«Εμείς δεν είμαστε με καμία πλευρά. Είμαστε υπέρ της ειρήνης και πρέπει να γίνουμε περισσότεροι», πήρε τη σκυτάλη ο Βραζιλιάνος Λούλα ντα Σίλβα. Κι από κοντά ο Αργεντίνος Αλμπέρτο Φερνάντες: «Δεν συνεργαζόμαστε σε πολέμους στην Ευρώπη. Δεν είναι σωστό». «Αν θέλετε καθαριστές ναρκοπεδίων, ευχαρίστως να σας στείλουμε», ειδοποίησε τους Ουκρανούς ο Χιλιανός Γκάμπριελ Μπόριτς. Οσο για τον Μεξικάνο Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ, δεν δίστασε να κατηγορήσει ανοιχτά τον Ολαφ Σολτς, ότι στέλνει τα Λέοπαρντ ενάντια στις επιθυμίες της γερμανικής κοινής γνώμης, επειδή «τον πιέζουν τα εγχώρια ΜΜΕ»!
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Είναι γεγονός ότι η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ βλέπουν σαν λουκούμι τα ρωσικά ελικόπτερα MiG, τα μαχητικά Sukhoi, και τους ρωσικούς αντιαρματικούς πυραύλους, που διαθέτουν οι στρατοί της Κολομβίας, του Περού, του Μεξικού, της Αργεντινής, της Βραζιλίας και του Ισημερινού.
Ομως οι ηγεσίες αυτών των χωρών βλέπουν διαφορετικά τον πόλεμο, μολονότι έχουν καταδικάσει τη ρωσική εισβολή (σε αντίθεση με τους σκληροπυρηνικούς της γειτονιάς, Κούβα, Νικαράγουα και Βενεζουέλα). Οι Λατίνοι δεν επιθυμούν ήττα της Ρωσίας με κάθε κόστος, αλλά άμεση κατάπαυση του πυρός, αναβιώνοντας σιγά-σιγά τη γραμμή των Αδεσμεύτων, στον Ψυχρό Πόλεμο ΗΠΑ – Σοβιετικής Ενωσης. Αλλωστε ο θείος Σαμ δεν τους έχει πια του χεριού του, ενώ με Ρώσους και Κινέζους συνομιλούν στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος.