Το σκηνικό διάλυσης στον ΣΥΡΙΖΑ που παρακολουθούμε σε απευθείας μετάδοση θα έχει ακόμα αρκετά επεισόδια, άλλωστε όπως φαίνεται οι πρωταγωνιστές της ιλαροτραγωδίας έχουν διαθέσιμα πολλά «πυρομαχικά».

Μόλις προχθές ο Πάνος Σκουρλέτης αποκάλυψε ότι επώνυμοι δημοσιογράφοι που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ χειρίζονταν από 50 λογαριασμούς τρολ στο Διαδίκτυο δολοφονώντας χαρακτήρες και διοχετεύοντας τα τοξικά τους βέλη στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Αργά ανακάλυψε ο κ. Σκουρλέτης την «υπόγα» του Διαδικτύου, όταν στράφηκε εναντίον του, όμως η δράση του κυκλώματος μαύρης προπαγάνδας από μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ήταν γνωστή εδώ και χρόνια, από τις επιθέσεις που εξαπέλυε όχι μόνο κατά του πρωθυπουργού αλλά και της συζύγου του.

Τώρα είναι χρέος της Δικαιοσύνης αλλά και της ΕΣΗΕΑ, καθώς η καταγγελία αφορά δημοσιογράφους, να αναζητήσουν ποιοι έστησαν και ποιοι συμμετείχαν σε αυτό το επικίνδυνο για τη δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου σκοτεινό παιχνίδι.

Ποιος, όμως, ευθύνεται για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ; Ο Κασσελάκης είναι απλώς ο καταλύτης των εξελίξεων. Κατάφερε να αποκτήσει το «μαγαζί», πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και ποντάροντας πάνω στην απελπισία του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ που είχε βαρεθεί από το 2019 να μετρά ήττες και συντριβές από τον Μητσοτάκη. Ο νέος πρόεδρος αποδείχθηκε ότι έκρυβε πολλούς σκελετούς στην ντουλάπα. Υποδύεται τον αριστερό, όταν ήταν θαυμαστής της οικονομικής πολιτικής του Ρίγκαν, ενώ τώρα δεν θυμάται τι έγραφε στον «Εθνικό Κήρυκα» τασσόμενος υπέρ των απολύσεων στο Δημόσιο, των μειώσεων στον κατώτατο μισθό και της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Με τα καμώματά του ο Κασσελάκης ανάλωσε σε χρόνο-ρεκόρ το πολιτικό του κεφάλαιο, σε λίγο διάστημα δεν θα απασχολεί ούτε τα πρωινάδικα της τηλεόρασης, το επαναλαμβανόμενο θέαμα κάποτε καταντά βαρετό.

Οσοι ρίχνουν πάλι την ευθύνη στην εσωκομματική αντιπολίτευση, που τάχα «υπονόμευε τον Τσίπρα» και τώρα θέλει να «καθαιρέσει» τον Κασσελάκη, βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται σε αυτή τη δεινή θέση επειδή ο Φίλης τσακώνεται με τον Κασσελάκη, ούτε επειδή ο Τσακαλώτος δεν συμπαθούσε τον Τσίπρα. Οι αιτίες είναι βαθύτερες, το κόμμα την περίοδο της ανόδου του στις αρχές του 2012 έχασε κάθε ιδεολογικό έρμα και μετατράπηκε σε έναν μηχανισμό κατάληψης και παραμονής της εξουσίας με κάθε τρόπο. Η κυβέρνηση Τσίπρα με δεκανίκι τους ΑΝ.ΕΛ. υπέγραψε τα πάντα, κορόιδεψε τους ψηφοφόρους του με την «κωλοτούμπα» του δημοψηφίσματος, χρέωσε τη μεσαία τάξη και εντέλει διέλυσε όλους τους μύθους της Αριστεράς. Τα ίδια έπραξε και μετά το 2019. Παρέμεινε στη σφαίρα της τοξικότητας, άλλωστε κάποιοι πλήρωναν τους δημοσιογράφους που χειρίζονταν τους λογαριασμούς των τρολ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και πίστευε ότι θα κερδίσει τον Μητσοτάκη βρίζοντάς τον. Ο Τσίπρας έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην τωρινή κατάσταση κι ας απέχει τους τελευταίους μήνες πιστεύοντας ότι θα τον καλέσει η ιστορία του κόμματος, όταν η κοινωνία τον έστειλε σπίτι του.

Ο Κασσελάκης απλώς συμβολίζει την πολιτική παρακμή του χώρου και τον ιδεολογικό εκφυλισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ενας τρίτος παρατηρητής θα σχολίαζε ότι είναι το καλύτερο τέλος που θα μπορούσε να έχει το κόμμα της «κυβερνώσας αριστεράς». Βρέθηκε στα χέρια ενός «γιάπη» μέσω μιας επιθετικής εξαγοράς και κατάντησε μία πολιτική καρικατούρα που ούτε Αριστερά είναι και πολύ περισσότερο ούτε κυβερνώσα.