Κλίμα, αίσθηση και δημοσκοπήσεις για το ποια είναι τα φαβορί υπάρχουν. Υπάρχει όμως και αμάχητο ένα ιστορικό δεδομένο: Ποτέ οι δημοσκοπήσεις δεν κατάφεραν να πέσουν μέσα σε εσωκομματικές εκλογές. Απέτυχαν παταγωδώς το 2016, προεξοφλώντας την άνετη επικράτηση του Β. Μεϊμαράκη έναντι του Κ. Μητσοτάκη. Βρέθηκαν αλλού το 2021, όταν έβλεπαν καθαρό προβάδισμα του Α. Λοβέρδου, ο οποίος όμως δεν πέρασε ούτε στον δεύτερο γύρο. Και έχασαν τελείως το 2023 τη νίκη του Στ. Κασσελάκη απέναντι στο «ακλόνητο φαβορί» Ε. Αχτσιόγλου.

Αρα εύκολα καταναλώσιμες οι ουκ ολίγες μετρήσεις, αλλά μικρή πραγματική αξία έχουν. Και γι’ αυτό δεν φταίνε κατ’ ανάγκην οι εταιρίες δημοσκοπήσεων. Υπάρχει μια αντικειμενική και προς το παρόν ανυπέρβλητη δυσκολία να βρουν αντιπροσωπευτικό δείγμα από όσους θα πάνε να ψηφίσουν.

Υπάρχει όμως και μια άλλη δυσκολία, η οποία κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη δουλειά των εταιριών δημοσκοπήσεων. Οι 6 υποψήφιοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ -με ελάχιστες εξαιρέσεις- έχουν αποφύγει να πουν ξεκάθαρα ποια είναι η κυβερνητική τους πρόταση, με ποια κόμματα μπορούν να συνεργαστούν και στη βάση ποιου συγκεκριμένου προγράμματος. Με αποτέλεσμα να μην απαντάνε καθαρά, στο μείζον ερώτημα της κοινωνίας, αλλά και όσων θα πάρουν μέρος στις εκλογές. Και δεν απαντάνε, γιατί όταν ερωτώνται γι’ αυτό δίνουν μια εύκολη προς το παρόν, αλλά ουτοπική απάντηση, λέγοντας «αυτοδυναμία» ή, στην πιο μετρημένη εκδοχή του, «να βγούμε πρώτο κόμμα».

Η εκδοχή της «αυτοδυναμίας» δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική και μπορεί να απευθύνεται μόνο σε οπαδούς μιας ελληνικής ομάδας, οι οποίοι πιστεύουν ακράδαντα ότι η ομάδα τους μπορεί να κερδίσει τη Ρεάλ στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Θεμιτό, συνεπές με το συναίσθημα, αλλά πέραν του κόσμου τούτου. Αλλά και η πιο μετρημένη εκδοχή του πρώτου κόμματος, εκτός από τον μεγάλο βαθμό δυσκολίας που έχει, έχει και την αδυναμία να μεταθέτει για το μέλλον την απάντηση στο καίριο ερώτημα. Γιατί ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ με τη νέα ηγεσία του έρθει πρώτο κόμμα, χωρίς προφανώς αυτοδυναμία (το 13% δεν γίνεται 39% σε δυόμισι χρόνια), πάλι θα πρέπει να πει με ποιο ή ποια κόμματα θα συνεργαστεί. Και οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είναι η Ν.Δ., είναι ό,τι θα έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ -ή όπως αλλιώς θα λέγεται-, είναι ένα πιθανόν «νέο» κόμμα, το οποίο θα φτιαχτεί με παλιά υλικά από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ και τους «παλαιοπασόκους» που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ για το σπινθηροβόλο βλέμμα του Α. Τσίπρα. Και τέλος. Ούτε ΚΚΕ υπάρχει ούτε Βελόπουλος ούτε Λατινοπούλου.

Επομένως, όσοι προσέλθουν στις κάλπες την Κυριακή, ουσιαστικά θα ψηφίσουν ρεαλισμό, πολιτική σταθερότητα και πολιτική κατεύθυνση. Και θα προσέλθουν προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τι έχει πιθανώς στο κεφάλι του καθένας από τους υποψηφίους, οι οποίοι θα περάσουν στον δεύτερο γύρο. Η θολούρα και η πολιτική απροσδιοριστία είναι μεγάλες για να οδηγούν σε ασφαλείς εκτιμήσεις για αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης. Γιατί μεταξύ πρώτης και δεύτερης κάλπης το τοπίο αναγκαστικά θα γίνει πιο καθαρό: Οι δύο που θα περάσουν στον τελικό δεν θα μπορέσουν να μείνουν κρυμμένοι πίσω από ουτοπίες ή μασημένα λόγια.

ΑΙΧΜΗ

Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΗΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη συζήτηση που γίνεται λόγω της αύξησης της ενδοσχολικής βίας και της άγριας βίας των ανηλίκων σε πλατείες, παρκάκια και δρόμους. Στον δημόσιο διάλογο κατατίθενται από ειδικούς και μη ωραίες σκέψεις, ευαίσθητες απόψεις, αλλά και ιδεολογικά αγκυλωμένες «προτάσεις». Περισσεύει όμως η διάθεση και λείπουν οι λύσεις.

