Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, έχει πολλά και πιο σοβαρά προβλήματα από το ποιος θα αναλάβει τα ηνία του κόμματος.

ΚΑΤ’ αρχάς, το πρώτο ζήτημα είναι τι μεγέθους κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή και ποιες είναι οι προοπτικές για την επόμενη μέρα. Αν πάνε να ψηφίσουν π.χ. είκοσι, τριάντα, άντε πενήντα χιλιάδες πολίτες, τότε θα πρόκειται για μια διαδικασία-παρωδία. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. είχαν συμμετάσχει πάνω από 400.000 και στο ΠΑΣΟΚ πάνω από 200.000.

Η μικρή συμμετοχή θα αποτελέσει το πρώτο δείγμα της συνεχιζόμενης πολιτικής εξαΰλωσης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα είναι συγχρόνως και το πρώτο μεγάλο εσωκομματικό αγκάθι για όποιον εκλεγεί.

ΑΜΕΣΩΣ μετά έρχονται οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Εδώ δεν μιλάμε για γκάλοπ και αναλύσεις. Μιλάμε για ψήφους. Αν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ στις περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους δεν περάσουν στον δεύτερο γύρο ή συγκεντρώσουν μονοψήφια ποσοστά και το ΠΑΣΟΚ, που παραδοσιακά έχει ισχυρότερη αυτοδιοικητική παρουσία, πάει καλύτερα, τότε θα αποτυπωθεί σε όλους η εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το δεύτερο κόμμα στη χώρα.

ΤΟΤΕ τι θα συμβεί; Ηδη τα εσωκομματικά όργανα άρχισαν πριν καν στηθούν οι κάλπες για νέο πρόεδρο. Οι τάσεις, οι συνιστώσες, οι φράξιες «βομβαρδίζουν», είτε στα social media είτε στα τηλεοπτικά πάνελ, τους αντιπάλους.

ΘΑ αντέξουν να συνεχίσουν όλοι μαζί; Με μόνη προοπτική άλλη μια βαριά ήττα στις ευρωεκλογές του 2024; Το πιθανότερο είναι πως θα υπάρξει διάσπαση, η Αριστερά εξάλλου είναι συνηθισμένη. Και μπορεί η αφορμή να είναι τα «πρόσωπα», αλλά η αιτία θα είναι πως, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα… επιστρέφει προς το 3%, οι «σκληροί» του κόμματος θα θέλουν να τον ελέγξουν όπως παλιά…