Η γειτονική χώρα άρχισε πρόσφατα την παραγωγή εξοπλισμένων drones που ελέγχονται από άνθρωπο χειριστή και, σύμφωνα με πληροφορίες, τα έχει ήδη χρησιμοποιήσει εκατοντάδες φορές στη βορειοδυτική Συρία.

Τώρα, προχωρά στο επόμενο βήμα, τη χρήση αυτόνομων drones, σύμφωνα με δημοσίευμα του «New Scientist». Η τουρκική αμυντική εταιρεία STM (που ιδρύθηκε το 1991) ανακοίνωσε ότι ο στρατός τής χώρας θα αρχίσει να χρησιμοποιεί τα νέα αυτόνομα drones Kargu στις αρχές του 2020. Πρόκειται για εναέρια οχήματα βάρους επτά κιλών, με τέσσερις έλικες (quadcopters), που δρουν επίσης ως μέρος ενός ευρύτερου σμήνους, οι μονάδες του οποίου μπορούν να συνεργάζονται.

Τα Kargu διαφημίζονται από τη STM ως χρήσιμα για επιχειρήσεις αντιτρομοκρατικές και ασύμμετρου πολέμου, τόσο εναντίον στατικών όσο και κινούμενων στόχων (ανθρώπων, οχημάτων κ.ά.). Διαθέτουν ενσωματωμένες δυνατότητες επεξεργασίας εικόνων σε πραγματικό χρόνο, καθώς και αλγόριθμους βαθιάς μάθησης. Μπορούν να λειτουργήσουν τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα, να κάνουν πλήγματα ακριβείας, να χρησιμοποιήσουν διάφορα οπλικά συστήματα και αυτοκαταστρέφονται αν χρειαστεί.

Η τουρκική αμυντική βιομηχανία εργάζεται πυρετωδώς για την εγχώρια ανάπτυξη ολοένα πιο εξελιγμένων και φονικών drones, καθώς και πυραύλων «Κρουζ», με στόχο να μειώσει την εξάρτησή της από ξένες χώρες, σύμφωνα με δημοσίευμα του ειδησεογραφικού ιστότοπου με έδρα τις ΗΠΑ Al-Monitor, που παρακολουθεί στενά με ειδησεογραφία και αναλύσεις τις εξελίξεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Το δημοσίευμα υπογράφει ο Τούρκος πρώην στρατιωτικός Μετίν Γκουρσάν, ο οποίος μετά την παραίτησή του από τον τουρκικό στρατό, έγινε ανεξάρτητος αναλυτής για στρατιωτικά θέματα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Τουρκία δοκίμασε προ ημερών με επιτυχία τον πρώτο της πύραυλο τύπου «Κρουζ» (SOM-B2) με εκρηκτική κεφαλή, ικανή να διαπερνά τσιμεντένια υπόγεια καταφύγια.

Παράλληλα, η τουρκική εταιρεία κατασκευής drones Baykar Makina (ανήκει στην οικογένεια του γαμπρού του Ερντογάν, του Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, ο οποίος είναι και επικεφαλής της εταιρείας στον τεχνολογικό τομέα) συνεργάζεται από τις αρχές Αυγούστου με την κρατική ουκρανική εταιρεία Ukrspecexport για την ανάπτυξη ενός μεγάλου τουρκικού drone, του Akinci («Επιδρομέας»), με δύο μηχανές, δυνατότητα πτήσης σε μεγάλο ύψος και για πολλή ώρα.

Η Baykar Makina έχει ήδη κατασκευάσει τα drones ΤΒ2, που χρησιμοποιεί η Τουρκία εδώ και περίπου τρία χρόνια στο εσωτερικό της, στο Ιράκ, στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο και τη βόρεια Συρία. Το ΤΒ2, που εξάγεται στο Κατάρ και την Ουκρανία, είναι ένα μέσου υψομέτρου και μεγάλης πτητικής ικανότητας drone, αλλά το υπό ανάπτυξη Akinci θα είναι πολύ πιο εξελιγμένο. Η ουκρανική Ukrspecexport θα παρέχει τους «τούρμπο» κινητήρες του drone.

