Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας. Η Ράνια Σβίγκου σίγουρα ανασχηματίστηκε με την τοποθέτησή της ως γραμματέως του κόμματος, αλλά αν θα αυτοκαταργηθεί είναι άλλο θέμα που θα το δούμε στην πορεία. Μια πορεία που δεν θα είναι εύκολη για την 38χρονη πολιτικό, η οποία καλείται να διαχειριστεί ένα «νέο» κόμμα με παλιά υλικά. Η πρόσφατη σύγκρουση Πολάκη – «Αυγής» με πρόσχημα τα χταπόδια και τα γαϊδουράκια αλλά πραγματική αιτία τη φίμωση των αντίθετων φωνών είναι ενδεικτική. Ο Τσίπρας επανεξελέγη στη θέση που κατέχει επί 14 χρόνια, αλλά το… «Game of Thrones» συνεχίζεται, διότι εύκολα μπορείς να βγάλεις τον ΣΥΡΙΖΑ από τις συνιστώσες, αλλά δύσκολα τις συνιστώσες από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η «ΤΡΙΠΛΑ» με την πρόταση Σβίγκου, δηλαδή ο ελιγμός να προταθεί ένα στέλεχος της μειοψηφίας, ήταν ένας ξεκάθαρος τρόπος για να βραχυκυκλωθούν οι εσωτερικοί αμφισβητίες του προέδρου. «Η Ράνια Σβίγκου είναι η επιλογή που μπορεί να συνδυάσει μια σειρά από στοιχεία, όπως της ενότητας και της σύνθεσης. Ηταν μετριοπαθές στέλεχος, ποτέ δεν ήταν εναντίον της διεύρυνσης, αλλά ότι πρέπει να πάμε με πιο μικρά και προσεκτικά βήματα στις καταστατικές αλλαγές», είπε ο ίδιος σε μια προσπάθεια να εξηγήσει την απόφασή του στους εμβρόντητους προεδρικούς. Μια απόφαση που, σύμφωνα με τους κακεντρεχείς, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την επανάληψη της τακτικής δημοψηφίσματος: «Οπως το 2015 μετέτρεψε το “Οχι” σε “Ναι”, έτσι και τώρα, ενώ επικράτησε η “Κίνηση Μελών”, εκείνος άνοιξε “Ομπρέλα”», λένε στα πηγαδάκια.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ, πάντως, είναι ότι η Ράνια Σβίγκου έχει αποδείξει πως και ικανό στέλεχος είναι και αξιόλογο. Ασφαλώς, το ότι είναι γυναίκα έπαιξε ρόλο, άλλωστε η ποσόστωση 50-50 είναι πλέον κανονισμός λειτουργίας για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ότι προέρχεται από την «Ομπρέλα», άρα συμβολίζει την επιθυμία της «αλληλοσυμπλήρωσης». Επίσης, παρά τις σκληρές απόψεις της, ποτέ δεν έφερε σε δύσκολη θέση το κόμμα ούτε λειτούργησε εμπρηστικά με ανοιχτά τα μικρόφωνα.

ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, όμως, οι θριαμβολογίες για τα 170.000 μέλη που ψήφισαν και για τη νέα ενωτική εποχή που ανοίγεται για το κόμμα δεν είναι αρκετές να καλύψουν την ταραχώδη συνέχεια, που ούτε ενωτική είναι ούτε ανέφελη. Οι προεδρικότεροι του προέδρου φέρνουν άθελά τους σε δύσκολη θέση τον Τσίπρα, οι «Ομπρελικοί» τον δυσκολεύουν με τη θέλησή τους. Οι μπηχτές, τα συντροφικά μαχαιρώματα και οι διαφοροποιήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα προμηνύουν πως θα είναι ένα μακρύ καυτό καλοκαίρι. Θεωρητικά, στόχος της Κουμουνδούρου είναι μέχρι τον Σεπτέμβριο να έχουν καταρτιστεί τα εκλογικά ψηφοδέλτια, να έχει σχηματοποιηθεί το πρόγραμμα για τη ΔΕΘ και να έχουν οργανωθεί τα νέα μέλη για να βγουν στην κοινωνία ως «ιεραπόστολοι» που θα μεταφέρουν το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ «στα συνδικάτα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους εργασιακούς χώρους». Πρακτικά, θα πρέπει πρώτα να συμφωνήσουν μεταξύ τους, έστω και στα βασικά.

ΥΓ.: ΕΝΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ: Με την παρέμβαση Καρανίκα, σύμφωνα με την οποία «μια οποιαδήποτε εφημερίδα μπορεί να γράφει ό,τι θέλει και η κριτική είναι αναπόφευκτη, αλλά μια αριστερή εφημερίδα και συγκεκριμένα η “Αυγή” δεν επιτρέπεται να δημοσιεύει τις τοποθετήσεις των συντρόφων», πόσες θέσεις στην ελευθερία του Τύπου ανέβηκε η Ελλάδα; Τροφή για σκέψη για τη νέα γραμματέα του κόμματος.