ΜΕΤΑ από κάθε τέτοια πυρκαγιά γίνεται η καταμέτρηση των ζημιών σε κατοικίες και περιουσίες, δίνονται αποζημιώσεις, ξεκινούν αντιπλημμυρικά έργα και αναδασώσεις. Μέχρι να αποκατασταθεί το περιβάλλον, έρχεται η επόμενη πύρινη λαίλαπα και καταστρέφει ό,τι έχει αποκατασταθεί ή ό,τι έχει απομείνει.

ΤΑ τελευταία χρόνια, για πρώτη φορά, έχει πέσει βάρος στην αντιπυρική πρόληψη. Γίνονται συστηματικοί καθαρισμοί δασών, ανοίγονται δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, στο πλαίσιο του προγράμματος Antinero, με χρηματοδότηση, μάλιστα, από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ναι, από αυτά τα ευρωπαϊκά κονδύλια που η αντιπολίτευση καταγγέλλει ότι πάνε μόνο σε… μεγαλοκαρχαρίες.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, επίσης για πρώτη φορά, υλοποιήθηκε μια αντιπυρική μεταρρύθμιση, που δυστυχώς συνάντησε αντιδράσεις από μια μερίδα πολιτών και κάποιους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Θεσμοθετήθηκε η υποχρεωτικότητα στους καθαρισμούς οικοπέδων σε περιαστικές περιοχές, που γειτνιάζουν με δασικά οικοσυστήματα. Σχεδόν ένα εκατομμύριο ιδιοκτήτες ακινήτων καθάρισαν τα οικόπεδά τους και το δήλωσαν σε ηλεκτρονική πλατφόρμα, κάτι που δείχνει πως, ευτυχώς, η λογική και το αυτονόητο αποτελούν πλειοψηφία στην κοινωνία. Προφανώς και τα επόμενα χρόνια το νέο αυτό μέτρο θα έχει ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή.

ΠΑΡΑ τη μεγάλη αυτή προσπάθεια, την ενίσχυση της Πολιτικής Προστασίας, την αλλαγή νοοτροπίας στην αντιπυρική πρόληψη, τόσο από το κράτος όσο και από τους πολίτες, όπως αποδεικνύεται δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης και οι mega-πυρκαγιές.

ΜΗΠΩΣ έχει έρθει η ώρα να ληφθούν πιο ρηξικέλευθα μέτρα στον αντιπυρικό σχεδιασμό; Ακόμα κι αν πρόκειται για μέτρα με υψηλό κόστος, γιατί πρέπει να συνυπολογιστεί ότι το κόστος των καταστροφών τις περισσότερες φορές υπερβαίνει κατά πολύ τις δαπάνες για πολιτικές πρόληψης. Τι θα μπορούσε να γίνει; Μήπως θα έπρεπε να «θυσιάσουμε» ένα μέρος των περιαστικών δασών σε Πεντέλη και Πάρνηθα και να δημιουργήσουμε mega-αντιπυρικές ζώνες; Δηλαδή, αντί για τις κλασικές αντιπυρικές ζώνες με 10 και 20 μέτρα πλάτος, να διευρυνθούν στα 100 ή τα 200 μέτρα; Εχει νόημα και μπορεί να χωριστεί, στην ουσία, το δάσος σε μεγάλα ανεξάρτητα κομμάτια, ώστε να γίνεται πιο δύσκολη η μετάδοση της πυρκαγιάς; Την απάντηση πρέπει να τη δώσουν οι ειδικοί επιστήμονες. Η κυβέρνηση οφείλει να ανοίξει τη συζήτηση για μια νέου τύπου αντιπυρική πρόληψη, προσαρμοσμένη στις ανάγκες της κλιματικής κρίσης.