Ο διευθυντής, στο σημείωμά του, καταγράφει τις εμπειρίες των επισκεπτών: «Λένε ότι βγαίνουν εξοντωμένοι, μετά την επίσκεψη, από την πολυκοσμία και το σπρώξιμο να μπεις. Είχαν αριθμημένα εισιτήρια, με χρόνο προσέλευσης, αλλά περίμεναν 45 λεπτά στον ήλιο, στο κρύο ή στη βροχή». «Δεν μπόρεσαν να πλησιάσουν στα εκθέματα. Οι αίθουσες, μικρές και κακοσχεδιασμένες, δεν χωρούν τόσον κόσμο».
«Η επιτυχία του μουσείου είναι και η καταδίκη του. Ηρθαν από τη Ρώμη με τα εγγόνια τους να δουν τη Μόνα Λίζα, αλλά φωτογράφισαν τα υψωμένα κινητά των προηγούμενων επισκεπτών που είχαν γεμίσει την αίθουσα». «Δεν υπάρχει σήμανση. Δεν έχουν αριθμό οι αίθουσες. Οι φύλακες, αν και ιδιαιτέρως προσηνείς, κάνουν τους τροχονόμους». «Μερικοί συχνοί επισκέπτες είπαν ότι δεν θα ξανάρθουν, επειδή η επίσκεψη στο Λούβρο καταντά δοκιμασία για τ’ αφτιά τους. Ο θόρυβος κάτω από τη γυάλινη πυραμίδα ξεκουφαίνει». «Μια επίσκεψη στο συγκεκριμένο μουσείο δεν προσφέρει ευχαρίστηση, αλλά τεράστιο άγχος».
O «διμέτωπος» των Δανών με ΗΠΑ-Ρωσία
Και ερχόμαστε στα καθ’ ημάς! Σκεφθείτε τι θα γινόταν στην Ελλάδα, αν όσα γράφονται στον γαλλικό και διεθνή Τύπο για το εμβληματικό Λούβρο, γράφονταν εδώ, έστω για ένα από τα 216 αρχαιολογικά μουσεία του ΥΠΠΟ. Τι «ανάθεμα» και κοπετός θα είχε γίνει, σε άπαντα τα ΜΜΕ. Τι οδυρμός των «γνωστών αρχαιολόγων» για την καταστροφή για την οποία ευθύνες έχει σίγουρα το υπουργείο Πολιτισμού. Πόσες επίκαιρες ερωτήσεις θα είχε καταθέσει το όλον του ΣΥΡΙΖΑ, για την κεφαλή του υπουργού Πολιτισμού, ως άλλου Βαπτιστή Ιωάννη. Μέχρι και ο Μητσοτάκης θα βρισκόταν ένοχος!
Φταίει ο διευθυντής του Λούβρου; Μόνο αν δεν ενημέρωνε εγκαίρως τον υπουργό, πράγμα που κάνει με το απόρρητο έγγραφό του. Φταίει ο υπουργός; Μόνον αν είχε ενημερωθεί και δεν έσπευδε να οικονομήσει την κατάσταση. Ζητούν τα γαλλικά ΜΜΕ παραίτηση του υπουργού; Του διευθυντή; Της κυβέρνησης του Μακρόν; Ούτε ένα! Κι επειδή η Γαλλία δεν αντέχει το κόστος της αναδιοργάνωσης του ταλαιπωρημένου Λούβρου αναζητούνται επειγόντως χορηγοί, όπως έγινε για τη Νοτρ Νταμ.
Συμπέρασμα; Το Λούβρο, δηλαδή ο Πολιτισμός, δεν προσφέρεται για εργαλειοποίηση. Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά…