Ο ενεργειακός πόλεμος που κήρυξε η Μόσχα κατά της Δύσης πήρε άλλη μορφή από την Παρασκευή, όταν η Gazprom ανακοίνωσε την επ’ αόριστον αναστολή των ροών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω του βασικού αγωγού Nord Stream 1 επικαλούμενη τεχνικούς λόγους. Το σενάριο να μείνει η Ευρώπη το χειμώνα χωρίς ρωσικό αέριο είναι πλέον το επικρατέστερο, για αυτό πλέον Βερολίνο και Βρυξέλλες, που μέχρι τώρα έπαιζαν «κατενάτσιο» στην εφαρμογή μιας κοινής ενεργειακής ευρωπαϊκής, τρέχουν και δεν φτάνουν.
Η κυβέρνηση Σολτς ανακοίνωσε χθες μία δέσμη μέτρων ύψους 65 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη στήριξη της οικονομίας και της κοινωνίας της Γερμανίας, αλλά είναι βέβαιο ότι ο λογαριασμός θα ανέβει σημαντικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Επίσης, η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, θα ανακοινώσει το πλέγμα των δράσεων της Ε.Ε. για τις τιμές της ενέργειας στις 14 Σεπτεμβρίου – ακόμη και οι εννιά μέρες που μεσολαβούν μοιάζει με αιώνα, σύμφωνα με τον Σαρλ Μισέλ, που είπε ότι «δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι τότε».
Το βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη έχει ένα μόνο όπλο απέναντι στον υβριδικό πόλεμο της Μόσχας. Το χρήμα. Οι κυρώσεις που επέβαλε κατά της Ρωσίας λειτούργησαν ως μπούμερανγκ για τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Οι τιμές εκτινάχθηκαν, η Μόσχα θησαύρισε μοσχοπουλώντας το αέριο που προγραμματιζόταν για τις αγορές της Ε.Ε. σε τρίτες χώρες, πολύ απλά το θηριώδες εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας μεταφέρθηκε στο αντίστοιχο ρωσικό.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Βραχυπρόθεσμα, ο Πούτιν βγαίνει κερδισμένος από την οικονομική αντιπαράθεσή του με τη Δύση, οι ζημιές που θα εγγράψει σε δεύτερη φάση έχοντας χάσει τους καλύτερους και πιο αξιόπιστους πελάτες των ενεργειακών του προϊόντων δεν φαίνεται να τον πτοούν, όπως διαπιστώνουμε από την απόφασή του να κλείσει τη στρόφιγγα του αερίου ως αντίποινα για το σχεδιαζόμενο από τη Δύση πλαφόν στις τιμές του πετρελαίου.
Το βραχυπρόθεσμο όμως είναι το στοιχείο που τρομάζει τις κυβερνήσεις της Ευρώπης, που δεν θα μπορέσουν να σταθούν απέναντι στους πολίτες τους εάν υποχρεωθούν να επιβάλουν δελτίο στην ενέργεια, ή όπως για παράδειγμα προτείνουν ως λύση στα γερμανικά νοικοκυριά να κοιμούνται σε κλειστά γυμναστήρια για να έχουν θέρμανση.
Η οικονομική ισχύς της Ευρώπης δεν συγκρίνεται με εκείνη της Ρωσίας. Ο ενεργειακός πόλεμος της Δύσης θα χαθεί εάν δεν μεταφερθεί στο πεδίο της οικονομίας και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν η Ε.Ε. ανοίξει το πουγκί της και δανειστεί, κατά το πρότυπο της περιόδου της πανδημίας, για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης.
Η «επιδότηση» των τιμών για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και η προμήθεια αερίου από άλλες πηγές δεν είναι φτηνή υπόθεση, αλλά σίγουρα είναι πιο συμφέρουσα λύση από το να μπει η ευρωπαϊκή οικονομία σε ύφεση, τα εργοστάσια να κλείσουν, οι κοινωνίες να εξαγριωθούν θρέφοντας τα τέρατα του εθνολαϊκισμού και η Ρωσία απέναντι να πουλάει στην Κίνα και την Ινδία περιμένοντας την τελική κατάρρευση του ηθικού της Δύσης.
Το χρήμα είναι ικανό να περιορίσει τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης, η πληθωριστική πίεση που θα δημιουργηθεί θα εξουδετερωθεί από την αναμενόμενη μείωση της ζήτησης, αλλά κυρίως θα δοθεί ένα σαφές μήνυμα προς τον Πούτιν ότι η οικονομική υπεροπλία της Δύσης θα μεταφραστεί σε γεωπολιτική ισχύ. Και τότε όλοι θα μετρηθούν, η Ευρώπη θα έχει πετύχει ένα άλμα προς την ενιαία ενεργειακή πολιτική και η Μόσχα θα έχει χάσει τον οικονομικό πόλεμο.