Προς επίρρωσιν, μάλιστα, των προθέσεων του αρχηγού, ο Νίκος Παππάς, γνωστός και ως «13-0», έσπευσε να χαρακτηρίσει «καλοδεχούμενη» την πρόταση Χατζηδάκη για να συζητηθεί το πρόγραμμα του κόμματος Κασσελάκι.

Δεν ξέρω αν ο αρχηγός Κασσελάκης τρόμαξε, όταν κατάλαβε πως ο υπουργός Οικονομικών πήρε στα σοβαρά ότι ήθελε πράγματι να γίνει η συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Ή αν σήμανε οπισθοχώρηση, συνειδητοποιώντας ότι η ενδελεχής ανάλυση από τον Χατζηδάκη των υπεσχημένων «καρπών» από τα λεφτόδενδρα που φύτεψε αφειδώς, από νομό σε νομό, θα αποδείκνυε μία ακόμα φαρσοκωμωδία από τις πολλές που παράγει ο αρχηγός Στέφανος.

Πολλώ δε μάλλον όταν η ανάλυση περιείχε τα στοιχεία και τα δεδομένα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με τη συμμετοχή των εκπροσώπων του, ώστε να δίνονταν και πλείονες επεξηγήσεις για το κόστος των λεφτόδενδρων.

Σημειώνω: Το δημοσιονομικό κόστος των λεφτόφρουτων που θα παρήγαν τα κασσελάκεια λεφτόδενδρα, σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ξεπερνούσε, ετησίως, τα έξι δισ. ευρώ. Ζήτω!

Αλλά δεν είναι μόνο ο Χατζηδάκης που έχασε την ευκαιρία όχι της πτώσης του… φούρνου, αλλά της απόδειξης ότι ο πολλά υποσχόμενος Κασσελάκης εξαπατά τους πολίτες. Εχασαν και οι τηλεθεατές, που θα μπορούσαν, για μία ακόμα φορά, να μετρήσουν το εντυπωσιακό μέγεθος του λαϊκισμού που πρεσβεύει το κόμμα Κασσελάκι και ταυτόχρονα να απολαύσουν τη δημιουργικότητα της μυθοπλασίας των αφηγημάτων του αρχηγού του, που με τόση ζηλευτή θεατρικότητα ανασύρει τσιτάτα περί της σωτηρίας της οικονομίας, τα οποία, προ πολλού, έχει εγκαταλείψει και το ΚΚΕ.

Η άτακτη οπισθοχώρηση Κασσελάκη κατέστη αναγκαία όχι μόνο επειδή δεν είχε προηγηθεί καμία κοστολόγηση των οικονομικών προτάσεών του -άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παράδοση στην αποφυγή της κοστολόγησης προγράμματος από τη ΔΕΘ 2014-, αλλά επειδή, αν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα εφαρμογής τους, θα φτάναμε να θεωρούμε την εποχή Τσίπρα -του σκισίματος των Μνημονίων, της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ, των κατεβασμένων ρολών των τραπεζών, της παραχώρησης για 99 χρόνια των «ασημικών» της χώρας στους δανειστές- ως «πταίσμα». Η νέα επιτήρηση, τα νέα Μνημόνια θα μας χτυπούσαν την πόρτα, κι όποιος άντεχε…

Αυτό που δεν σας είπα είναι ότι η συζήτηση θα γινόταν με διάλογο ανάμεσα στους εκπροσώπους του υπουργείου Οικονομικών, τα αρμόδια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων, και θα την παρακολουθούσαμε, απευθείας, από το Κανάλι της Βουλής.

Κοιτάχτε! Ναι μεν ο Κασσελάκης βλέπει φακό και χαίρεται, αλλά τα στελέχη του κόμματος Κασσελάκι πόσο δημόσιο εξευτελισμό θα μπορούσαν να αντέξουν… για τα μάτια του και μόνο; Δεν φτάνει αυτός που καθημερινά περνάνε;