Τέτοιας τεχνοτροπίας πραξικοπήματα συμβαίνουν πια μόνο σε χώρες της Αφρικής, με όλη την ιλαροτραγωδία που τα περιβάλλει. Το χθεσινό κίνημα στην Γκαμπόν, μία χώρα καλυμμένη κατά 88% από τροπικά δάση και ενδιαίτημα των «άγριων θηρίων», που τραγουδούσε στα 70s ο Θέμης Ανδρεάδης, κουβαλάει πολλά από τη μανιέρα του είδους.

Μιας και η ομάδα των «πρωταίτιων» δεν παρέμεινε στη ραδιοφωνική αφάνεια όπως οι δικοί μας στα 60s, αλλά προέβη αμέσως σε τηλεοπτικό εθνοσωτήριο διάγγελμα (εδώ που τα λέμε δεν ανέτρεψε και κανέναν δημοκράτη στο πρόσωπο του Αλί Μπονγκό…), ο αρχηγός της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς, Μπρις Ολιγκί Ενγκεμά, φάνηκε πρίμα βίστα να είναι ο αντίστοιχος Παπαδόπουλος. Προς το παρόν όμως διευκρίνισε ότι κουμάντο κάνει ο αντίστοιχος… Ταμέλης – δηλαδή όλη η χούντα μαζί. «Ακόμη δεν αυτοανακηρύσσομαι αρχηγός, αυτά θα τα συζητήσουμε μεταξύ μας όλοι οι στρατιωτικοί», δήλωσε… δημοκρατικότατα ο Ενγκεμά στη «Le Monde».

Την ίδια στιγμή, ο κατ’ οίκον κρατούμενος Μπονγκό κατάφερε να διοχετεύσει ένα βίντεο, με το οποίο καλεί τους φίλους του ανά τον κόσμο να κάνουν φασαρία και να μην αφήσουν τη χούντα σε χλωρό κλαρί. Τόσο δημοκρατικά «κέρδισε» τις εκλογές στις 26 Αυγούστου, ώστε απαγόρευσε την παρουσία ξένων παρατηρητών και φίμωσε τα γαλλικά ΜΜΕ στη χώρα.

Το ζουμί βρίσκεται στην υπόσχεση των στρατιωτικών να «σεβαστούν όλες τις διεθνείς δεσμεύσεις της Γκαμπόν». Αραγε, και τα συμβόλαια με τις γαλλικές εταιρίες πετρελαίου και μαγγανίου; Από την απάντηση θα κριθούν πολλά.