ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είναι δικαίωμα του Αλέξη Τσίπρα να κάνει ό,τι θέλει. Πριν, όμως, αποφασίσει να επιστρέψει, για να κουνήσει το δάχτυλο προς τους πολιτικούς του αντιπάλους και την κοινωνία, δεν θα έπρεπε να μιλήσει ανοιχτά για όσα δραματικά και καταστροφικά έγιναν στο πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά και κατά την περίοδο της τετραετούς διακυβέρνησής του;

ΣΗΜΕΡΑ συμπληρώνονται ακριβώς δέκα χρόνια από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν τις εκλογές με 36,43% και συμμάχησαν με τον Πάνο Καμμένο, για να κυβερνήσουν τη χώρα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμα και σήμερα, αυτοαποθεώνεται για τη διαπραγμάτευση που έκανε προσωπικά ο ίδιος, αλλά και τα μέλη της κυβέρνησής του με την Ευρώπη, για το δημοψήφισμα, αλλά και για τα αποτελέσματα της διακυβέρνησής του. Η μόνη αυτοκριτική που έχει τολμήσει να ψελλίσει είναι πως είχε «αυταπάτες» και πως «δεν έγινε σωστός χειρισμός στην υπόθεση Novartis». Μέχρι εκεί.

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή, όμως, πρέπει να απαντήσει σε πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Είχε επίγνωση της κατάστασης όταν δήλωνε πως «θα βαράμε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές»; Οταν έλεγε πως «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να απορρίψει η Μέρκελ το σχέδιό του»; Και, αλήθεια, ποιο ήταν τελικά αυτό το ρημάδι το σχέδιο; Να απειλήσει την Ευρώπη με τη χρεοκοπία της Ελλάδας; Δηλαδή, με την… αυτοκτονία της χώρας μας;

ΣΕ ποια οικονομικά δεδομένα είχε βασιστεί το περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; Σε ποια πολιτικά δεδομένα είχε βασιστεί το σύνθημα «Θα σκίσω τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο»; Πώς ήταν δυνατόν να δεσμευόταν πως θα διέγραφε το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος; Ηταν δυνατόν να μη γνώριζε ότι το υπουργείο Οικονομικών είχε προετοιμάσει plan B για την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή; Δεν γνώριζε ότι με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος θα έκλειναν οι τράπεζες και θα επιβάλλονταν capital controls; Γιατί αποδέχθηκε τη δημιουργία του Υπερταμείου δεσμεύοντας τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, όταν αυτό δεν το είχαν αποδεχθεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις επί Μνημονίων;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ και πολλά ακόμα ερωτήματα. Δεν έχουν τέλος. Ετσι κι αλλιώς, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα τολμήσει να απαντήσει ούτε σε ένα από αυτά. Το πρόβλημα για τον τέως πρωθυπουργό είναι πως οι πολίτες γνωρίζουν τις απαντήσεις. Γνωρίζουν πως έστησε μια τεράστια πολιτική αυτ-απάτη μόνο και μόνο για να ανέλθει στην εξουσία. Πως έπαιξε το μέλλον της χώρας στα ζάρια. Γι’ αυτό και τον γκρέμισαν από το 36% στο 17%. Γι’ αυτό και αν ποτέ «επιστρέψει» θα εισπράξει την απόλυτη αποδοκιμασία της κοινωνίας.