Ωστόσο, αυτήν την παγκόσμια παραδοχή δύσκολα θα την αποδεχθούν όσοι είδαν, σε λίγη ώρα, να γίνεται το σπίτι τους «πλωτό» και, για να σωθούν, ανέβηκαν στη σκεπή του. Δύσκολα ο βοσκός που βρήκε πνιγμένο το κοπάδι του, ο γεωργός που κλαίει τους κόπους του, ο επιχειρηματίας που «έχασε» τα μηχανήματά του θα δεχθούν ότι ο «Δανιήλ» ήταν τέτοιας έντασης, ώστε τα αποτελέσματά του δεν γινόταν να αποφευχθούν ή και να μετριαστούν, όταν είχε προηγηθεί ο «Ιανός»…

Η όποια επικοινωνιακή διαχείριση προκαλεί την οργή του ανθρώπου που έχασετα πάντα. Το ζήτημα είναι να έρθει το κράτος, έντιμα και χωρίς «ναι μεν αλλά», να του πει: χάθηκαν ΣΧΕΔΟΝ τα πάντα. Η ζωή είναι το πρώτιστο. Το κράτος είναι εδώ, πλάι σου, για να επανακατακτηθεί το κεφάλαιο που χάθηκε και να πάρει μέτρα ώστε να μειωθούν οι καταστροφές και οι απώλειες στο μέλλον.

Δηλαδή, δεν γίνεται να κρύψεις κάτω από τη λάσπη την αλήθεια: ότι από δω και πέρα θα υπάρχουν επόμενες πυρκαγιές και πλημμύρες. Ομως, αυτό που μπορεί να γίνει -χρειάζονται μελέτες, κονδύλια και κυρίως κυβερνητική αποτελεσματικότητα- είναι να αποτραπεί η επόμενη καταστροφή. Να βρει μεγάλα εμπόδια, μελετημένα αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα, έτοιμα αναχώματα, απέναντί της. Αφήστε που πυρκαγιές και πλημμύρες είναι αλληλένδετες.

Ο επόμενος «Δανιήλ» να μη βρει ανθρώπους, δάση, κάμπους και πόλεις ανυπεράσπιστες απέναντι στις δυνάμεις του, που δεν παλεύονται την τελευταία στιγμή, ούτε κάνα δυο ώρες αφού εκδηλωθούν. Ετοιμότητα, εκτενή σχέδια, άμεσα αντανακλαστικά αλλά και ενδελεχής προετοιμασία με έργα μεγάλης κλίμακας ανάσχεσης είναι όσα πρέπει άμεσα να μελετηθούν αλλά και να εκτελεσθούν. Χωρίς να λυγίσουν κάτω από το βάρος των αλλεπάλληλων ενστάσεων που εκδικάζονται με τον αραμπά των δημοσίων υπαλλήλων που, από ιδεολογία ή ανικανότητα, δεν συνεργάζονται, εξοπλισμένοι με το δικαίωμα της υπογραφής τους, από τη διακοσίων χρόνων εγκατεστημένη γραφειοκρατία.

Δύο πράγματα να έχουμε στο νου μας, ή μάλλον τρία:

Πρώτον: Ο κόσμος που είδε τη ζωή, την οικογένειά του, την περιουσία του σε κίνδυνο χρειάζεται λύσεις. Οχι λόγια παραμυθίας. Τα έχει μυριάκις ακούσει.

Δεύτερον: Ερχεται βαρύς χειμώνας. Οι επόμενοι τρεις μήνες είναι κρίσιμοι. Δεν συγχωρούνται καθυστερήσεις.

Τρίτον: Κανείς δεν μπορεί να υποδείξει στον πρωθυπουργό τι πρέπει να κάνει. Με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Τον εμπιστευόμαστε. Εχει αποδείξει ότι μπορεί.