί του είναι αυτοί που θα σε στοχεύσουν πρώτοι, ακόμα και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Και επειδή ως φαίνεται, τέσσερα χρόνια μίας κατά γενικής ομολογίας επιτυχημένης πορείας, μπορεί η μία στιγμή να την καταστρέψει, οφείλεις για όλους όσους δεν στεκόμαστε σε αυτήν την στιγμή (όχι από αναλγησία, αλλά γιατί κάποια στιγμή μία χρόνια κατάσταση ήταν επόμενο να σκάσει με ολέθριες, δυστυχώς, συνέπειες), να προσπαθήσεις αυτούς τους μήνες που σου μένουν μέχρι τις εκλογές να παράγεις έργο. Ακόμα και έργο που θα χρειαζόταν και μία τετραετία, παρότι  αυτό που γράφω, μπορεί να σου φανεί ουτοπικό.

Σταμάτησε τώρα, όλους αυτούς του κόμματός σου που πηγαίνουν από κανάλι σε κανάλι και προκαλούν το κοινό αίσθημα. Βάλε τον εκπρόσωπο τύπου του κόμματός σου να αναλάβει αυτός τη συγκεκριμένη συζήτηση και ενημέρωση στα ΜΜΕ. Ο λαός είναι ξεσηκωμένος και το πένθος αυτό, που εκτός των άλλων το εκμεταλλεύονται για αντιπολίτευση κόμματα που σε αντίστοιχες τραγωδίες δεν λογοδότησαν, οι βουλευτές του κόμματός σου το μεγεθύνουν, επιδεινώνοντας το δυσάρεστο κλίμα που εκ των πραγμάτων κυριαρχεί σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί η «καυτή πατάτα», αν και χρόνιων παθογενειών έσκασε στη δική σου διακυβέρνηση  και είναι εύλογο το λαϊκό μένος να στρέφεται εναντίον της παρούσας κυβέρνησης. Αυτήν την στιγμή, η σιωπή που δηλώνει σεβασμό, αλλά όχι η αφωνία πρέπει να πρυτανεύσει ως λογική συνθήκη.

Γιατί αυτό που είναι αναγκαίο να πράξεις, και το οφείλεις για το καλό της πατρίδας, είναι να προσελκύσεις τον κόσμο που έπαψε να πιστεύει στο πολιτικό σύστημα και στο πολιτικό προσωπικό της χώρας (πολλώ δε μάλλον μετά από αυτό το οδυνηρό συμβάν). Οφείλεις να χειριστείς με ψυχραιμία την όλη κατάσταση, να κάνεις τις απαραίτητες αναδιαρθρώσεις σε νευραλγικούς τομείς και όχι μόνο στον τομέα «συγκοινωνίες», ώστε η ψήφος, όποτε προκριθεί η ημερομηνία εκλογών, να μην είναι θυμού, αλλά εμπιστοσύνης ότι η Ελλάδα μπορεί να κάνει θαύματα, όταν θέλει. Μπορεί ως το πουλί Φοίνικας να αναγεννηθεί από την στάχτη, ακόμα και από αυτή, μίας εθνικής τραγωδίας. Είναι σημαντικό να πάψει να απαξιώνεται πλέον η πολιτική σκηνή και μόνο εσύ μπορείς να πετύχεις, αυτήν την αναστροφή.

Οι νεκροί στα Τέμπη είναι τα παιδιά μας, οι γονείς μας, τα αδέλφια μας και κανένα κόμμα, κύριε πρωθυπουργέ, δεν έχει το δικαίωμα να τους καπηλεύεται για ψηφοθηρικούς λόγους. Για τον λόγο αυτό, ως Ελληνίδα πολίτης απαιτώ από εσένα, κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη, να κάνεις το σωστό για τη χώρα. Σε στηρίζω στο «ιερό καθήκον της διακυβέρνησης» και αναμένω να κάνεις άμεσα πράξη αυτά που περικλείονται στη συγγνώμη που έδωσες πριν λίγες ημέρες.

Διότι, η θυσία τόσων ανθρώπων απαιτεί δικαίωση και δικαιοσύνη….

[1] Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).