Το ίδιο με τα δημοτικά. Μπορώ να ακούσω ευχάριστα κρητική λύρα. Γύρω στο εικοσάλεπτο. Στη μισή ώρα την έχω κάνει. Αλλά ηπειρώτικα ζωντανά και χωρίς τσαλίμια μπορώ να ακούω για ώρες. Με διασκεδάζουν τα παλιά λαϊκά τύπου Γαβαλάς και Ζαγοραίος, αλλά βαριέμαι τα ρεμπέτικα, ακούω καλύψο αλλά όχι ρέγκε, γιαπωνέζικη μουσική αλλά όχι κινέζικη και αυτοκρατορική τούρκικη του 19^ου αιώνα αλλά όχι αραβικά.

Διαμορφώνοντας προτιμήσεις μαθαίνεις να αποδέχεσαι και τις προτιμήσεις των άλλων. Η έλλειψη παιδείας και ανοχών φάνηκε με τις αντιδράσεις ενός υποτιθέμενου ελίτ κοινού με τον θάνατο του Βασίλη Καρρά.

Ο μακαρίτης, όπως ο Στράτος Διονυσίου και ο Αντώνης Ρέμος, ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη για να κατακτήσουν την Ελλάδα. Και το… Θεσσαλονίκη δεν είναι καθόλου συμπτωματικό, αφού οι καλύτεροι μουσικοί στο live έρχονται από την πόλη που ο τραγουδιστής δεν κρίνεται στο στούντιο αλλά στο πάλκο. Τραγουδούσε για την καψούρα, που δεν πνίγεται σε σατό λαφίτ αλλά σε Τζόνι μαύρο. Και αγαπήθηκε όσο λίγοι.

Μόνο που υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που πιστεύει ότι μόνο αυτή μπορεί να εγκρίνει την αγάπη. Κάτι σαν Τασσώ Καββαδία της… Τέχνης. «Χρυσή μου, ποιος είναι αυτός που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι θα μείνει στη μνήμη μας βαθιά όσο και η φωνή του;». Γιατί ο Μητσοτάκης πρέπει να είναι ένας «από εμάς». Τους λίγους, που σκοπό τους έχουν να δείξουν στον λαουτζίκο πόσο κατώτερος είναι όπως και τα γούστα του.

Αυτούς της ελίτ που ο Μάνος Χατζιδάκις ήξερε να βάζει στη θέση τους, όπως όταν είχε πει τον Γιάννη Φλωρινιώτη Ζακ Μπρελ της Ελλάδας και τον έβαλε να τραγουδήσει παίζοντας ο ίδιος σε ένα τσέμπαλο. Προσοχή, όχι σε πιάνο, αλλά σε τσέμπαλο. Ετσι ώστε να βάλει τη σνομπαρία να ρωτάει αν το τσέμπαλο το χτυπάς ή το φυσάς, σε μια εποχή που δεν χτύπαγες το όνομα στο Ιντερνετ και έβρισκες την απάντηση.

Αν κάτι λείπει από την καλλιτεχνική ζωή της Ελλάδας, είναι μορφές σαν τον Χατζιδάκι. Ψαρωτικές αυθεντίες που να κάνουν την ελίτ του Διαδικτύου να σκέφτεται δύο φορές πριν εκφράσει γνώμη.

Η αλήθεια σκοντάφτει στα κλισέ

Ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας είναι τα κλισέ. Η φράση του Στέφανου Κασσελάκη ότι ο αστυνομικός που τραυματίστηκε στον Ρέντη στις 8 Δεκεμβρίου και πέθανε την περασμένη Τετάρτη «έπεσε θύμα της τυφλής οπαδικής βίας» είναι τυπικό κλισέ. Η βία θα ήταν οπαδική αν στρεφόταν κατά οπαδών άλλης ομάδας. Τυφλή αν δεν είχε συγκεκριμένο στόχο. Μόνο που η επίθεση στη διμοιρία των ΜΑΤ ήταν προσχεδιασμένη. Τα πυρομαχικά υπήρχαν ήδη στο γήπεδο, η επίθεση άρχισε μετά από εντολή και σκοπό είχε να προξενήσει τη μέγιστη δυνατή ζημιά. Κάτι που έγινε με τον θάνατο του αστυνομικού.

Τη δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη μπορεί κάποιος να πάρει και θετικά, όπως και την επίσκεψη στο νοσοκομείο. Ιστορικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακριβώς το κόμμα που συμπαραστεκόταν στην αστυνομία. Η δήλωση όμως του Κυριάκου Μητσοτάκη «Η τιμωρία των δολοφόνων του Ρέντη και το ξερίζωμα της βίας αποτελούν, πλέον, ζήτημα τιμής για την Πολιτεία και την κοινωνία» έχει νόημα. Οχι μόνο για το ποιος έριξε τη φωτοβολίδα αλλά και για το ποιος είχε οργανώσει την καταδρομική επίθεση είναι εντολή οι υποθέσεις να εξιχνιαστούν λεπτομερώς και κυρίως άμεσα. Αφού όταν οι υποθέσεις χρονίζουν, οι ποινές μαλακώνουν.

ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΠΑΟ – ΙΒΑΝ

Οι εξηγήσεις που δόθηκαν για την απόλυση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον Παναθηναϊκό δεν πείθουν. Ο Παναθηναϊκός είχε περάσει μια δύσκολη περίοδο και είχε αποκλειστεί από τη συνέχεια των ευρωπαϊκών κυπέλλων από τη Μακάμπι Χάιφα αλλά παραμένει σε απόσταση ενός βαθμού από την κορυφή και όσο για τα ευρωπαϊκά κύπελλα η εφετινή είναι η καλύτερη εμφάνισή του τα τελευταία χρόνια.

Οτι κάποιος άλλος προπονητής θα μπορούσε να αξιοποιήσει καλύτερα το υλικό που έχει ο Παναθηναϊκός είναι αμφίβολο. Ο Παναθηναϊκός έχει το τέταρτο μπάτζετ της Σούπερ Λίγκας και αν ο Σπόραρ ή ο Βέρμπιτς με τον Γιοβάνοβιτς δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα, ο Φώτης Ιωαννίδης έγινε σούπερ σταρ και ο Βαγιαννίδης έσωσε την καριέρα του.

Κακή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια δεν προκύπτει. Παίκτες που να έχουν το δικαίωμα να νιώθουν αδικημένοι δεν υπάρχουν. Αποδοκιμασίες από την κερκίδα δεν είχαν καταγραφεί. Μάλλον το αντίθετο, αφού με την απόλυση του Γιοβάνοβιτς ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Τα κουμάντα στον ΣΚΑΪ και τον Παναθηναϊκό κάνει ο Ατζούν, ο παραγωγός του Survivor, είναι συζητήσεις καφενείου. Ο Ατζούν μπορεί να βοήθησε για να έρθει ο Φατίχ Τερίμ στον Παναθηναϊκό, αλλά αν μπλεχτεί με το ποδόσφαιρο, η ομάδα θα είναι άλλη. Στη ζωή και στο ποδόσφαιρο ενίοτε οι χωρισμοί γίνονται επειδή ο ένας βαρέθηκε τον άλλον.