«Συγκρίνοντας τη Γερμανία με 10 χρόνια πριν, όχι μόνο δεν μοιάζει η ίδια αλλά ούτε καν μυρίζει το ίδιο», είπε με το «θάρρος» Κεντροευρωπαίου προς Κεντροευρωπαίο: «Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες απέκτησαν υπηκοότητα με διαδικασίες φαστ-τρακ. Κάποτε οι Γερμανοί ήταν ένας σκληρά εργαζόμενος λαός, που αγαπούσε την τάξη. Δεν είναι πια… Η Γερμανία έχει μεταλλαχθεί σε έναν πολύχρωμο, πολυπολιτισμικό κόσμο, όπου οι εισερχόμενοι μετανάστες δεν είναι φιλοξενούμενοι στη χώρα…». Ο Ορμπαν θα ήθελε να πει ότι οι ξένοι αλλοίωσαν την εθνοπολιτισμική ταυτότητα της Γερμανίας, αλλά δεν έφτασε ως εκεί. Περιορίστηκε να το υπαινιχθεί, υποστηρίζοντας ότι ο ίδιος κράτησε τη χώρα του «μια νησίδα ειρήνης» στην Ευρώπη.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Μολονότι η Αγκελα Μέρκελ ομολόγησε την αποτυχία του πολυπολιτισμικού μοντέλου, η Γερμανία δέχθηκε πέρσι 334.000 αιτήσεις ασύλου, περισσότερες από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά και στο σύνολό της η Ε.Ε. των «27» έγινε αποδέκτης αιτήσεων-ρεκόρ από το 2016. Κυρίως ο πόλεμος στην Ουκρανία ανάγκασε τους Γερμανούς να δεχτούν τα δύο τελευταία χρόνια περίπου 1 εκατομμύριο πρόσφυγες, θύματα πολέμων, διώξεων και φτώχειας. Αν ήταν ειδικευμένοι θα τους άνοιγε διάπλατα τις πόρτες, έτσι όπως αντιμετωπίζει έλλειψη εργατικών χεριών.
Η δε Ουγγαρία με τη «λεπτή μύτη», αναγκάστηκε να βάλει ένα μαντίλι μπροστά και να διπλασιάσει τον αριθμό εργαζομένων από τρίτες χώρες εκτός Ε.Ε., κυρίως από την Ασία. Λόγω της μείωσης του γηγενούς ουγγρικού πληθυσμού στα 9,6 εκατομμύρια, οι 35.000 «τρίτες» άδειες εργασίας του 2019 έγιναν 78.000 τον Μάρτιο του 2024. Παρά ταύτα, στις αρχές Ιουνίου η χώρα του Ορμπαν καταδικάστηκε σε πρόστιμο εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράνομες απελάσεις και παραβιάσεις των ευρωπαϊκών κανόνων ασύλου.