Ανά πενταετία, οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιλέγουν εκείνους -705 μετά την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας- που τους εκπροσωπούν στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η εκλογή γίνεται με άμεση ψηφοφορία, για να εκφράσουν τα συμφέροντά τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών καθορίζει τους νέους πολιτιστικούς σχηματισμούς, τη σύνθεση της Επιτροπής, δηλαδή ουσιαστικά την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης την επόμενη πενταετία.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Η Ελλάδα εκλέγει 21 ευρωβουλευτές. Ποια χαρακτηριστικά παρουσιάζουν οι ελληνικές ευρωεκλογές; Στην Ελλάδα, τα ευρωπαϊκά θέματα περνούν σε δεύτερο πλάνο. Το Ευρωβαρόμετρο, στις ευρωεκλογές του 2014, έδειξε ότι οι Ελληνες ψήφισαν έχοντας κατά νου -το 73%- την ανεργία, ενώ η ευρωπαϊκή ταυτότητα και οι αξίες της έπεισαν μόνο το 11%. Τα ελληνικά κόμματα χρησιμοποιούν τις ευρωεκλογές είτε ως αψευδή δημοσκόπηση είτε ως ευκαιρία, εργαλειοποιώντας τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας προκειμένου να «πληγώσουν» την εκάστοτε κυβέρνηση. Θυμόμαστε ότι οι ευρωεκλογές του 1984, με έμφαση στο διπολισμό, είχαν ως αποτέλεσμα το θρίαμβο… των μπλε και πράσινων καφενείων ανά την επικράτεια. Το 2024, ο Κασσελάκης αντιλαμβάνεται τις ευρωεκλογές ως ευκαιρία να… ρίξει την κυβέρνηση, μη διακρίνοντας τη σημασία τους από εκείνη των εθνικών εκλογών. Πολύ αμφιβάλλω αν ξέρει ποια μεγάλα προβλήματα και προκλήσεις θα κληθεί να αντιμετωπίσει η Ε.Ε.
Από τη στιγμή που καταργήθηκε η ευρωλίστα και περάσαμε στις ευρωεκλογές είτε τα κόμματα δημοσιεύουν νωρίς τις λίστες με τους υποψηφίους τους είτε τα μέσα ενημέρωσης δημοσιεύουν πληροφορίες σχετικά με τα πρόσωπα που πιθανόν να βρεθούν στα ευρωψηφοδέλτιά τους. Οι κομματικές λίστες περιλαμβάνουν και βιογραφικά, ώστε ο καθένας να μπορεί να τα διατρέξει. Θέλω να θυμίσω -στην επέτειο των 40 χρόνων από το 1984- μερικά ονόματα -ενδεικτικά- από τους ευρωβουλευτές εκείνους: το ΠΑΣΟΚ εξέλεξε τους Γιώργο Μαύρο, Μανώλη Γλέζο, Παρασκευά Αυγερινό, Νικόλαο Γαζή, Γιώργο Ρωμαίο, Σπύρο Πλασκοβίτη, η Ν.Δ. τους Ευάγγελο Αβέρωφ, Γιάννη Μπούτο, Γιάννη Τζούνη, Μαριέττα Γιαννάκου, Δημήτρη Ευρυγένη, Παναγιώτη Λαμπρία. Πολιτικοί με ευρύ ευρωπαϊκό πνεύμα, αξίες και εμπειρία.
Ας θυμηθούμε τώρα τα αποτελέσματα της περασμένης πενταετίας. Κατ’ αρχάς, το όνομα τριών ευρωβουλευτών είχε εμπλοκή με «σκάνδαλο». Ο διεθνής Τύπος ασχολήθηκε εκτεταμένα, τονίζοντας ότι προέρχονται από την Ελλάδα. Η αθώωση ή η μη παραπομπή τους δεν τον απασχόλησε. Η επόμενη φορά που ο διεθνή Τύπος ασχολήθηκε με την Ελλάδα ήταν όταν οι συριζαίοι έστησαν αριστοτεχνικά τη δήθεν απουσία Κράτους Δικαίου στην πατρίδα τους. Δέχομαι ότι δεν είναι στο επίπεδο που θέλουμε η ελληνική Δικαιοσύνη. Γνωρίζουμε και τις σε βάθος χρόνου παθογένειές της. Αλλά οι πράξεις τους απέδειξαν την ανυπαρξία Κράτους Δικαίου ή την απόλυτη ανυπαρξία εθνικής ενσυναίσθησης και πατριωτισμού, θυσιάζοντας την Ελλάδα στο κομματικό τους «παιχνίδι» για εσωτερική κατανάλωση; Διαβάζω τώρα τους προτεινόμενους από όλα τα κόμματα. Δεν λέω να τους αλλάξουν όλους. Ωστόσο, για να προστεθούν πρόσωπα με γνώσεις, εμπειρία, ευθυκρισία, πατριωτισμό, υπάρχει ακόμη χρόνος.