Δήλωσε, λοιπόν, ο θεσμικός στα Ζάππεια: «Αποφάσισα να μην παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, εφόσον ο πρωθυπουργός αρνείται να πράξει το αυτονόητο, να προσφύγει στην κρίση του ελληνικού λαού για όσα εναντίον της Δικαιοσύνης και του κράτους διέπραξε». Ας πούμε κι εμείς μιαν αλήθεια κι ας πέσει στο γιαλό!

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναλαμβάνοντας, τον Ιούλιο του 2019, είχε στρατηγική να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στο πολιτικό σύστημα, με στόχο η Ελλάδα να κατακτήσει τον χαμένο καιρό της πενταετίας Τσίπρα. Να συμπορευθεί με τα άλλα προοδευτικά κράτη στην Ευρώπη. Ετσι, αντί να ελέγξει διεξοδικά την καταστροφική πενταετία Τσίπρα που οδήγησε την Ελλάδα στο κατώφλι της εξόδου από την Ε.Ε., αντί να ζητήσει ευθύνες για την οικονομική καταστροφή, για τα capital controls, τα ασύστολα ψεύδη και τις «επιδόσεις» της οικονομίας, αντί να αιτηθεί στη Βουλή τη διερεύνηση για την αποκάλυψη του ηθικού αυτουργού της σκευωρίας της ΝΟΒΑΡΤΙΣ, παραχώρησε και δέκα έδρες από το bonus του πρώτου κόμματος!

Δηλαδή, πάνω στο ολέθριο εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που επέβαλε ο Τσίπρας ώστε να μην υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση -θεσμοθετώντας, λίγο πριν ο λαός τον διώξει από την εξουσία, τη «μεγάλη αναστάτωση, υπέροχη κατάσταση»- προστέθηκε η πολιτική γενναιότητα του Μητσοτάκη, την οποία κανείς λόγος δεν επέβαλε και ΚΑΝΕΝΑ κόμμα στην αντιπολίτευση δεν εκτίμησε! Οχι πως έχει σημασία, αφού έτσι κι αλλιώς θα συνεχίσει το έργο του στην επόμενη τετραετία. Αλλά γενναιοδωρία σε ασεβείς και άφρονες αντιπάλους; Προς τι!

Τα σκεφτόμουν, βλέποντας την ομιλία του Τσίπρα, όπου παρουσίασε ενός είδους πρώιμης αμνησίας: μιλούσε για έργα στη Θεσσαλονίκη, ενώ δεν έκανε ούτε ένα! Αντίθετα: έκανε τα πάντα για να μη γίνουν τα προγραμματισμένα έργα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Λες και μισεί τους Θεσσαλονικείς!

Η σύντροφος Τσαπανίδου, καλώντας τον στο βήμα, απέδειξε ότι θα χρειαστεί ικανό χρόνο για να αποκτήσει πολιτικά αντανακλαστικά. Δεν φάνηκε να διδάχθηκε τίποτε και από την γκάφα της σχετικά με τον «εκβιασμό Ανδρουλάκη». Ως νεοφώτιστη στην υπηρεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα με μακρά παράδοση σε υπερβολές, fake news, αδικοσκοτωμένες Μαρίες, ο «εκβιασμός Ανδρουλάκη» θα της φάνηκε μάλλον πταίσμα. Ετσι, στη Θεσσαλονίκη, ξεχειλίζοντας από «νεανικό» ενθουσιασμό, κάλεσε στο βήμα τον Τσίπρα, με εκείνο το «πρόεδρε, έλα με φόρα», δημιουργώντας ιλαρή παραφροσύνη στα κοινωνικά δίκτυα και κάνοντας τους συντρόφους της στη σεμνότυφη Κουμουνδούρου να… αφρίσουν.

Η Πόπη, στο «Ιβανώφειο», νόμιζε ότι βρισκόταν στο γήπεδο, με ωρυόμενους οπαδούς υπέρ της ομάδας ΣΥΡΙΖΑ. Ασχετο που η ομάδα ετοιμάζεται για την τέταρτη, στη σειρά, ήττα. Να θυμάται αυτό: στο τέλος, θα της ζητηθούν και τα ρέστα. Και μετά δεν έχει πλοίο, δεν έχει οδό…