Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που κατάφερε να εξανεμίσει τη δυναμική της επανεκλογής του μέσα σε λίγους μήνες «συριζοποιώντας» το κόμμα, κάηκε στον χυλό και φυσάει και το γιαούρτι. Οχι μόνο γιατί κατρακυλάει στις δημοσκοπήσεις, αλλά και γιατί πλέον αντιμετωπίζει σοβαρό εσωκομματικό πρόβλημα με τους ασυνάρτητους χειρισμούς του, οι οποίοι τον κατέστησαν δυσδιάκριτο από τον Σ. Φάμελλο, τον Α. Χαρίτση, αλλά κυρίως από τη Ζ. Κωνσταντοπούλου.
Το καθαρό «όχι» ήταν αναπόφευκτο και γι’ αυτό ήρθε αμέσως μετά τη διατύπωση της πρότασης του μεταβατικού αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Το αν ο Ν. Ανδρουλάκης προλάβει να ανατάξει τη στραπατσαρισμένη εικόνα του ιδίου και του κόμματός του είναι κάτι που θα φανεί. Αυτό που είναι ήδη φανερό είναι το νέο δράμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οδηγείται πλησίστιος σε νέο κίνδυνο διάσπασης και σε κάθε περίπτωση στο απόλυτο αδιέξοδο. Πόσω μάλλον αν ο Α. Τσίπρας κάνει την αποκοτιά και εγκαταλείψει το παρασκήνιο του rebranding και βγει ξανά στο πολιτικό προσκήνιο.
Υπό την εποπτευόμενη ηγεσία του Σ. Φάμελλου ο ΣΥΡΙΖΑ «κατάφερε» να ανακόψει κάπως την πτώση και να σταθεροποιηθεί σε ποσοστά μικρού κόμματος. Μοιάζει ξεκαρδιστική, π.χ., η «μαντεία» του Χρ. Γιαννούλη ότι ο Σ. Φάμελλος θα είναι πρωθυπουργός της χώρας. Ενα κόμμα του 5%-6% και έκτο στην κατάταξη των κομμάτων είναι τουλάχιστον φαιδρό να μιλά για «νίκη στις εκλογές». Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και έως σήμερα έχει αποδείξει, πως δεν φοβάται ούτε τη φαιδρότητα ούτε την αυτογελοιοποίηση.
Το «κουβεντολόι» -γιατί περί αυτού πρόκειται- για κυβέρνηση των «προοδευτικών» δυνάμεων ήταν μια κάποια λύση, ώστε ο ηττημένος και άτακτος στρατός να μπορεί κουτσά-στραβά να σταθεί. Η μόνη «νίκη» που κατήγαγε από το 2019 και μετά ήταν να… νικήσει τον Στ. Κασσελάκη, δηλαδή τον αρχηγό που ο ίδιος εξέλεξε μετά το απροσχημάτιστο φευγιό του πολιτικού πολυτραυματία Α. Τσίπρα.
Ουσιαστικά ποτέ δεν είχε νόημα αυτό το «κουβεντολόι», καθώς οι διαφορές μεταξύ των 5 μικροκομμάτων που έχουν προκύψει από τον άλλοτε ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας, ΜέΡΑ25 και κόμμα Κασσελάκη) είναι αγεφύρωτες. Και σε προσωπικό και σε πολιτικό επίπεδο. Η Ζ. Κωνσταντοπούλου, π.χ., έχει πει ότι ο Α. Τσίπρας έπρεπε να πάει στο Ειδικό Δικαστήριο και στη φυλακή για το Μάτι. Ο Γ. Βαρουφάκης θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ «παιχνιδάκι» της Α. Μέρκελ και ο Στ. Κασσελάκης, μετά το χουνέρι που έπαθε, τον θεωρεί τον ορισμό του αντιδημοκρατικού και σταλινικού κόμματος. Η, δε, Νέα Αριστερά αρνείται ακόμα και τώρα με το 1,5% που παίρνει στις δημοσκοπήσεις την επανένωση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα τέτοιο κόμμα, το οποίο, παρότι «μπήκε» στο πλυντήριο της Ιστορίας, συνεχίζει να φέρεται σαν αγέλη πολιτικών κανιβάλων, οι οποίοι βρέθηκαν στον σύγχρονο κόσμο; Καμία, πέραν του ότι προσπαθεί να περνάει το 3% και να μπαίνει στη Βουλή.
Μετά το «όχι» του Ν. Ανδρουλάκη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκασμένος να ομφαλοσκοπήσει στον μικρόκοσμό του. Κι αυτό θα κάνει. Στις 4 Απριλίου που θα συνεδριάσει η Κ.Ε. θα μιλήσει και ο συνεταίρος του Σ. Φάμελλου στην αρχηγία του κόμματος, Π. Πολάκης. Ο οποίος τον τελευταίο καιρό κρατιέται με νύχια και με δόντια να μη μιλήσει. Του ξεφεύγει κανένα μεταμεσονύχτιο tweet, αλλά άνθρωπος είναι και αυτός, πόσο να κρατηθεί. Ουσιαστικά δεν έχει μιλήσει, αλλά θα μιλήσει σε λίγες μέρες και, όπως λένε οι πληροφορίες, προτίθεται να τα κάνει λαμπόγυαλο.
Τον Α. Τσίπρα φοβούνται κάποιοι, από τον Π. Πολάκη θα το βρουν. Ο Α. Τσίπρας, παρά το εμφανές «σπρώξιμο» ισχυρών επιχειρηματικών παραγόντων, δεν έχει την παραμικρή τύχη ιδρύοντας νέο κόμμα, που είναι και η μόνη επιλογή του. Ούτε να ενώσει τα «κομματάκια» της κατακερματισμένης Αριστεράς ούτε να πάρει ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ. Οι μισοί απ’ αυτούς είναι σταθερά αντι-Τσιπρικοί και οι άλλοι μισοί ονειρεύονται μια σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όμως δεν αρκεί για την εκ των ων ουκ άνευ πρωτιά στις εκλογές. Ενώ η θυμωμένη νέα γενιά που είναι έτοιμη να τα σπάσει όλα, στο πρόσωπό του βλέπει έναν αποτυχημένο συστημικό πολιτικό.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ
Οι μεγάλες γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις που έχουν πάρει μια απροσδιόριστη ακόμα τροπή, μετά την εκλογή του Ντ. Τραμπ, καθημερινά κερδίζουν χώρο στην έως τώρα μονοθεματική ατζέντα της τραγωδίας των Τεμπών.
Η δύναμη των γεγονότων είναι πάντα μεγαλύτερη από τη δύναμη των εφήμερων εντυπώσεων που δημιουργεί η εργαλειοποίηση τραγικών γεγονότων. Πόσω μάλλον όταν τα fake news που τις δημιούργησαν καταρρέουν ένα ένα.
Ευλόγως η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που γονάτισε -έστω και όψιμα- στην απερίγραπτη τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου 2023, χωρίς να «ξεχνάει», αρχίζει να βλέπει τη συνολική εικόνα. Εναν Ερντογάν που κάνει πολιτικό πραξικόπημα, μια Ευρώπη που με ζαλισμένα βήματα προσπαθεί να αποκτήσει αμυντική αυτοτέλεια από τον απρόβλεπτο Τραμπ και να στηρίξει την οικονομική της ανάπτυξη εν μέσω εμπορικού πολέμου. Τον πόλεμο στην Ουκρανία να μην τελειώνει όσο «εύκολα» φάνηκε, αντιθέτως με την εκεχειρία στη Γάζα που αποδείχθηκε πολύ εύθραυστη, όπως εύκολη αποδείχθηκε επίθεση των ΗΠΑ στους Χούθι και το Ιράν.
Ταυτοχρόνως, τα σημαντικά προβλήματα της καθημερινότητας κερδίζουν ξανά τη θέση τους στις προτεραιότητες των πολιτών. Η 5η αύξηση του κατώτατου μισθού που τον ανέβασε στα 880 ευρώ, χωρίς να λύνει οριστικά τα προβλήματα, βοηθάει. Η παρουσίαση σε λίγες μέρες του νέου εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας και το νέο μισθολόγιο και βαθμολόγιο των Ενόπλων Δυνάμεων, η μείωση του πληθωρισμού στα τρόφιμα και οι επικείμενες μειώσεις της φορολογίας, μαζί με «παραδοτέα» στην Υγεία, την ασφάλεια και τις μεταφορές, αναγκαστικά οδηγούν στον τερματισμό της μονοθεματικής ατζέντας των τελευταίων δύο μηνών.
Αλλαγή ΟΣΕ αλά ΔΕΗ
Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε την εξουσία, εγκατέλειψε και μια χρεοκοπημένη ΔΕΗ. Η οποία μέσα σε λίγα χρόνια από το λουκέτο ή το ξεπούλημα έφτασε να είναι ένα από τα μεγαλύτερα success story της κυβερνητικής εξαετίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση με τη νέα ηγεσία του υπ. Μεταφορών και Υποδομών (Χρ. Δήμας και Κ. Κυρανάκης) είναι έτοιμη να εφαρμόσει γρήγορα το μοντέλο της ΔΕΗ και στον ΟΣΕ. Νέο σύγχρονο μάνατζμεντ, ικανά και έμπειρα στελέχη από την εγχώρια και την ξένη αγορά, ολοκλήρωση των έργων και ουσιαστική αξιολόγηση του προσωπικού, ώστε να μείνουν όσοι αξίζουν και να προστεθούν στο δυναμικό του ΟΣΕ ικανό εργατικό δυναμικό. Παράλληλα, η συζήτηση με τη Hellenic Train θα γίνει με άλλους όρους. Η ιταλική εταιρεία ή θα ανταποκριθεί άμεσα στις υποχρεώσεις της που προβλέπονται στη σύμβαση (μεταξύ αυτών και η γρήγορη ανανέωση των συρμών) ή θα τεθεί προ δύσκολων διλημμάτων.
ΑΠΟΡΙΑ-1
Αφού ο Κ. Αρβανίτης ζήτησε να μη χρησιμοποιείται ο όρος «λαθρομετανάστης», είναι δυνατόν να μην κάτσει σούζα όλη η Ευρώπη;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Επίκειται, όπως μαθαίνω, καρατόμηση τομεαρχών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δεν ταυτίστηκαν με την έξαρση λαϊκισμού του Ν. Ανδρουλάκη, και η αντικατάστασή τους με φίλους του προέδρου;