ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Π.χ. δεν προλαβαίνουν να κάνουν ελέγχους στις επιχειρήσεις beach bar που αυθαιρετούν στις παραλίες ανά την Ελλάδα. Προφανώς, δεν προλαβαίνουν να κάνουν και άλλα πράγματα, τα οποία είναι εξίσου σημαντικά.
ΧΑΜΟΣ γίνεται στο Κτηματολόγιο. Αν και οι περισσότερες διαδικασίες έχουν πλέον ψηφιοποιηθεί και ίσως οι πολίτες δεν το γνωρίζουν, οι αλλαγές που έγιναν στα υποθηκοφυλακεία δημιουργούν ουρές, που όχι μόνο δεν θυμίζουν την Ελλάδα του Gov.gr, αλλά περισσότερο τη χώρα μας στη δεκαετία του ’60.
ΟΠΟΙΑ πέτρα κι αν σηκώσεις στον στενό ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, η απάντηση είναι η ίδια: «Είμαστε υποστελεχωμένοι». Λείπουν 40.000 εκπαιδευτικοί για να μην υπάρχει ούτε ένα κενό στις σχολικές τάξεις. Λείπουν δεκάδες χιλιάδες γιατροί, νοσοκόμοι, διασώστες ΕΚΑΒ για να λειτουργήσει σωστά η Υγεία. Λείπουν χιλιάδες πυροσβέστες και υπάλληλοι στις δασικές υπηρεσίες. Παντού υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό.
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, όπως πάντα. Είμαστε μια χώρα που με βάση την πρόσφατη απογραφή έχουμε πληθυσμό 10,48 εκατομμύρια κατοίκους. Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων φτάνει στις 655.000. Η χρονική αναλογία, δηλαδή, είναι πως 1 στους 15 πολίτες είναι δημόσιος υπάλληλος και, αν υπολογίσουμε τον ενεργά εργαζόμενο πληθυσμό, δηλαδή χωρίς παιδιά και συνταξιούχους, τότε αυτή η αναλογία ανεβαίνει σε σχεδόν 1 στους 10.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΑΥΤΗ η αναλογία είναι εξαιρετικά υψηλή και, όπως όλοι βιώνουμε καθημερινά, οι υπηρεσίες που προσφέρει το κράτος δεν βρίσκονται στο αντίστοιχο επίπεδο.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και απαιτούνται προσλήψεις. Και μάλιστα χιλιάδες προσλήψεις. Αλλά επίσης προφανώς κάτι δεν γίνεται σωστά με την κατανομή και αξιοποίηση των υφιστάμενων ανθρώπινων πόρων του Δημοσίου.
ΕΝΑ παράδειγμα που αξίζει να βάλουμε στο τραπέζι. Την προηγούμενη τετραετία, η κυβέρνηση ψηφιοποίησε περίπου 1.500 υπηρεσίες προς τους πολίτες και, σύμφωνα με το σχεδιασμό, ο αριθμός αναμένεται να ανέλθει στις 5.000 έως το 2027. Αυτές τις 1.500 υπηρεσίες, που σταδιακά θα γίνουν 5.000, μέχρι «χθες» δεν τις εξυπηρετούσαν κάποιες χιλιάδες υπάλληλοι; Τώρα τι ακριβώς κάνουν;
ΚΑΙ αφού -πολύ σωστά- το μοντέλο είναι να ψηφιοποιηθεί πλήρως το κράτος και να κλείσουν οι πόρτες των υπηρεσιών για τους πολίτες, τότε τι θα γίνει με όλους αυτούς τους υπαλλήλους που πριν εξυπηρετούσαν στα γραφεία και τα γκισέ;
ΜΗΠΩΣ επιτέλους, εκτός από τις πραγματικά αναγκαίες προσλήψεις, πρέπει να υλοποιηθεί και μια ευρεία και υποχρεωτική κινητικότητα στο Δημόσιο; Ωστε οι υπάλληλοι να βρίσκονται εκεί που υπάρχουν ελλείψεις και όχι όπου τους… βολεύει; Και έτσι η υποστελέχωση κάποιων υπηρεσιών να αντιμετωπιστεί μέσω της υπερστελέχωσης κάποιων άλλων υπηρεσιών; Μήπως έχει έρθει η ώρα να αλλάξουν απαρχαιωμένα οργανογράμματα; Μήπως πρέπει και εκεί να δοθεί μια μάχη με το «βαθύ κράτος»; Να ξεκινήσει μια πραγματική αξιολόγηση, να μπει και ένα οριστικό τέλος στη μονιμότητα, και όποιος δεν κάνει για τη δουλειά να πηγαίνει σπίτι του;