Μέγα θέμα. Ο καβγάς δεν διήρκεσε πολλή ώρα, αλλά άρκεσε ώστε να χρειαστεί να μεταφερθούν 7 τραυματίες με ασθενοφόρα σε νοσοκομεία.

Ο «αγώνας» ξεκίνησε με εσωτερικό καβγά, γνωστοποιώντας, μεταξύ άλλων, πόσο ετερόκλητες είναι οι δυνάμεις που συγκροτούν το λεγόμενο «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» και πόσο αγωνίζονται πραγματικά υπέρ του δημόσιου πανεπιστημίου. Το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως έχουν αποδείξει εμπράκτως, το έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Είτε σπάζοντας με βαριοπούλες δημόσια περιουσία είτε «χτίζοντας» καθηγητές είτε κρεμώντας ναζιστικής έμπνευσης ταμπέλες στο λαιμό τους είτε βανδαλίζοντας εργαστήρια και αμφιθέατρα είτε τραμπουκίζοντας με τη συνδρομή κουκουλοφόρων συμφοιτητές τους είτε επιβάλλοντας με τη βία τις μειοψηφικές απόψεις τους στην πλειοψηφία.

Είναι όλοι οι φοιτητές που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις τραμπούκοι που δεν σέβονται τις σχολές τους και δεν τους ενδιαφέρει τελικά το πτυχίο τους και η εξεύρεση δουλειάς; Ασφαλώς όχι. Αλλά δεν παύουν να είναι «η μειοψηφία της μειοψηφίας». Είναι εκείνοι που δεν δίνουν τον τόνο κι εκείνοι που δεν κάνουν ερείπια τις σχολές τους, μέσα στη βρόμα και τα γκράφιτι στους τοίχους. Κι εντέλει δεν είναι εκείνοι που «εκδικούνται» τις υποδομές των ΑΕΙ και υπονομεύουν τη μάθηση και την έρευνα. Αυτοί που τα κάνουν αυτά είναι η «πλειοψηφία της μειοψηφίας».

Είναι αυτοί που αυτοχρίζονται «πλειοψηφία», ενώ είναι μικρή μειοψηφία. Είναι αυτοί που εμπορεύονται το φανατισμό άλλων μειοψηφιών και το μοναδικό «επιχείρημα» που έχουν είναι το bullying και ο τραμπουκισμός. Είναι αυτοί που μισούν τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, γιατί αποκαλύπτουν πόσο λίγοι είναι. Και είναι αυτοί που έχουν κάνει την ιδιότητα του φοιτητή επάγγελμα «νταραβερτζή» με τους πρόθυμους του καθηγητικού κατεστημένου.

Είναι αυτοί που δεν θέλουν αναβαθμισμένα δημόσια πανεπιστήμια, γιατί ξέρουν ότι όσο πιο αναβαθμισμένο και ανταγωνιστικό είναι ένα πανεπιστήμιο τόσο καταργείται η αναγκαιότητα της ύπαρξής τους. Ούτε να διαβάσουν πιο πολύ μπορούν και θέλουν ούτε ξέρουν να κάνουν κάτι άλλο από τη χείριστη διαχείριση ενός ξεχαρβαλωμένου πανεπιστημίου που μάχεται με τους δαίμονές του και τις χρόνιες παθογένειες.

Και, τέλος, είναι αυτοί που ως ένα σημείο είναι συνυπεύθυνοι για το brain drain. Πολλά από τα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό ουσιαστικά δεν έφυγαν, αλλά διώχθηκαν. Γιατί έβλεπαν μια απαθή κοινωνία να ανέχεται την ιδιότυπη ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ από μπαχαλάκηδες και συστηματικούς αρνητές οποιασδήποτε αλλαγής. Μια στάση που δεν δημιουργούσε την παραμικρή ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο στη χώρα τους.

Τώρα η κυβέρνηση κι εκείνο το τμήμα των καθηγητών συνειδητοποιούν την ανάγκη της αλλαγής και λένε «έως εδώ», είναι η ώρα που κάθε κατεργάρης πρέπει να πάει στον πάγκο του. Κι αν δεν μπορεί να προσφέρει στη βελτίωση των δημόσιων πανεπιστημίων, τουλάχιστον να μην μπορεί να την υπονομεύσει.

ΑΙΧΜΗ

ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ;

Εγραψε ο Στ. Κασσελάκης, προφανώς χαρούμενος και μάλλον δικαιωμένος, «Το μάθατε; Πρώτη φορά που οι ευρωπαϊκοί θεσμοί καταδικάζουν τη χώρα μας μετά τη χούντα», αναφερόμενος στο καταγέλαστο ψήφισμα-άθυρμα μιας ετερόκλητης συμμαχίας Αριστερών, ακτιβιστών τύπου Σόφι ιν’τ Βελντ, οικολόγων, σοσιαλιστών, που αμφισβητεί το κράτος δικαίου στην Ελλάδα και την ύπαρξη ελευθερίας του Τύπου. Ενα ψήφισμα το οποίο όχι μόνο στηρίχθηκε, αλλά και «σπρώχτηκε» από τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Αρβανίτη, Ε. Κουντουρά, του ΠΑΣΟΚ, Ν. Παπανδρέου, του γυρολόγου Γ. Κύρτσου, του πολιτικού μεγέθους Αλ. Γεωργούλη και του Π. Κόκκαλη από τους Πράσινους.

