Για αυτό μάλλον δεν έχουμε ορδές αγανακτισμένων για την ακρίβεια, αυτοί που πρωτοστατούσαν στις πορείες οδήγησαν τη χώρα ένα βήμα από την άβυσσο του Grexit και φόρτωσαν το λαό, εν ονόματι του οποίου διαπραγματεύονταν «ηρωικώς» με φόρους, χαράτσια και νέα λιτότητα.

Αφήστε που, όταν μέσα σε 18 μήνες η χώρα έχει σωρευτική ανάπτυξη πάνω από 15%, οι «αγανακτισμένοι» δουλεύουν και δημιουργούν εισοδήματα με ρυθμούς πρωτόγνωρους για τα τελευταία 12 χρόνια. Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διολισθαίνει προς την οδό του λαϊκισμού, στην οποία έχει περπατήσει πολλά χιλιόμετρα, επιχειρώντας να αποκομίσει οφέλη από τον υψηλό πληθωρισμό και την ακρίβεια που πλήττει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά όλη την Ευρώπη. Ο κ. Τσίπρας επικεντρώνει τώρα τα πυρά του προς τον πρωθυπουργό στο θέμα της ενέργειας, αν και η συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών διαπιστώνει ότι η κρατική επιδότηση στους λογαριασμούς του ρεύματος καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των αυξήσεων.

«Κάποιοι θησαυρίζουν. ενώ η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δεν μπορεί να ατενίσει την επόμενη μέρα όχι με αισιοδοξία, ούτε καν με αντοχές», είπε χθες κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι στηρίζει τα μεγάλα συμφέροντα και τα καρτέλ στην ενέργεια. Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του δεν ονοματίζουν κανέναν από τους ολιγάρχες της ενέργειας, δεν καταγγέλλουν καμία ιδιωτική εταιρία, δεν ζητούν την «κρατικοποίηση» ομίλων παρά μόνο χτυπούν τη ΔΕΗ και τη διοίκησή της.

Οταν μάλιστα προκαλούνται από κυβερνητικά στελέχη να κατονομάσουν τα ιδιωτικά συμφέροντα και τους ολιγάρχες του ρεύματος, όπως έγινε πρόσφατα από τον υπουργό Ανάπτυξης, Αδωνη Γεωργιάδη, σιωπούν ή πετούν την μπάλα στην εξέδρα. Κάποιοι πονηροί συνδέουν τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ με «γραμμάτια» του κυβερνητικού τους παρελθόντος, το βέβαιο είναι ότι η πολεμική που αναπτύσσει η Κουμουνδούρου κατά της ΔΕΗ βολεύει κάποιους από τους ανταγωνιστές της και δεν δικαιολογείται από τα οικονομικά πεπραγμένα της σημερινής διοίκησης.

Οι καταγγελίες για καρτέλ χωρίς περαιτέρω στοιχεία είναι σαν τις ομελέτες χωρίς αβγά. Επί ΣΥΡΙΖΑ η ΔΕΗ είχε καταντήσει μία χρεοκοπημένη εταιρία, χωρίς επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες, ένας πραγματικά εύκολος στόχος για τις υπόλοιπες εταιρίες του χώρου που μπορούσαν να κερδίζουν πόντους στην αγορά εκμεταλλευόμενες την αδράνεια του μεγαλύτερου ομίλου της χώρας. Πίσω από τις κορόνες του λαϊκισμού κρύβονται συμφέροντα και όσο στον ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για ολιγάρχες χωρίς ονόματα και διευθύνσεις ρίχνοντας το ανάθεμα μόνο στην υπό δημόσιο έλεγχο ΔΕΗ τόσο λιγότερο πείθουν ότι αγωνιούν για το κοινό καλό.