ΤΩΡΑ που τελείωσαν όλη αυτή η συζήτηση και η φασαρία, έχει έρθει η ώρα η κυβέρνηση να ρίξει το βάρος στα «αγκάθια» που έχει να αντιμετωπίσει.
ΤΟ μεγαλύτερο πρόβλημα των ευάλωτων νοικοκυριών και της μεσαίας τάξης είναι η ακρίβεια. Το έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές. Εχουν ληφθεί αρκετά μέτρα, λαμβάνονται και άλλα, θα ληφθούν ακόμα περισσότερα. Αλλά, όπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, ο πληθωρισμός της απληστίας δεν αντιμετωπίζεται. Τον Ιανουάριο, οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα έτρεξαν με 8,5%.
ΠΛΕΟΝ, πρόκειται για καραμπινάτη αισχροκέρδεια, την ώρα που οι τιμές ενέργειας έχουν πέσει στα προ πολέμου Ουκρανίας επίπεδα. Δεν υπάρχει καμία αιτία, αφορμή ή δικαιολογία για αυτό το ράλι αυξήσεων σε προϊόντα αλλά και υπηρεσίες.
ΣΩΣΤΟ είναι πως η ακρίβεια αντιμετωπίζεται μόνο με αυξήσεις εισοδημάτων. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις τρέχουν με πολύ χαμηλότερο ρυθμό από τις αυξήσεις στα προϊόντα καθημερινής ανάγκης.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
ΤΙ μπορεί να γίνει; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα οφείλει να το δώσει η κυβέρνηση.
ΣΕ ό,τι αφορά τα υπόλοιπα ανοικτά ζητήματα, η κυβέρνηση μπορεί να κερδίσει πολλούς πόντους με τη θεσμοθέτηση των μη κρατικών ΑΕΙ. Με τη συνεχή πρόοδο στην ψηφιοποίηση του κράτους. Με την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση ζητημάτων ασφάλειας στην καθημερινότητα. Με την προώθηση, επιτέλους, μιας πραγματικής μεταρρύθμισης στο ΕΣΥ, κυρίως με το πρόβλημα τους χάους στις εφημερίες.
ΣΕ αυτά και σε πολλά ακόμα πράγματα οφείλει να ρίξει το βάρος η κυβέρνηση από εδώ και πέρα. Ολα αυτά τα ζητήματα δεν ανήκουν ούτε σε αριστερή ούτε σε δεξιά ατζέντα. Αφορούν όλη την κοινωνία, κυρίως τα ευάλωτα νοικοκυριά και τη μεσαία τάξη, που αποτελούν και την πλειονότητα της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποδείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί με επιτυχία εξαιρετικά δύσκολες κρίσεις. Γι’ αυτό και είναι βέβαιο ότι μπορεί να διαχειριστεί και τα σημερινά προβλήματα. Αρκεί να πατήσει «γκάζι».