ΤΗΝ ίδια ώρα ο πληθωρισμός, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, τρέχει με 2,3%. Αρα το πακέτο διακοπών αυξήθηκε με πενταπλάσιο ρυθμό σε σχέση με τον μέσο όρο ανατιμήσεων στα βασικά αγαθά και προϊόντα. Είναι δεδομένο πως η μεσαία τάξη δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτό το ράλι τιμών στις διακοπές. Γι’ αυτό όλο και περισσότερες οικογένειες επιλέγουν προορισμούς της ηπειρωτικής χώρας και, αν έχουν την ευκαιρία, προτιμούν να φιλοξενηθούν σε εξοχικά ή χωριά φίλων και συγγενών. Βέβαια, και αυτό αποτελεί μια μεσοβέζικη λύση. Στην ουσία, αν και «τα μπάνια του λαού είναι ιερά» -όπως έχει ειπωθεί από τη δεκαετία του ’80- πολλές τουριστικές περιοχές έχουν ήδη γίνει «απαγορευμένες» για την πλειοψηφία των πολιτών.
ΑΝ συνεχίσουμε στην ίδια ρότα η νέα γενιά θα μπορεί να επισκεφτεί τα κυκλαδονήσια μόνο το χειμώνα, ενώ εμείς οι μεγαλύτεροι θα μείνουμε μόνο με τις αναμνήσεις από τις φθηνές και χαλαρές διακοπές που κάναμε εκεί πριν από δύο και τρεις δεκαετίες.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
ΔΕΝ γίνεται να πουλάει ο καθένας τις προσφερόμενες υπηρεσίες όσο γουστάρει. Υπάρχει υπερτιμολόγηση στην ακτοπλοΐα, στη διαμονή, στην εστίαση. Βέβαια, υπάρχει ελεύθερη αγορά, θα πει κανείς. Ναι, αλλά πολλές φορές και σε πολλούς κλάδους δημιουργείται φούσκα και σκάει με κρότο. Γι’ αυτό οι επαγγελματίες του τουρισμού οφείλουν να προσέξουν. Ηδη στη Μύκονο και τη Σαντορίνη, όπου οι τιμές εκτοξεύτηκαν στα… ουράνια, παρατηρείται για δεύτερη χρονιά μείωση των επισκεπτών.
ΥΠΑΡΧΕΙ και κάτι ακόμα, εξίσου σημαντικό. Προφανώς και ο τουρισμός αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Τα ετήσια έσοδα, πλέον, ξεπερνούν τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Πριν από 15 χρόνια έρχονταν 10-15 εκατομμύρια τουρίστες και τώρα πάνω από 35 εκατομμύρια. Σε όλα, όμως, χρειάζεται να υπάρχει μέτρο. Ας το δούμε και από την άλλη πλευρά το ζήτημα. Γιατί, έρχονται οι ξένοι τουρίστες εδώ; Εννοείται για τον ήλιο και τη θάλασσα, αλλά και για κάτι μοναδικό που έχει η Ελλάδα, το φυσικό τοπίο και το παραδοσιακό χρώμα σε οικισμούς, ταβέρνες, καφενεία.
Ο υπερτουρισμός, όμως, φέρνει αλλοίωση του τοπίου. Φέρνει αλλοίωση του παραδοσιακού και γεννά μια πιο «βιομηχανοποιημένη» εικόνα. Αυτό, σε συνδυασμό με την εκτίναξη των τιμών, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα καταστρέψει το όποιο μοντέλο τουρισμού είχαμε έως πριν από λίγα χρόνια. Αρα, πρέπει να υπάρξουν αυστηροί κανόνες και περιορισμοί στη δόμηση, αλλά και στην εκμετάλλευση των τουριστικών περιοχών. Αν οι Κυκλάδες γίνουν μια απέραντη τουριστική… Ντίσνεϊλαντ, τότε σε λίγα χρόνια θα φεύγουν, αντί να έρχονται, οι τουρίστες.