Αρκετός κόσμος, είναι πιθανό να γνωρίζει πως τα ηλεκτροκίνητα οχήματα, αποτέλεσαν το παρελθόν της αυτοκίνησης πολλές δεκαετίες προτού αποτελέσουν το μέλλον της. Ακούγεται μπερδεμένο; Ας το κάνουμε απλό. Η ηλεκτροκίνηση δεν είναι νέα εφεύρεση κι ας πλασάρεται ως τέτοια. Για την ακρίβεια, είναι τόσο παλιά όσο και το ίδιο το αυτοκίνητο. Τη συναντάμε για πρώτη φορά στη βικτωριανή εποχή, ενώ μέχρι και τις αρχές του περασμένου αιώνα, το ρεκόρ ταχύτητας στην ξηρά το κατείχαν ηλεκτρικά οχήματα. Για την ακρίβεια, τα σκήπτρα εναλλάσσονταν μεταξύ των Jeantaud και Jenatzy, δύο κατασκευαστών ηλεκτρικών οχημάτων από τη Γαλλία και το Βέλγιο αντίστοιχα.

Αρκετά όμως με την ιστορία. Το εύλογο ερώτημα, είναι γιατί δεν βλέπουμε να κυκλοφορούν τόσα πολλά στους δημόσιους δρόμους. Υπάρχουν πάνω από ένας λόγοι γι’ αυτό και είναι όλοι τους σοβαροί. Αρχικά, είναι το υψηλό κόστος κτήσης. Ακόμη όμως κι αν το παραβλέψει κανείς, έρχεται στο αμέσως επόμενο πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη υποδομών, δηλαδή σημείων φόρτισης. Αν σε αυτό προσθέσετε και την περιορισμένη αυτονομία, χαρακτηριστικό που οδήγησε στην προσθήκη του όρου range anxiety (άγχος εμβέλειας) στο λεξικό του αυτοκινήτου, έχετε την πλήρη εικόνα. Εικόνα, που μια μικρή -για την ώρα- μερίδα κατασκευαστών επιχειρεί να αλλάξει.

Το Nissan Leaf πρώτης γενιάς, ήταν ένα από τα ελάχιστα αμιγώς ηλεκτρικά μοντέλα που μπορούσες να συναντήσεις στην αγορά πίσω στο 2011. Σε αντίθεση μάλιστα με τον ανταγωνισμό της εποχής, είχε το πλεονέκτημα πως έμοιαζε με… κανονικό αυτοκίνητο. Και μέχρι ενός βαθμού, η οδήγησή του, σου έδινε την ίδια εικόνα. Πλέον, έχοντας περάσει στη 2η γενιά του, το Leaf είναι ένα συνολικά καλύτερο αυτοκίνητο, γεγονός που αποδεικνύει πως το πράγμα αρχίζει να σοβαρεύει. Σε σχέση με τον προκάτοχό του, είναι ταχύτερο, διαθέτει μεγαλύτερους χώρους στο εσωτερικό και έχει βελτιωμένη αυτονομία και εξοπλισμό. Επιπλέον, είναι και ομορφότερο, κάτι που πάντως, δεν ήταν και τόσο δύσκολο να συμβεί.

Στο εσωτερικό του η εικόνα είναι οικεία για όσους έχουν (ή είχαν) πρόσφατη επαφή με την ιαπωνική μάρκα. Τόσο σε θέμα ποιότητας υλικών, όσο και σε επίπεδο λειτουργικότητας και ασθητικής. Στο Leaf κάθεσαι σχετικά ψηλά, λόγω της τοποθετημένης κάτω από το πάτωμα μπαταρίας, με τη θέση οδήγησης να παραπέμπει περισσότερο σε MPV παρά σε hatchback. Όπως αναφέρουμε και πιο πάνω, οι χώροι επαρκούν για την μεταφορά τεσσάρων ενηλίκων, ενώ και ο χώρος αποσκευών των 435 λίτρων κρίνεται άκρως ικανοποιητικός.

Στον δρόμο, το νέο Leaf ξεδιπλώνει τις αρετές του, οι οποίες αποτελούν παράλληλα τις αρετές της ηλεκτροκίνησης. Η μεγαλύτερης χωρητικότητας μπαταρία (40 αντί για 30 kWh) έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ισχύος στους 150 ίππους, με τη μέγιστη ροπή να φτάνει τα 32,6 χλγμ. Στην πράξη, το Leaf επιταχύνει ακαριαία σε κάθε πάτημα του γκαζιού, ενώ η αίσθηση φρεναρίσματος κάνει την εμφάνισή της με το που θα σηκώσεις το πόδι από το δεξί πεντάλ, λόγω του συστήματος ανάκτησης ενέργειας. Μάλιστα, με το e-Pedal ενεργοποιημένο (μέσω ενός κουμπιού στη βάση της κονσόλας), η επιβράδυνση είναι τόσο έντονη, που από τη στιγμή που θα το συνηθίσεις, σπάνια θα χρειαστεί να πατήσεις το πεντάλ του φρένου.

Σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο όμως, το σημαντικό δεν είναι μόνο το πως επιταχύνει και επιβραδύνει, αλλά και η αυτονομία που παρέχει. Κι αυτός είναι ένας τομέας που το Leaf παρουσιάζεται επίσης βελτιωμένο. Η Nissan υποστηρίζει πως η αυτονομία ανέρχεται κοντά στα 280 χλμ. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την κατανάλωση καυσίμου στα συμβατικά αυτοκίνητα, η τιμή αυτή είναι σχετική. Επηρεάζεται από την εποχή, την χρήση ή μη κλιματισμού και ηχοσυστήματος και φυσικά, από τον τρόπο οδήγησης. Σαν γενικό συμπέρασμα πάντως, μπορείτε να κρατήσετε πως η ένδειξη αυτονομίας του Leaf, μειώνεται με γρηγορότερο ρυθμό απ’ ότι αυξάνεται εκείνη στο οδόμετρο. Σε κάθε περίπτωση όμως, επαρκεί για τις καθημερινές ανάγκες μετακίνησης, όποιες κι αν είναι αυτές. Αναφορικά με το κόστος χρήσης, υπολογίστε κατανάλωση γύρω στις 18 kWH/100 χλμ. που μεταφράζεται σε περίπου 2,5€/100 χλμ.

Η οδική συμπεριφορά ενός ηλεκτρικού οχήματος αποτελεί μια ιδιαίτερη παράμετρο, υπό την έννοια ότι έστω κι αν αυτό βελτιώνεται συνεχώς, η χρήση του -ακόμη- προορίζεται κατά βάση για την πόλη. Η επιτυχία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, είναι ότι σε παρασύρουν σε ένα στυλ οδήγησης που ταιριάζει με την φιλοσοφία τους. Όλα γίνονται απλά, ήρεμα και ξεκούραστα, σε βαθμό που σου δημιουργούν την επιθυμία να οδηγήσεις χαλαρά, σε πλήρη αντίθεση με ότι θα συνέβαινε αν βρισκόσουν στη θέση οδήγησης π.χ. ενός σπορ αυτοκινήτου.

Τελικά ποιο είναι το αγοραστικό κοινό του Leaf; Ξεκινώντας από το γεγονός ότι η τιμή εκκίνησης είναι 32.990€ (η έκδοση Ν-Connecta Plus της δοκιμής κοστίζει 35.490€), μιλάμε για κοινό εξ ορισμού περιορισμένο. Ας επιχειρήσουμε όμως να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα, αποστασιοποιούμενοι από την ελληνική πραγματικότητα. Για κάποιον που θεωρεί την ενεργή εμπλοκή του πλαισίου καθοριστικής σημασίας στον τρόπο που οδηγεί, το Leaf δεν προβάλλει ως πρώτη επιλογή. Το ίδιο ισχύει και για όποιον ζει σε συνθήκες καθημερινότητας που περιλαμβάνουν την κάλυψη πάνω από 200-220 χλμ. ανά ημέρα. Για όλους τους υπόλοιπους όμως, και κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο οδηγεί η πλειοψηφία των ανθρώπων, το Leaf αποτελεί έναν καλύτερο τρόπο (μετα)κίνησης. Μάλιστα αν σκεφτεί κανείς πως το -συνολικά υποδεέστερο- μοντέλο 1ης γενιάς ήταν το ηλεκτρικό αυτοκίνητο με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως, αντιλαμβάνεται τη δυναμική του νέου μοντέλου στην αγορά.

Φωτογραφίες Βασίλης Κωστάκος