Ο Στ. Κασσελάκης το είπε ακατέργαστα, ο Π. Πολάκης το εκλαΐκευσε καλύτερα: «Ο διασυρμός Μητσοτάκη στο Ευρωκοινοβούλιο συνεχίζεται!!!». Και ο μηχανισμός της αναπαραγωγής της προπαγάνδας το έκανε ακόμα πιο «λιανά»: ατην Ευρώπη πλέον ταυτίζουν τον Μητσοτάκη με τον Ορμπαν. Μια αφελής ανάγνωση η οποία προσπαθεί να «επαναφέρει -εκτός από την προδήλως ανθελληνική προπαγάνδα- το καταδικασμένο αφήγημα «χούντα Κούλη». Το αφήγημα δηλαδή με το οποίο πήγαν στις διπλές εθνικές κάλπες Μαΐου και Ιουνίου 2023 και κατατροπώθηκαν παίρνοντας 20% και μετά 17%. Ενώ τώρα κινούνται στη ζώνη μεταξύ του μονοψήφιου ποσοστού και του οριακά διψήφιου. Τίποτα δεν κατάλαβαν. Χαμπάρι δεν πήραν ότι ο ελληνικός λαός που ζει στη χώρα δεν «μάσησε» τον αχταρμά με ολίγη από Καραϊβάζ, ολίγη από ΕΥΠ, μπόλικη από Τέμπη, μεγάλη δόση fake news και αρκετή «δίωξη» – «δημοσιογράφων ερευνητών».

Και τώρα πανηγυρίζουν και γελάνε. Θυμίζοντας σε παράφραση τον Bob Ross, ο οποίος είπε: «Δεν γελάνε επειδή αισθάνονται καλά, αισθάνονται καλά επειδή γελάνε». Ή τον Ρωμαίο ποιητή Κάτουλλο, ο οποίος έγραψε: «Δεν υπάρχει κάτι πιο ανόητο από το ανόητο γέλιο». «Καταδικάζοντας» τη χώρα, νομίζουν ότι «καταδίκασαν» τον Μητσοτάκη και τη «χούντα» του. Τέτοια αμεριμνησία και αφέλεια. Ο Κ. Μητσοτάκης σήμερα είναι πρωθυπουργός. Μετά από χρόνια δεν θα είναι. Η χώρα όμως θα είναι εδώ. Αλλά μάλλον δεν τους νοιάζει η χώρα. Ούτως ή άλλως δεν έχουν πολιτική με ορίζοντα. Μεροδούλι μεροφάι πορεύονται, βλέποντας και κάνοντας.

Αλλά και σε αυτή την τακτική βρίσκονται «μπόσικοι»: το ψήφισμα για το οποίο πανηγυρίζουν αναφέρει ρητά πως πρέπει να υπάρξει περιορισμός ή αναστολή της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης προς την Ελλάδα. Ασφαλώς δεν θα γίνει κάτι τέτοιο. Αλλά γιατί δεν το λένε π.χ. στους αγρότες, εκεί που πάνε στα μπλόκα; Γιατί δεν τους λένε πως πανηγυρίζουν για ένα ψήφισμα που λέει ότι πρέπει κοπεί η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση; Από την οποία οι αγρότες περιμένουν ουσιαστική βοήθεια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους; Γιατί κρύβονται από τους αγρότες;

Ολα δείχνουν συνάντηση Μητσοτάκη-αγροτών

Τη Δευτέρα το πρωί ο Κ. Μητσοτάκης θα βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη στο Βελιγράδι. Ομως το απόγευμα, όπως λένε οι πληροφορίες, είναι έτοιμος να συναντηθεί με αντιπροσωπεία των αγροτών στο Μ. Μαξίμου. Η επιστολή των αγροτών με τα αιτήματά τους, μαζί με το παράρτημα των αιτημάτων για τους πλημμυροπαθείς Θεσσαλούς αγρότες, έχει φτάσει στο γραφείο του πρωθυπουργού. Και όπως εκτιμούν συνεργάτες του, υπάρχει περιθώριο για διάλογο που αφορά μείζονα θέματα της επόμενης 10ετίας, την αναθεώρηση της ΚΑΠ, την ενίσχυση των υποδομών, αλλά και την άμεση επίλυση κάποιων από τα προβλήματά τους. Χωρίς να υπάρξει κίνδυνος δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Αυτό που δεν έχει φτάσει στο γραφείο του πρωθυπουργού είναι ο κατάλογος με τα ονόματα των αγροτών που θα συμμετάσχουν στη συνάντηση. Κι αυτό δεν είναι και τόσο απλό, καθώς οι αγρότες δεν είναι συμπαγείς. Δεν έχουν τις ίδιες προτεραιότητες, ούτε την ίδια ατζέντα. Αλλες είναι οι προτεραιότητες των αγροτών π.χ. της Μακεδονίας ή της Πελοποννήσου κι άλλες των Θεσσαλών. Το πρόβλημα εκτιμάται ότι θα έχει λυθεί έως αύριο ή το πολύ την Κυριακή. Και Δευτέρα απόγευμα ή Τρίτη πρωί θα γίνει η συνάντηση.

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Πώς να νιώθει άραγε ο πολύς Κ. Ζαχαριάδης σαν μετακλητός στο γραφείο νεοεκλεγέντα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Τελικά δεν φτάνουν «τα λεφτά του μπαμπά», για να μπει κάποιος σε μη κρατικό πανεπιστήμιο; Πρέπει να πιάσει στις Πανελλαδικές και την ΕΒΕ της κατεύθυνσης στην οποία ανήκει η σχολή που θέλει να πάει;