Το συγκεκριμένο ντιμπέιτ ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο για τα επιτελεία και των δύο κομμάτων, καθώς εκτιμούν ότι μια καλή προεδρική εμφάνιση θα δώσει στον υποψήφιο τους την δυνατότητα να ανοίξει την ψαλίδα σε μια προεκλογική αναμέτρηση που, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, Κλίντον και Τραμπ βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
Toυ ανταποκριτή μας στη Nέα Υόρκη, Πέτρου Κασφίκη
Για περισσότερα από 90 λεπτά ο Τραμπ προσπάθησε να αποδομήσει την πολιτική εικόνα της Κλίντον εμφανίζοντας την ως υπεύθυνη για την αδύναμη οικονομία, την υψηλή ανεργία, αλλά και το έντονο αίσθημα ανασφάλειας που βιώνουν οι Αμερικανοί λόγω της εσωτερικής και εξωτερικής τρομοκρατίας. Από την πλευρά της η Κλίντον κατηγόρησε τον Τραμπ ότι επιστρατεύει ασύστολα ψεύδη και ότι δεν διαθέτει την απαραίτητη ιδιοσυγκρασία που απαιτείται για την ισχυρότερη θέση του πλανήτη.
Οικονομική Ανασφάλεια
Σύμφωνα με τα περισσότερα στατιστικά στοιχεία το αίσθημα της οικονομικής ανασφάλειας είναι έντονο στο αμερικανικό εκλογικό σώμα, παρόλο που οι δείκτες της οικονομίας εμφανίζονται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το συγκεκριμένο αίσθημα δεν έχει να κάνει μόνο με την ανεμική ανάκαμψη από την οικονομική κρίση, αλλά συνδέεται άμεσα με την παγκοσμιοποίηση και υπό αυτή την έννοια με το BREXIT.
Η βαριά μεταπολεμική βιομηχανία που είχε δημιουργήσει το «θαύμα» της αμερικανικής μεσαίας τάξης έχει πλέον εκλείψει και η οικονομία των υπηρεσιών που ήρθε να την αντικαταστήσει δεν έχει καταφέρει να προσφέρει μισθούς που να ανταποκρίνονται στην συνεχή αύξηση του πληθωρισμού και του κόστους διαβίωσης. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτό ότι στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ένας ισχυρός δείκτης κοινωνικής προστασίας, δημιουργείται πλέον το εκρηκτικό μείγμα δυσαρέσκειας που έφερε στην επιφάνεια πρωτοφανείς υποψηφίους για τα αμερικανικά δεδομένα όπως ο Μπέρνι Σάντερς και ο Ντόναλντ Τραμπ.
Υπό το πρίσμα των ερχομένων εκλογών, το συγκεκριμένο κύμα αγανάκτησης γίνεται ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς τουλάχιστον πέντε από τις έντεκα «swing states» είναι πρώην βιομηχανικές ζώνες.
Για το λόγο αυτό ο Ντόναλντ Τραμπ, όπως έκανε νωρίτερα και ο Μπέρνι Σάντερς, εστίασε στο ντιμπέιτ τα βέλη του στις συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου, οι οποίες όπως είπε έχουν αποβεί ιδιαίτερα κερδοφόρες για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά ιδιαίτερα ζημιογόνες για την αμερικανική εργατική τάξη.
Όταν πιέστηκε να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς σκοπεύσει να φέρει πίσω τις δουλείες που χάθηκαν, ο Τραμπ υποστήριξε πως δεν θα διστάσει να βάλει υψηλούς δασμούς στα προϊόντα όσων εταιρειών επιλέγουν να μετακινούν τις μονάδες παραγωγής τους στο εξωτερικό λόγω του φθηνότερου εργατικού δυναμικού. Επιπλέον, τόνισε πως το νέο του φορολογικό σχέδιο, το όποιο προβλέπει μείωση των συντελεστών τόσο για τα μεσαία όσο και για τα ιδιαίτερα υψηλά εισοδήματα, θα προσφέρει τα απαραίτητα κίνητρα για την προσέλκυση επενδύσεων που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.
Στο σημείο αυτό η Κλίντον άδραξε την ευκαιρία για να κατηγορήσει τον Τραμπ πως ακολουθεί την ιδία αποτυχημένη συνταγή με τον Πρόεδρο Μπους, η οποία όπως είπε οδήγησε στην εκτόξευση των ελλειμμάτων και στην επακόλουθη οικονομική κρίση με τα γνωστά αποτελέσματα. Συνεχίζοντας η Κλίντον πρόταξε την ανάγκη δημιουργίας ενός προοδευτικού φορολογικού συστήματος αλλά και την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων κατηγορώντας μάλιστα τον αντίπαλό της πως το φορολογικό σχέδιο που προτείνει προστατεύει αυτών και τους εκατομμυριούχους φίλους του.
Εθνική Ασφάλεια
Ο τομέας της εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας φαίνεται πως είναι το δεύτερο σημαντικότερο θέμα για την πλειονότητα των Αμερικανών ψηφοφόρων. Στο συγκεκριμένο ζήτημα, η Κλίντον έπαιζε εντός έδρας, καθώς θεωρείται ιδιαίτερα καταρτισμένη λόγω της θητείας της ως υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ κατά την πρώτη θητεία του Πρόεδρου Ομπάμα. Επιπλέον, ο Τραμπ είχε φανεί ευάλωτος καθ’ολη την διάρκεια των προκριματικών εκλογών.
