Το πρώτο είναι πόση κοντή μνήμη διαθέτουμε ακόμη και για πράγματα που έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους, από την αποτρόπαιη εποχή που το «παρεάκι» του ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε το «μαγαζί» Μαξίμου, ποδοπατώντας θεσμούς, υπολήψεις, εντιμότητα, πετώντας λάσπες, με τον κουβά, στους πολιτικούς του αντιπάλους.
Το δεύτερο, ακόμη πιο πικρή διαπίστωση, είναι πώς κορυφαίοι πολιτικοί που έδωσαν «τον νυν υπέρ πάντων αγώνα» για να στηρίξουν την Ελλάδα -μετά το προδοτικό δημοψήφισμα του 2015- ώστε να μη γίνει η αποσυνάγωγος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να σταθεί όρθια στη λαίλαπα των Μνημονίων Τσίπρα, να δέχονται να τους χειροκροτούν επιδεικτικά οι σκευωροί και οι συκοφάντες τους. Καλεσμένοι αυτοί που τους κατήγγειλαν και ενορχήστρωσαν τη σκευωρία, ότι ήταν πρωτεργάτες στο μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, δεχόμενοι στο Μαξίμου τροχήλατα καροτσάκια, που κατευθύνονταν στο βάθος της αίθουσας υποδοχής. Τους διέσυραν, τους παρέδωσαν στην κοινή χλεύη των Πολάκηδων και των παρόντων Ματζουράνηδων, με τις δέκα κάλπες -όσες τα ονόματα των πολιτικών που συμπεριλαμβάνονταν στη σχετική δικογραφία- στοιχημένες μέσα στο Κοινοβούλιο.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Ηταν 20 Φεβρουαρίου 2018 απόγευμα, όταν όλη η Ελλάδα είδε τα δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια του Πικραμμένου και άκουσε τον Σαμαρά να δηλώνει «θα τους πάω μέχρι τέλους». Κι είμαστε πολλοί, που αυτή τη γενναία κι έντιμη στάση τη θυμίζαμε συχνά, γιατί να μη ξεχνάει κανείς ποιοι είναι οι εχθροί της Δημοκρατίας. Πόσο χαίρονταν να ακούν τους δύο πρώην πρωθυπουργούς να επαναλαμβάνουν όσα οι συριζαίοι, από τον Ιούλιο του 2019, λένε για τη Νέα Δημοκρατία, καταγγέλλοντας τον αρχηγό και πρωθυπουργό της χώρας.
Η παρουσίαση του βιβλίου του συναδέλφου, που είχε εκδοθεί το 2021, είχε περιοδεύσει, με επικεφαλής των παρουσιαστών, τον τέως πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. «Δεν το πρόλαβα, όταν ήρθε στην Αλεξανδρούπολη», έλεγε βουλευτής της Ν.Δ. «και πήγα για να ακούσω. Το βιβλίο χάθηκε μέσα στους λόγους». Πώς δεν θα χανόταν, τη στιγμή που η «παρουσίαση» δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια αφορμή, που δόθηκε από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, καθώς οι πολίτες δεν τραβούσαν και κανένα ζόρι μη και δεν ψηφίσουν. Μήπως και οι προταθέντες ευρωβουλευτές, από όλα τα κόμματα είχαν κάποια σχέση με την ευρωπαϊκή πολιτική ή με τις ανάγκες της χώρας, που βρίσκονται στη νέα ατζέντα, για να τους προσελκύσουν;
Σε ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ διάβασα «η κρίση κτύπησε και την πόρτα της Ν.Δ.». Πόση χαρά, ε; Αλλά αυτή έμεινε κλειστή. Οι ένοικοι έχουν πολύ σοβαρή δουλειά να κάνουν μετά την εντολή που πήραν, τον Ιούνιο του 2023.