Ακουγα π.χ. τη Λ. Κανέλλη, με έναν χειμαρρώδη λόγο, γεμάτο ευαισθησία, αλλά και αφόρητη γενικολογία, η οποία μέσα από έναν δαιδαλώδη συλλογισμό κατέληξε σε πρώτου επιπέδου συμπεράσματα: 1. Για όλα φταίνε η πανδημία και ο εγκλεισμός. 2. Αν δεν επικρατήσει η ηθική του ΚΚΕ δεν λύνεται το πρόβλημα.

Ακουγα επίσης «αριστερούς» συριζαϊκής κοπής να μαίνονται κατά της καταστολής και της αυστηροποίησης των ποινών σε παιδιά και γονείς και να εξυμνούν μια εντελώς ασχημάτιστη και βερμπαλιστική «πολιτική» υπέρ μιας απροσδιόριστης πρόληψης.

Κι άκουγα, τέλος, κάποιους να αποθεώνουν τον χάρακα του δασκάλου της δεκαετίας τουψ’60 ή τουψ’70 και τα αναμορφωτήρια, θεωρώντας ότι έτσι το θέμα είναι σχεδόν λήξαν.

Στοιχεία αλήθειας πιθανώς να έχουν όλες οι απόψεις. Αλλά η αλήθεια προσδιορίζεται πλέον από μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Στην οποία πρωταγωνιστούν η οικογένεια, το σχολείο και το Διαδίκτυο. Διαλυμένες, αδιάφορες και ανίκανες οικογένειες δυστυχώς υπάρχουν. Σχολεία τα οποία δεν έχουν το επίπεδο και την παιδευτική επάρκεια που απαιτείται επίσης υπάρχουν, παρά τα βήματα που γίνονται. Και βεβαίως υπάρχουν το ΤikΤok, το Instagram το FB και το X.

Μέχρι να αλλάξουν (;) οι οικογένειες, να δημιουργηθούν σχολεία με ικανό εκπαιδευτικό προσωπικό και δομές ψυχολογικής στήριξης των παιδιών και μέχρι το Διαδίκτυο να πάψει να είναι ρωμαϊκή αρένα, θέλει δουλειά πολλή και περισσότερο χρόνο.

Αμεσα και πρακτικά αυτά που μπορούν να γίνουν είναι να διαλυθεί η λογική της ασυδοσίας των θυμωμένων παιδιών, με αστυνόμευση και ποινές που δεν περνούν σαν να μην επιβλήθηκαν ποτέ. Να γίνουν γρήγορες κινήσεις για τις παιδαγωγικές δομές των σχολείων. Και οι γονείς να γίνουν συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Υπ’ αυτή την έννοια οι ποινές και για τους γονείς μπορεί να γίνει και προληπτικό μέτρο, αφού τα παιδιά, εκτός του εαυτού τους, θα σκεφθούν και τους γονείς τους, όπως και οι γονείς θα ενδιαφερθούν αναγκαστικά περισσότερο για τα παιδιά τους. Μέχρι, μετά από 5ετίες ή 10ετίες, να δημιουργηθούν καλύτερες κοινωνικές συνθήκες…

Αγνωστο ακόμα το «παρών» Σαμαρά- Καραμανλή στο πάρτι

Τα τηλεφωνήματα του Κ. Μητσοτάκη στον Α. Σαμαρά και στον Κ. Καραμανλή, προκειμένου να τους προσκαλέσει προσωπικά στο πάρτι για την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση της Ν.Δ., έγιναν τη Δευτέρα το μεσημέρι. Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμα καθαρή εικόνα για τι θα κάνουν ο Α. Σαμαράς και ο Κ. Καραμανλής. Πληροφορίες λένε ότι ο Α. Σαμαράς δεν έχει αποφασίσει ακόμα, αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Αντίστοιχο είναι και το κλίμα που επικρατεί στο περιβάλλον του Κ. Καραμανλή. Το Μ. Μαξίμου είναι προφανές ότι θα ήθελε την παρουσία και των δύο πρώην πρωθυπουργών και αρχηγών του κόμματος να είναι παρόντες στη γιορτή της Ν.Δ., που θα γίνει την Παρασκευή στην οδό Ρηγίλλης. Ειδικά σε μια φάση που επιχειρείται συστηματικά από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς να αλλάξει το κλίμα στη Ν.Δ. και να υπάρξει σύσφιγξη των σχέσεων και με όλο το κόμμα και με όλη την εκλογική του βάση… Κοντός ψαλμός αλληλούια. Αύριο μάλλον θα ξεκαθαρίσει το τοπίο…

Αλλο Ζάππειο, άλλο Ρηγίλλης;

…Πάντως στην πολιτική εκδήλωση που έγινε -σε προεκλογικό χρόνο εν όψει των ευρωεκλογών- τον Απρίλιο στο Ζάππειο, οι δύο πρώην είχαν δώσει το «παρών» στην ομιλία του Κ. Μητσοτάκη. Από τότε μεσολάβησαν οι ευρωεκλογές και το 28%, όπως και οι επικριτικές παρεμβάσεις των Α. Σαμαρά και Κ. Καραμανλή σε εκδήλωση για την παρουσίαση ενός βιβλίου. Η εκδήλωση της Παρασκευής θα είναι πιο γιορταστική και λιγότερο πολιτική. Ο Κ. Μητσοτάκης, μετά την παρουσίαση ενός βίντεο για τα 50 χρόνια Ν.Δ., θα κάνει μια σύντομη ομιλία και μετά τα πηγαδάκια…

ΑΠΟΡΙΑ

Πόσα να πλήρωνε άραγε μια εταιρία παραγωγής για να γίνει debate με Κασσελάκη, Πολάκη, Γκλέτσο, Φαραντούρη και Φάμελλο;