ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΗΓΟΥΜΕΘΑ εξαρχής. Σε αυτήν τη φάση και κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες δεν μας αφορούν: 1. Το ορθό ή το λάθος των εκδοτικών κινήσεων (ή μη κινήσεων) της κομματικής εφημερίδας/επιχείρησης που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση. 2. Η στάση των σημερινών εργαζομένων σε παρόμοιες καταστάσεις που πέρασαν συνάδελφοί τους άλλων Μέσων που έζησαν ανάλογα αιματηρά λουκέτα.

ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ, αποκλειστικά και μόνο, το γεγονός ότι η εφημερίδα αυτή -ανεξάρτητα από το αν η ίδια αποδείχτηκε συνεπής ως προς το μόνιμο (δια)κοσμητικό επίθετο «ιστορική» που επιμένουν ορισμένοι να της προσάπτουν- όδευσε τη μοιραία διαδρομή προς το τέλος, όπως και πολλές άλλες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ αν η πολύφερνος ηγεσία του κόμματος γνωρίζει επί της πραγματικότητας και όχι επί της φιγουρατζίδικης θολούρας και της δηθενιάς, πώς λειτουργούν οι συμβατές με τις αρχές των human resources μέθοδοι διαχείρισης και management. Μητέρα αυτών των μεθόδων είναι η πατρίδα του καπιταλισμού, οι ΗΠΑ, όπου ο σύντροφος Στέφανος ενηλικιώθηκε και ωρίμασε επιχειρηματικά, όπως διατείνεται ο ίδιος.

Η ΕΙΚΟΝΑ του αρχηγού στο φουσκωτό σκάφος μαζί με σύζυγο, σκύλο και ένα κουτάκι αναψυκτικού, την ώρα που κάποιοι άνθρωποι μένουν άνεργοι με απόφασή του ή παραμένουν απλήρωτοι με την αγωνία να περάσουν όπως όπως το καλοκαίρι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, δεν τιμά κανένα -μα κανένα- πολιτικό κόμμα και ηγετικό πρόσωπο. Συνάδουν με τον παραδοσιακό επιχειρηματικό κυνισμό με αποτρόπαια χαρακτηριστικά. Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία μιλούσαν για «ηθικά, πολιτικά και εργασιακά απαξιωτική στάση του βασικού μετόχου, της διοίκησης και της διεύθυνσης της εφημερίδας». Μίλησαν για εμπαιγμό και διάφορα άλλα, που μόνο σεβασμό δεν εμπνέουν προς τους διαχειριστές της κρίσης. Και δεν εγκαλούνται λόγω της πάλαι ποτέ πολιτισμικής εκδοχής της Αριστεράς, που ένα μέρος της κοινωνίας επιμένει να πιστεύει ότι διατηρείται ζωντανή. Αλλά με καθαρά… καπιταλιστικά κριτήρια, με δεδομένο ότι στην πατρίδα της ελεύθερης αγοράς όπου μεγάλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, η ηθική των επιχειρήσεων υπάρχει και είναι σεβαστή. Μία από τις αρχές της λέει ότι «αδιέξοδα στις επιχειρήσεις υπάρχουν μόνο όταν τα επιδιώκουμε».