ΣΤΟ άρθρο αναρωτιόμουν «πώς είναι δυνατόν να χάνει τη ζωή του ένας πολίτης επειδή οι αρμόδιες αρχές δεν έκαναν αυτό που έπρεπε, δηλαδή να κλαδέψουν το δέντρο. Πως θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πού θα καταλήξει η διερεύνηση αυτής της σοκαριστικής υπόθεσης στο Λιτόχωρο». Ανέφερα ότι «πολύ φοβάμαι, όμως, πως δεν θα καταλήξει πουθενά. Πως δεν θα καθίσει στο εδώλιο κανένας από τους ανευθυνοϋπεύθυνους του δήμου. Γιατί κάποιος πρέπει να έχει την ευθύνη όταν χάνεται μια ζωή με αυτόν τον τρόπο».

ΣΤΗ συνέχεια, είχα σχολιάσει «πως το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές. Το είδαμε και πρόσφατα όταν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες καθάρισαν τα οικόπεδά τους, αλλά η πλειοψηφία των δήμων δήλωσε πως δεν μπορεί να μαζέψει την καύσιμη ύλη. Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται για πάρα πολλές υποθέσεις. Δυστυχώς, οι δήμοι αποτελούν μια μεγάλη πληγή στο ελληνικό κράτος. Από την πολεοδομία και τα απορρίμματα μέχρι την ύδρευση και ένα σωρό ακόμα θέματα της καθημερινότητας. Διαρκώς σηκώνουν ψηλά τα χέρια. Ζητούν από την κυβέρνηση, από το κεντρικό κράτος να λύσει προβλήματα που έπρεπε οι ίδιοι να έχουν λύσει. Προσλαμβάνουν κόσμο, λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις, αλλά πάντοτε έχουν έλλειψη υπαλλήλων και χρημάτων. Βέβαια, δεν πρέπει να είμαστε αφοριστικοί. Προφανώς και υπάρχουν δήμοι που λειτουργούν υποδειγματικά. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάποια χωριά και πόλεις επανεκλέγονται δήμαρχοι με ποσοστά που ξεπερνούν το 70% ή και το 80%. Κάτι σημαίνει αυτό. Πέρα από κόμματα. Πέρα από συμφέροντα. Σημαίνει ότι εκεί οι τοπικοί άρχοντες κάνουν σωστά τη δουλειά τους και οι πολίτες, που είναι ευχαριστημένοι, τους επιβραβεύουν. Αλλά αυτοί οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, απλώς, επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μια παθογένεια δεκαετιών, που δυστυχώς δεν φαίνεται να αλλάζει».

ΕΛΑΒΑ απάντηση από τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ, κ. Λάζαρο Κυρίζογλου, η οποία δημοσιεύεται σήμερα στη σελίδα 10 του «Ελεύθερου Τύπου». Ο αξιότιμος πρόεδρος της ΚΕΔΕ μάς ενημερώνει ότι για το τραγικό περιστατικό στο Λιτόχωρο διενεργείται έρευνα από τις Αρχές. Πως για τη συλλογή της καύσιμης ύλης από τα ακαθάριστα οικόπεδα, σύμφωνα με το νόμο, υπεύθυνοι είναι οι ιδιοκτήτες οικοπέδων και όχι οι δήμοι. Πως για την έλλειψη σύγχρονων υποδομών διαχείρισης σκουπιδιών και τη διαχείριση του υδάτινου πλούτου, επίσης, δεν έχουν καμία ευθύνη οι δήμοι. Και ζητάει ξεκάθαρες αρμοδιότητες, πόρους και προσωπικό, ώστε να γίνουν χρήσιμοι στους πολίτες.

ΑΝ οι δήμοι δεν έχουν ευθύνη για το κλάδεμα των δέντρων, όχι στα δάση, αλλά μέσα σε πόλεις και χωριά, αν οι δήμοι δεν έχουν ευθύνη να μαζεύουν την καύσιμη ύλη από τα ακαθάριστα οικόπεδα, τότε, για ποιο πράγμα έχουν ευθύνη; Γιατί, στην απάντησή του τεχνηέντως κάνει μια πολύ ωραία ντρίμπλα: στο άρθρο μου αναφέρομαι στα προβλήματα αποκομιδής σκουπιδιών από τους δρόμους και εκείνος… απαντά για τις μονάδες διαχείρισης απορριμμάτων. Αναφέρομαι στην ύδρευση, καθώς όλοι οι περιφερειακοί δήμοι έχουν και μια εταιρία ΔΕΥΑ, αλλά εκείνος… απαντά για τον υδάτινο πλούτο. Αναφέρομαι στο μπάχαλο των πολεοδομιών, που ανήκουν στους δήμους, και εκείνος… απαντά για τον Οικοδομικό Κανονισμό.

ΤΕΛΙΚΑ, αλήθεια, για ποια πράγματα έχουν ευθύνη οι δήμοι; Αν, σύμφωνα με τη νομοθεσία, για όλα τα παραπάνω και για ακόμα περισσότερα την ευθύνη για την καθημερινότητα στις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας την έχουν η κυβέρνηση, οι περιφέρειες ή οι ίδιοι οι πολίτες, τελικά, οι δήμοι τι ακριβώς κάνουν; Και αν είναι τόσο «δεμένοι» από τη μη παραχώρηση αρμοδιοτήτων, τότε γιατί ζητούν παραπάνω πόρους και περισσότερο προσωπικό; Τι να κάνουν χρήματα και υπαλλήλους, αφού δεν τους δίνει το κράτος την ευθύνη;

 ΤΕΛΟΣ, καθώς ο κ. Κυρίζογλου συμφωνεί με το άρθρο, πως απαιτείται ο διαχωρισμός αρμοδιοτήτων κράτους, περιφερειών και δήμων, προφανώς και επιβεβαιώνει ότι οι δήμοι, τελικά, είναι… ανευθυνοϋπεύθυνοι. Ας ρωτήσουν και οι δήμαρχοι τους πολίτες, για να δουν τι γνώμη έχουν.