ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ υπολογίσει πόσα εκατομμύρια σε υποσχέσεις ίπτανται προεκλογικά πάνω από τα κεφάλια μας, θα διαπιστώσει ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός της χώρας δεν επαρκεί να τις καλύψει. Ο Τσίπρας είναι τρανό παράδειγμα. Τον Σεπτέμβρη 2014, στη Θεσσαλονίκη, παρουσίασε το πρόγραμμά του, κάνοντας τον Γιάνη Βαρουφάκη -κατά δήλωσή του- να πέσει κάτω από τα γέλια. Σχέδιο στο χαρτί χωρίς αντίκρισμα στους αριθμούς. Σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια στα αντιπολιτευτικά έδρανα, εξακολουθεί να είναι ανεπίδεκτος. Το πρόγραμμα που παρουσίασε, Σεπτέμβρη 2022, στη Θεσσαλονίκη, είχε εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ με υποσχέσεις από το καπέλο του ταχυδακτυλουργού; Θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ; Θα μειώσει τους φόρους; «Θα περιποιηθεί» τη μεσαία τάξη; Θα χαρίσει τα κόκκινα δάνεια; Θα αυξήσει τις συντάξεις; Ο πρώτος μισθός τού φάνηκε λίγος; Οσο επιδίδεται σε τέτοιου είδους απάτες έρχεται το παρελθόν και τον ξεσκεπάζει. Είναι πολύ πρόσφατο για να ξεχαστεί. Ηταν πολύ επώδυνο για να του χαριστεί.

ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ «υπόσχεται» ο Τσίπρας -και απειλεί ο Πολάκης- ότι «η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς», να θυμάται ότι ήδη του δόθηκε η δεύτερη φορά, Σεπτέμβρη 2015, όταν εξαπάτησε τους αρχηγούς των κομμάτων στους οποίους είχε υποσχεθεί ότι δεν πρόκειται να προσφύγει σε εκλογές, μετά το μνημόνιό του που το ψήφισαν, για να μη βγει βιαίως η Ελλάδα από το ευρώ και γυρίσει στη δεκαετία του ‘60. Τους εξαπάτησε και πήγε σε εκλογές για να «αναβαπτισθεί». Την επαύριο της επανεκλογής του δήλωσε ότι ο λαός αποδέχθηκε το μνημόνιο κι έσβησε με σφουγγάρι τα ανομήματά του.

ΠΡΟΧΘΕΣ εμφανίστηκε, με πλερέζες και κάμερες, στο «γιαπί», στη Λάρισα, για να αποδείξει ότι δεν υπήρχε «τηλεδιοίκηση» ρωτώντας τον συνταξιούχο μηχανοδηγό: «Και οι γραμμές του τρένου πού είναι;». «Από κει» του απάντησε. Για να μας θυμίσει ότι ρωτούσε τον αρχηγό της Πυροσβεστικής «Πώς πάει η φωτιά στην Κινέττα;». Κι εκείνος του απάντησε «Ελέγχεται, κύριε πρόεδρε», όταν τα πρώτα θύματα της πυρκαγιάς είχαν φτάσει στον νεκροθάλαμο του «Ευαγγελισμού». Και το ήξερε!

ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ την απογοήτευσή του ότι ο πρωθυπουργός, στην τελευταία συνέντευξη, δεν τον ανέφερε. Ο Μητσοτάκης έχει συγκεκριμένο σχέδιο για την επόμενη τετραετία. Μετά την τραγωδία στα Τέμπη, έβαλε νέους στόχους, διαμορφώνοντας την πρότασή του για την επόμενη διακυβέρνηση. Ο Τσίπρας παρέλκει. Παραμένει στο περιθώριο της συντεταγμένης θέσης διακυβέρνησης. Νομίζει ότι μπορεί να παρασύρει τον Μητσοτάκη να αλλάξει στρατηγική και να ανοίξει «διάλογο» μαζί του;

ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημέρων -τις χειρότερες για την κυβέρνηση, από Ιούλιο 2019- για να διαπιστώσει ότι οι πολίτες δεν τον στήνουν ως αντίπαλο δέος απέναντι στον Μητσοτάκη. Δεν του δίνουν υπολογίσιμο μέγεθος. Τις γραμμές τώρα τις βάζουμε εμείς: Στις πρώτες εκλογές αποφασίζουμε για το ποιος θα μας κυβερνήσει. Στις δεύτερες για το πώς η χώρα θα κυβερνηθεί. Ούτε στις πρώτες ούτε στις δεύτερες περιλαμβάνεται. Αυτά να τον προβληματίζουν. Για το μέλλον του, φυσικά.