Πολλές φορές αυτή η γκρίνια εδράζεται σε ιστορικά γεγονότα, αφού όντως οι λεγόμενες Μεγάλες Δυνάμεις αδίκησαν διαχρονικά την Ελλάδα και παραγνώρισαν την αξία και τη συμβολή της. Ομως, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα πρέπει να περιστρέφονται γύρω από εμάς. Ειδικά όταν πρόκειται για το θάνατο προσωπικοτήτων που ξεφεύγουν ακόμα και από τον υψηλότερο παγκόσμιο μέσο όρο. Οπως ήταν η βασίλισσα Ελισάβετ ή ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα.

Παρόλο που είναι λογικό να αναζητούμε εκείνα που τους συνδέουν με την Ελλάδα και πώς το έργο τους μας επηρέασε περισσότερο ή λιγότερο, εντούτοις είναι κουτό να εξαντλούμε την ανάλυσή μας με ένα είδος εθνικού επαρχιωτισμού. Την ώρα που όλος ο πλανήτης και τα μεγαλύτερα Μέσα του κόσμου ασχολούνται με το τέλος εποχής που σηματοδότησε ο θάνατος της Ελισάβετ, εδώ κάποιοι ψάχνουν αν είπε καμιά καλή κουβέντα στον Τσόρτσιλ ή στη Θάτσερ για εμάς. Αγνοώντας συνειδητά ότι η μοναρχία στη Μεγάλη Βρετανία είναι ένας θεσμός χωρίς καμία απολύτως πολιτική ή νομική εξουσία. Ολα γίνονται εν ονόματι του βασιλιά, χωρίς να ζητείται ή να χρειάζεται η έγκρισή του. Ετσι λειτουργεί αυτό το πανάκριβο, λαμπερό, αναχρονιστικό και ταυτόχρονα σύγχρονο βασιλικό «ίδρυμα», το οποίο όμως συμβολίζει για τους Βρετανούς την ενότητα και τη συνέχεια του έθνους τους ανεξαρτήτως εποχής και κυβερνήσεων. Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε στα καθ’ ημάς και είναι δικαίωμά μας. Οπως και δικαίωμα των Βρετανών να το υπερασπίζονται.

Εν κατακλείδι, το θέμα δεν είναι ούτε να δικαιολογήσουμε την Ελισάβετ ούτε να τη σταυρώσουμε μετά θάνατον για τα εγκλήματα της βρετανικής αποικιοκρατίας. Η μοναρχία στη Μεγάλη Βρετανία δεν έχει καμία σχέση, ιστορική ή πολιτειακή, με τη βασιλεία όπως τη ζήσαμε στην Ελλάδα, όπως δεν έχει καμία σχέση με τον βασιλιά Φίλιππο του Βελγίου (που έχει τόση επιρροή στην πολιτική ώστε οι περισσότεροι Ευρωπαίοι να μη γνωρίζουν καν ότι υπάρχει). Ας μην προσπαθούμε λοιπόν να στριμώξουμε άλλες χώρες και παραδόσεις και εντελώς ανόμοια πολιτεύματα στο ελληνικό καλούπι. Το να μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας και τη συλλογική μας μνήμη στην Ιστορία και στο συναίσθημα ενός άλλου λαού είναι λάθος.