Ελπίζω πως γονείς και παππούδες- δεν λέω για δασκάλους και καθηγητές, καθώς δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν τις εκτός τάξης ασχολίες των παιδιών- έχουν δει τι είναι αυτά τα παιχνίδια που απορροφούν τόσο το ενδιαφέρον των παιδιών. Είναι μήπως προβολές ενισχυτικές των μαθημάτων τους; Μήπως είναι οπτικοποίηση βιβλίων Ιστορίας και Λογοτεχνίας, ώστε κάποιο όφελος να έχουν; Τίποτε από αυτά. Είναι, ας πούμε, κινούμενα ανθρωπάκια. Οι πρωταγωνιστές είναι κάτι «τύποι», οπλισμένοι με τεράστια όπλα, που από γωνία σε γωνία, από σπίτι σε σπίτι, πηδώντας και από ταράτσα σε ταράτσα, κυνηγούν κάτι άλλους αντίστοιχους τύπους για να τους εξολοθρεύσουν. Κάποιες φορές νικούν οι «καλοί» και κάποιες οι «κακοί», αλλά η ουσία είναι μία: Αυτό το παιχνίδι μαθαίνει στα παιδιά ότι το να σκοτώνεις, να ασκείς βία, δεν σημαίνει και τίποτε. «Σκοτώνουν» ψηφιακούς «ανθρώπους», άλλους καλούς, άλλους κακούς, κλέφτες ή επαγγελματίες δολοφόνους. Τι σημασία έχει; Μόνον αν δεν θέλουμε να δούμε την αλήθεια επιτρέπουμε στον εαυτό μας να θεωρούμε ότι «δεν τρέχει τίποτε. Τα παιδιά παίζουν».
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Πράγματι, τα παιδιά παίζουν ασκούμενα στη βία. «Σκοτώνουν», είτε ως εγκληματίες είτε ως αστυνομικοί, τους αντιπάλους λες και είναι μύγες. Και τι να συζητάμε τώρα ποιος εντέλει είναι ο νικητής , όταν γνωρίζουμε ποιος είναι ο ηττημένος: Είναι το παιδί που σπαταλά πολύτιμες ώρες που θα μπορούσε να τις χρησιμοποιήσει δημιουργικά. Είναι πολύτιμες ώρες που δεν διαβάζει ένα βιβλίο, δεν μιλάει με τους άλλους στο σπίτι, αλλά αφοσιωμένο στο παιχνίδι «χάνεται» μέσα σε έναν κόσμο ψηφιακής εγκληματικότητας έχοντας τον ρόλο του «εκδικητή».
Η περίοδος του covid έχει κάνει τεράστια ζημιά σε μια γενιά παιδιών. Χάνοντας την επαφή με τους συμμαθητές μέσα στην τάξη και τη φυσική σχέση με τους συνομηλίκους τους, χάνοντας την επαφή με τον δάσκαλο ή τους καθηγητές, παραμελώντας και τα μαθήματα- γιατί αυτή είναι η αλήθεια και η διδασκαλία μέσω μικρής οθόνης δεν τελεσφόρησε- «έμαθαν παίζοντας» τη βία. Είναι άλλη τεράστια συζήτηση πόσα παιδιά έχουν αποκτήσει εξάρτηση από αυτά. Θα έλεγα να ξεκινήσουμε από αυτό το μέγιστο πρόβλημα, πριν τα βάλουμε στη φυλακή που δεν το λες και… videogame.