Το Akinci θα έχει άνοιγμα φτερών 20 μέτρα, βάρος έως 4.500 κιλά, θα μπορεί να μένει στον αέρα έως 24 ώρες και θα φθάνει σε επιχειρησιακό ύψος έως 12.200 μέτρα, επιδόσεις που είναι σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με εκείνες του τωρινού drone TB2. Το Akinci θα διαθέτει, επίσης, ηλεκτρονικό ραντάρ (AESA), συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και δορυφορικών επικοινωνιών και θα είναι σε θέση να λειτουργεί ανεξάρτητα από τον σταθμό εδάφους. Θα μπορεί να εφοδιαστεί με διάφορα οπλικά συστήματα, όπως καθοδηγούμενες βόμβες ακριβείας (Roketsan MAM-L), πυραύλους Cirit και ΜΑΜ-C, κυρίως όμως τον νέο πύραυλο «Κρουζ» αέρος-εδάφους Roketsan SOM-B2 με ακτίνα δράσης 250 χιλιομέτρων.

Η πρώτη δοκιμή του πυραύλου «Κρουζ» SOM-B2 ήταν επιτυχής στις 6 Σεπτεμβρίου, οπότε αναμένεται να αποτελέσει το σημαντικότερο οπλικό σύστημα του drone Akinci, το οποίο αναμένεται να αρχίσει να χρησιμοποιείται από τον τουρκικό στρατό εντός του 2021.

Η τουρκική κυβέρνηση στηρίζει την εταιρεία Baykar Makina και, παρά την οικονομική κρίση, αυτόν τον μήνα τής χορήγησε επιδότηση περίπου 120 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και φορολογικές απαλλαγές, προκειμένου να κατασκευάσει ένα μεγάλο εργοστάσιο κοντά στην Κωνσταντινούπολη για τη μαζική παραγωγή του drone Akinci (του πρώτου μεγάλης ακτίνας δράσης οπλισμένου drone της Τουρκίας), καθώς επίσης για να διπλασιάσει τη σημερινή παραγωγή του μικρότερου drone TB2.

Το νέο εργοστάσιο θα δημιουργήσει 1.000 νέες θέσεις εργασίας και προγραμματίζεται να παράγει μέσα στην επόμενη διετία 46 drones TB2 και 36 drones Akinci (τα 24 για τον τουρκικό στρατό, ενώ τα 13 θα εξαχθούν στην Ουκρανία), καθώς και τα αντίστοιχα συστήματα επικοινωνιών και εδάφους. Ενδιαφέρον για την αγορά του μελλοντικού Akinci έχουν εκδηλώσει το Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν και η Μαλαισία.

Το ερώτημα, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Al-Monitor, είναι ποιές είναι οι στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας και πού σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτά τα εξελιγμένα drones «Επιδρομείς», τα οποία θα έχουν τόσο βαρύ και ακριβείας εξοπλισμό. Η Άγκυρα θεωρεί το Akinci ως «μη επανδρωμένο μαχητικό αεροπλάνο αέρος-εδάφους» παρά ως drone. Ο συνδυασμός Akinci και πυραύλου «Κρουζ» SOM-B2 θα δώσει στην Τουρκία δυνατότητα για «χειρουργικά» πλήγματα σε απόσταση έως 600 χιλιομέτρων από το έδαφός της. Αυτό σημαίνει ότι π.χ. το Akinci μπορεί να αντικαταστήσει τα μαχητικά F-16 που σήμερα δρουν κατά των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ και στη βόρεια Συρία.

Επίσης, σύμφωνα με τον Γκουρσάν, όταν το Akinci τεθεί σε λειτουργία, θα δώσει στην Τουρκία δυνατότητα για 24ωρη χαμηλού κόστους και χαμηλού κινδύνου εναέρια επιτήρηση πάνω από όλο το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.

Ένα από τα πιθανά μελλοντικά προβλήματα για τα drones Akinci είναι ότι εξαρτώνται για τη λειτουργία τους όχι μόνο από τις εισαγωγές ουκρανικών κινητήρων αλλά και από το σύστημα GPS των ΗΠΑ. Μένει να φανεί αν η Τουρκία θα προτιμήσει την εναλλακτική λύση του ρωσικού συστήματος δορυφορικής πλοήγησης GLONASS, ιδίως αν επιδεινωθούν περαιτέρω οι τουρκο-αμερικανικές σχέσεις λόγω της κρίσης με την τουρκική αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400.