ΑΥΤΗ η εικόνα με το κλειστό φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ είναι που κάνει τους πολίτες να λένε «εδώ είναι Βαλκάνια, δεν αλλάζει τίποτα». Μπράβο στον υπουργό Υγείας που δεν κρύφτηκε στο γραφείο του. Ο Αδωνις Γεωργιάδης δεν φοβάται, και συγγνώμη ζητάει και βγαίνει μπροστά και τρέχει να βρει λύσεις. Αλλά σε ένα κανονικό κράτος δεν ανοίγει μια υπηρεσία από τον υπουργό και έναν κλειδαρά.

ΤΑ φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, όπως και όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, δεν θα έπρεπε να είναι «μαγαζάκι» κανενός υπαλλήλου. Κι όμως, είναι. Αυτή είναι η επώδυνη πραγματικότητα. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Το θέμα είναι πως πρέπει να αλλάζει πριν να γίνεται η Πολιτεία περίγελως από περιστατικά σαν το προχθεσινό.

ΤΟ θέμα με τη διανομή φαρμάκων υψηλού κόστους πρέπει να τελειώσει… χθες. Οπως είπε ο υπουργός Υγείας, θα αλλάξει το καθεστώς και οι ασθενείς θα μπορούν να τα προμηθεύονται από ιδιωτικά φαρμακεία ή ακόμα και με κούριερ.

ΤΗΝ ίδια ώρα, έχει ανοίξει μια άλλη συζήτηση. Η διόρθωση των στρεβλώσεων που προκαλούνται από την προσωπική διαφορά στους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, ενώ επανέρχεται το αίτημα για επιστροφή των Δώρων στο Δημόσιο. Η προσωπική διαφορά έχει μικρό κόστος και προφανώς θα λυθεί το ζήτημα. Για 13ο και 14ο μισθό, μάλλον, το υψηλό δημοσιονομικό κόστος το πάει το θέμα στην τρίτη τετραετία της κυβέρνησης.

ΝΑΙ, έχουν δίκιο και οι δημόσιοι υπάλληλοι, πρέπει να αυξηθούν οι αποδοχές τους. Αλλά μήπως πρέπει να γίνει κάτι και με αυτή τη ρημάδα την αξιολόγηση; Να δημοσιοποιηθούν, επιτέλους, κάποια στατιστικά που να δείχνουν τη βαθμολογία των δημοσίων υπαλλήλων; Να δούμε, π.χ., αν το 30% αυτών είναι άριστο, το 30% έχει μέτρια βαθμολογία και το 30% δεν πέρασε τη βάση; Γιατί, αν είναι να γίνεται αξιολόγηση και όλοι να παίρνουν υψηλή βαθμολογία, τότε κάτι δεν πάει καλά. Ή απλά… δουλευόμαστε.

ΤΟ θέμα ταλαιπωρεί τους πολίτες καθημερινά και κουράζει πολιτικά. Γιατί το συζητάμε εδώ και δεκαετίες. Τα πράγματα είναι απλά. Οποιος κάνει σωστά τη δουλειά του να παίρνει και μπόνους. Οποιος δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του, ε, ας πάει στο σπίτι του. Ας ανοίξει, επιτέλους, και η συζήτηση για την περιβόητη μονιμότητα στο Δημόσιο. Γιατί αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος.