Οχι όμως για την τοξικού τύπου αντιπολίτευση που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας προχθές στη Βουλή, χάνοντας και τις εντυπώσεις αλλά και την ουσία του θέματος.

Ας ξεκινήσουμε από τη θεσμική πλευρά του ζητήματος. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης αναδείχθηκε ότι ο ΣYΡΙΖΑ, που τώρα κόπτεται για την ασφάλεια των επικοινωνιών και τον περιορισμό των παρακολουθήσεων, ως κυβέρνηση είχε θεσμοθετήσει μέτρα που έκαναν πιο εύκολες τις υποκλοπές και επιεικέστερες τις ποινές για όσους παρανομούσαν. Επί Τσίπρα περιορίσθηκαν σε μία από δύο οι υπογραφές εισαγγελικών λειτουργών που απαιτούνταν για τις νόμιμες επισυνδέσεις, ενώ με τον Ποινικό Κώδικα που ψηφίσθηκε λίγες ημέρες πριν από την πτώση της κυβέρνησης της Αριστεράς αδικήματα τα οποία σχετίζονται με παρακολουθήσεις μετατράπηκαν σε πλημμελήματα από κακουργήματα. Επιπλέον αποποινικοποιήθηκε η εμπορία ή κατοχή λογισμικών παρακολούθησης.

Επομένως, τώρα που η κυβέρνηση θεσμοθετεί πρόσθετες δικλίδες ασφαλείας επαναφέροντας τον δεύτερο εισαγγελέα, ορίζοντας ειδική διαδικασία για την επισύνδεση σε πολιτικά πρόσωπα και απαγορεύοντας κάθε χρήση κακόβουλων συστημάτων, ο ΣYΡΙΖΑ, που καταψηφίζει το νομοσχέδιο, εμφανίζεται θεσμικά αδύναμος.

Ας περάσουμε και στις καταγγελίες που έχουν γίνει «παντιέρα» από τον ΣYΡΙΖΑ. Επί μέρες τα μέσα που πρόσκεινται στην αντιπολίτευση προανήγγειλαν αποκαλύψεις από τον Τσίπρα που θα ανέτρεπαν το πολιτικό σκηνικό. Οταν ήρθε όμως η ώρα, ο πρόεδρος του ΣYΡΙΖΑ το μόνο που έκανε ήταν να ρωτά επίμονα τον πρωθυπουργό εάν παρακολουθούσαν τον Κωστή Χατζηδάκη και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, χωρίς να απαντά στις αντίστοιχες ερωτήσεις του Μητσοτάκη εάν επί των ημερών του γίνονταν υποκλοπές πολιτικών ή δημοσιογράφων.

Ο Τσίπρας και τα φίλια μέσα έβαλαν ψηλά τον πήχη και πέρασαν από κάτω, το επιχείρημα δε του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ο πρωθυπουργός δεν κάνει μήνυση ώστε οι δημοσιογράφοι να μπορούν να αποκαλύψουν τα στοιχεία τους είναι παιδικό. Αφενός αποκαλύπτει μια «περίεργη» σχέση, ο Τσίπρας δείχνει ότι ξέρει τα «στοιχεία» μιας εφημερίδας και αφετέρου οι δημοσιογράφοι όταν διαθέτουν τεκμήρια έχουν δύο δρόμους: Τα δημοσιεύουν ή τα καταθέτουν στη Δικαιοσύνη, δεν περιμένουν να δεχθούν μήνυση για τα αποκαλύψουν. Συνολικά, ο ΣYΡΙΖΑ δεν πέτυχε το «συντριπτικό χτύπημα» που περίμεναν οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του, για άλλη μία φορά η «κατάρρευση» της κυβέρνησης δεν ήρθε. Η ατζέντα της κοινωνίας είναι διαφορετική από τους σχεδιασμούς της Κουμουνδούρου, οι πολίτες αναζητούν προτάσεις και θέσεις, όχι «κουτσαβακισμούς» όπως είδαμε προχθές στο Κοινοβούλιο.

Το βέβαιο είναι ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές τόσο πιο τοξικός θα γίνεται ο λόγος του Τσίπρα, γιατί εάν «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη», αντιλαμβανόμαστε όλοι τι φέρνει στο στρατόπεδο του ΣYΡΙΖΑ μία νέα ήττα στις εθνικές κάλπες.