Σε χθεσινή ανάρτησή του στην πλατφόρμα Truth Social, πάντως, ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε και πάλι αισιόδοξος πως είναι σε καλό δρόμο. «Είχαμε εποικοδομητικές συνομιλίες με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι καλές οι πιθανότητες να τερματιστεί αυτός ο φρικτός, αιματηρός πόλεμος», έγραψε, καθώς ο Στιβ Ουίτκοφ, ο απεσταλμένος του στη Μέση Ανατολή, ο οποίος μετείχε στις συνομιλίες με την Ουκρανία, συναντήθηκε με τον Πούτιν το βράδυ της Πέμπτης, επιστρέφοντας στην Ουάσιγκτον.

Ο Ουίτκοφ «μετέφερε μήνυμα του προέδρου Πούτιν προς τον πρόεδρο Τραμπ», δήλωσε, από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, προσθέτοντας πως «υπάρχουν λόγοι για συγκρατημένη αισιοδοξία, αλλά και ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν».

Μέχρι στιγμής ο Τραμπ έχει διατυπώσει σκληρές απαιτήσεις για την Ουκρανία, χωρίς να ασκηθούν παρόμοια μέτρα πίεσης προς τη Μόσχα. Τώρα η προσοχή όλων στρέφεται στον Αμερικανό πρόεδρο για το αν θα συνεχίσει την τάση κατευνασμού του ενοίκου του Κρεμλίνου ή θα αναγκάσει τη Ρωσία να αποδεχθεί μία συμφωνία ανακωχής και όχι, βέβαια, κάποια μόνιμη συμφωνία ειρήνης, η οποία φαντάζει ως πολύ μακρινό ενδεχόμενο.

Σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, ο Πούτιν τάχθηκε θεωρητικά υπέρ μίας εκεχειρίας, διατύπωσε επιφυλάξεις και έθεσε τους δικούς του όρους. Απαίτησε το Κίεβο να μην επιδιώξει πλέον να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να μην προχωρήσει σε επιστράτευση και επανεξοπλισμό κατά τη διάρκεια της προτεινόμενης κατάπαυσης του πυρός των 30 ημερών, την οποία, ως γνωστόν, πολλοί κορυφαίοι αναλυτές θεωρούν ως μια προσπάθεια παράτασης των διφορούμενων διαπραγματεύσεων και των πολεμικών επιχειρήσεων και όχι ως ένα ειλικρινές βήμα για την επίτευξη ειρήνης.

«Ο κόσμος βλέπει πως η Ρωσία θέτει όρους που περιπλέκουν και καθυστερούν τη διαδικασία, γιατί θέλει συνέχιση του πολέμου και κατάρρευση της διπλωματίας», απάντησε χθες ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. «Κατάπαυση πυρός στην Ουκρανία δεν μπορεί γίνει υπό ρωσικούς όρους», δήλωσε η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε., Κάγια Κάλας, από τον Καναδά, όπου μετείχε στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της G7. Στο κοινό ανακοινωθέν, τα κράτη-μέλη της G7 (ΗΠΑ, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ιαπωνία) επαναβεβαίωσαν την «αταλάντευτη στήριξη στον αγώνα της Ουκρανίας, που υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητά της και κάλεσαν τη Ρωσία να αποδεχθεί και να εφαρμόσει πλήρως την εκεχειρία, προειδοποιώντας με κυρώσεις σε διαφορετική περίπτωση.

Ο Τραμπ θα μοιάζει με ανόητο παγκόσμιας κλάσης εάν αφήσει τον Πούτιν να ξεφύγει λέγοντας «όχι» στην αμερικανική πρόταση και δεδομένου ότι τα αιτήματα του Κρεμλίνου είναι επιεικώς απαράδεκτα σε πολιτική, στρατιωτική και εδαφική βάση, σύμφωνα με αναλυτές. Μία πιθανή απάντηση του προέδρου των ΗΠΑ θα μπορούσε να είναι η αύξηση των κυρώσεων στη Μόσχα, βάσει της πρότασης Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή της Νότιας Καρολίνας, σε περίπτωση που ο Ρώσος ομόλογός του απορρίψει την πρόταση κατάπαυσης του πυρός και αναφερθεί σε αιτήματα που δύσκολα μπορούν να ικανοποιηθούν.

Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας, η οποία υπεγράφη στις 11 Μαρτίου, περιλάμβανε περιορισμένες λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένης της επανέναρξης αποστολής αμερικανικών όπλων και πληροφοριών και της επιλογής να επεκταθεί πέραν των 30 ημερών, όπως και μία ασαφή παραδοχή εμπλοκής των αμερικανικών εταιριών στην εξόρυξη κρίσιμων ορυκτών στην Ουκρανία.

Επίσης, στις απαιτήσεις που έθεσε ο Πούτιν περιλαμβάνεται η πλήρης απόσυρση των ουκρανικών στρατευμάτων από τέσσερις ανατολικές περιφέρειες -το Ντονέτσκ, το Λουγκάνσκ, τη Χερσώνα και τη Ζαπορίζια-, τις οποίες η Ρωσία δεν ελέγχει πλήρως. Με μια τακτική καθυστέρησης, ο Ρώσος πρόεδρος προωθεί τον στόχο του, ο οποίος είναι η πολιτική και στρατιωτική συνθηκολόγηση της Ουκρανίας. Παράλληλα, θα προσπαθήσει να παρατείνει τις διαπραγματεύσεις, οι οποίες στο μεταξύ θα του δώσουν ευκαιρίες ώστε να επιδεινώσει σίγουρα περαιτέρω τις σχέσεις της Ουάσιγκτον με το Κίεβο και τους Ευρωπαίους συμμάχους του.

ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ

Γνωστοί αναλυτές από πολλές χώρες, με τους οποίους επικοινωνήσαμε χθες, επεσήμαναν ότι ο Πούτιν μπορεί να επιλέξει να εμπλακεί «σε μακρές και επίπονες διαπραγματεύσεις», όπως και ότι δεν είναι πρόθυμος να κάνει παραχωρήσεις ή να υπογράψει μία ειρηνευτική συμφωνία. Χρειάζεται αυτόν τον πόλεμο για το δικό του καλό, περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζεται τη νίκη σε αυτόν, περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζεται την Ουκρανία, περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζεται οτιδήποτε άλλο…

Για τον Ρώσο πρόεδρο, ο πόλεμος είναι ένας τρόπος ζωής, μία μέθοδος διακυβέρνησης, ένα κόλπο για να διατηρηθεί στην εξουσία. Ο Πούτιν φοβάται να πει απευθείας στον Τραμπ ότι θέλει να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο, ότι θέλει να εξοντώσει τους Ουκρανούς…

Για δεκαετίες, οι δυτικοί ηγέτες έχουν κάνει το λάθος να βλέπουν τον Πούτιν μέσα από το πρίσμα του δικού τους πολιτικού πραγματισμού, υποτιμώντας τη σημασία της ρεβιζιονιστικής αυτοκρατορικής ιδεολογίας του. Επειτα από τρία χρόνια ολοκληρωτικού πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης, δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για τέτοιους ευσεβείς πόθους.

Ο Πούτιν έχει στοιχηματίσει τα πάντα στην καταστροφή της Ουκρανίας και είναι βέβαιος ότι θα κριθεί ευνοϊκά από το «δικαστήριο» της Ιστορίας. Εάν δεν αποτραπεί από τη συντριπτική δύναμη της συλλογικής Δύσης, ο πρόεδρος της Ρωσίας θα συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας ωσότου επιτύχει τον τελικό στόχο του.