Εμείς, λοιπόν, οι άμεσα «θιγόμενοι» δεν διαμαρτυρηθήκαμε που έκλεισε η Βασιλίσσης Ολγας, με προσπέλαση προς Πλάκα και κέντρο. Απλά: δεν γίνεται να επιλέγεις να ζεις στη γειτονιά που σκιάζει ο Ιερός Βράχος, με τα μνημεία που την ανοικοδόμησή τους επέβλεψε ο Περικλής, ως το απαύγασμα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, να γειτνιάζεις με τους Στύλους του Ολυμπίου Διός, την Πύλη του Αδριανού, το Ηρώδειο, τη Ρωμαϊκή Αγορά και τους γύρω λόφους, ήδη επώνυμους από την κλασική αρχαιότητα, και να ζητάς να σκεπαστεί με πίσσα και γαρμπίλι η γειτονιά του Αδριανού, όταν οι άπαντες όλοι θυμώνουμε με το Βρετανικό Μουσείο που αρνείται να επιστρέψει τα κλεμμένα και πλειστάκις κακοποιημένα αρχιτεκτονικά μέλη της ολότητας του Παρθενώνα.

Πρέπει να τιμωρηθούμε; Οχι! Η Πολιτεία, ο δήμος, οι Αρχές έχουν καθήκον να δίνουν λύσεις στα προβλήματα των πολιτών. Πολλώ δε μάλλον όταν είναι… εξόφθαλμες. Μια ρύθμιση χρειάζεται στην Αθανασίου Διάκου και το «πρόβλημα» της προσπέλασης έχει λυθεί. Επομένως, μοιάζει ακατανόητη -μεταξύ μας, όχι και τόσο!- η εμμονή περί της Βασιλίσσης Ολγας.

Αλλά βασικότερο και από τη λύση παράκαμψης της Βασιλίσσης Ολγας είναι η συμφόρηση του κέντρου, με χρήση της πλατείας Συντάγματος, της πλατείας Ομονοίας και των λεωφόρων που οδηγούν προς αυτές, ήτοι: Κηφισίας, Βασιλίσσης Σοφίας, Πανεπιστημίου, Συγγρού, Βασιλίσσης Αμαλίας, Πειραιώς, Σταδίου. Δεν γίνεται η εξυπηρέτηση των 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων του Λεκανοπεδίου να περνά μέσα από αυτόν τον κύκλο με τη μικρή διάμετρο, δίνοντας μία πρόγευση πώς μπορεί να είναι η… «κόλαση»! Και φυσικά τις ώρες που γίνεται το «σώσε, Κύριε, και ελέησόν μας» δεν υπάρχει ούτε δείγμα τροχονόμου, μήπως επιταχυνθεί η κυκλοφορία. (Αν και ο εγγονός μου, ο Αγγελος, επιμένει ότι, όπου εμφανίζεται τροχονόμος, οι καθυστερήσεις μεγαλώνουν, αλλά σιγά μη ξέρουν οι έφηβοι καλύτερα από μας…)

Υποθέτω, όταν οι σφαίρες πέφτουν σαν χαλάζι και οι «Στέλλες», κάποτε, κρατούν μαχαίρι -να το πούμε κι αυτό-, οι πορτοφολάδες έχουν μαγαζάκι στην Ερμού και ανά γύρω μπουκαδόροι και απατεώνες κάνουν θραύση, το να παραπονεθείς επειδή χάνεις μία ώρα «σκούντα πρώτη, βάλε δεύτερη» στο αυτοκίνητο, ο εκνευρισμός και τα νεύρα που γίνονται τσατάλια ακούγονται σαν πολυτέλεια.

Και σαν να μη φτάνει το χάος, προστίθενται και «οι διαμαρτυρόμενοι» που κλείνουν τα πάντα, επειδή, αντί να ξενιτεύονται 16.000 απόφοιτοι κάθε χρόνο για να σπουδάσουν, θα δημιουργηθούν ΚΑΙ στην Ελλάδα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για να αναπνεύσουν οικονομικά οι οικογένειές τους. Προσθέτω: βάλε και κάποιους διαμαρτυρόμενους για «το γάμο» που έχουν πιάσει στασίδι…

Αντιλαμβάνομαι το βάρος που πέφτει στους αρμοδίους, που ακόμη δεν έχουν αποφασίσει να επιληφθούν. Αλλά μήπως μπουν προτεραιότητες; Πόσα χαπάκια να καταναλώνουμε κάθε μέρα οι Αθηναίοι;