Πιο συγκεκριμένα, η Κλίντον κατηγόρησε τον Τραμπ ότι δεν διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία και γνώση των διεθνών θεμάτων υποστηρίζοντας μάλιστα πως η «ισλαμοφοβία» του θα δημιουργήσει προβλήματα στην συνεργασία των ΗΠΑ με τις χώρες του αραβικού κόσμου. Όπως είπε, η συγκεκριμένη σχέση είναι απαραίτητη για την διασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων στην νευραλγική περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Επιπλέον, υποστήριξε πως οι θέσεις που έχει εκφράσει ο Τραμπ κατά το παρελθόν για τον ρόλο του ΝΑΤΟ.
Από την πλευρά του ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος κατηγόρησε την Κλίντον για την απόφαση της να στηρίξει την «πρώιμη» απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, η οποία όπως είπε επέτρεψε την δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους. Ο Τραμπ αναφέρθηκε και στην ανατροπή του Καντάφι, υποστηρίζοντας πως οι παρεμβατικές πολιτικές της Κλίντον βύθισαν την περιοχή στην γεωπολιτική αστάθεια, η οποία προσέφερε ένα γόνιμο έδαφος για την εξάπλωση της τρομοκρατίας.
Διευκρινίζοντας τις αναφορές που είχε κάνει σε προηγούμενες συνεντεύξεις, ο Τραμπ τόνισε ότι η Αμερική είναι μια χώρα με «τριτοκοσμικές υποδομές», τεράστια ελλείμματα, και εξωτερικό δανεισμό και κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να συνεχίσει να παρέχει «δωρεάν» την προστασία της σε όλους τις συμμάχους της ανά την υφήλιο υπονοώντας πως όλες οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέπει να τηρούν την πρόβλεψη για αμυντικές δαπάνες που θα αγγίζουν το 2% του εγχώριου ΑΕΠ (Η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες τις συμμαχίας εντός αυτού του ορίου, καθώς δαπάνα 2,38% του ΑΕΠ εν μέσω κρίσης).
https://youtu.be/ZEHPrYUcoi0
Σκανδαλολογία
Η σκανδαλολογία έπαιξε κεντρικό ρόλο καθ’όλη την διάρκεια του ντιμπέιτ με τους δύο υποψηφίους να ανταλλάσσουν σε έντονο ύφος προσωπικές αιχμές.
Από την μια πλευρά, η Κλιντον κατηγορεί τον Τραμπ για το γεγονός ότι δεν δίνει στην δημοσιότητα τα έγγραφα που αφορούν την επιστροφή των φόρων του, ρωτώντας με νόημα «τι έχει να κρύψει ο Ντόναλντ Τραμπ;». Μάλιστα υπέθεσε πως αν τα στοιχεία έρθουν στο φως θα δείξουν πως ο Τραμπ δεν έχει πληρώσει σχεδόν καθόλου ομοσπονδιακούς φόρους κατά τα τελευταία χρόνια.
Τέλος ο Τραμπ προκάλεσε ευθέως την Κλίντον να δώσει στην δημοσιότητα τα «απόκρυφα» email της, λέγοντας πως αν αυτή τολμήσει να προβεί σε αυτή την ενέργεια, θα δημοσιοποιήσει και αυτός τα φορολογικά του στοιχεία.
Αξίζει να σημειωθεί πως και οι δύο υποψήφιοι καταγράφουν ιστορικά χαμηλά ποσοστά δημοφιλίας, καθώς μόνο ένας στους εννέα Αμερικανούς θα είναι ικανοποιημένος από την εκλογή είτε της Κλίντον ή του Τραμπ την επόμενη μέρα των προεδρικών εκλογών.
https://youtu.be/DFz0FU76sRI
Το σκάκι των εκλεκτόρων
Σε πολλές παραμέτρους, οι αμερικανικές εκλογές μπορούν να προσομοιαστούν με σκακιστική άσκηση, καθώς στο σύστημα των εκλεκτόρων δεν παίζουν ρόλο οι απόλυτοι αριθμοί (ψήφοι), αλλά ποίες πολιτείες θα καταφέρει να κερδίσει ο κάθε υποψήφιος. Οι περισσότερες πολιτείες χαρακτηρίζονται ήδη ως «κλειδωμένες», υπό την έννοια ότι εκτός συνταρακτικού απρόοπτου είναι αναμμένο προς ποια κατεύθυνση θα κινηθούν.
Οι εναπομείνασες ονομάζονται «swing states» γιατί το αποτέλεσμα σε αυτές είναι ευμετάβλητο. Τα πολιτικά επιτελεία γνωρίζουν πολύ καλά πως όποιος καταφέρει να αλώσει τα λεγόμενα «swing states», θα είναι αυτός που θα κερδίσει την παρτίδα που οδηγεί στα σκαλιά του Λευκού Οίκου.
Η «βουλωμένη» μύτη και η περιφρόνηση του Τράμπ στον συντονιστή του debate
Η άρνηση του Ντόναλντ Τραμπ να δώσει το χέρι του στον συντονιστή της αναμέτρησης Λέστερ Χολτ, την ώρα που η Χίλαρι έδωσε το χέρι της, σχολιάστηκε επίσης ενώ λίγα λεπτά αργότερα, ο ίδιος ο μεγιστάνας έκανε το πρώτο του tweet μετά το debate, επικρίνοντας τον Χολτ για τις ερωτήσεις. «Τίποτα για τα e-mail. Τίποτα για το διεφθαρμένο Ίδρυμα Κλίντον», έγραψε χαρακτηριστικά ο Τραμπ. [Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ]