Στις 6 Μαρτίου, ο Γιάννης Μητράκης, με καταγωγή από την Ουκρανία, εμφανίστηκε στη σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, πριν σηκωθεί η αυλαία για τον « Οθέλλο», κρατώντας την ουκρανική σημαία. Eίπε λίγα λόγια για την πολιτιστική καταστροφή που γίνεται στην Ουκρανία από τις δυνάμεις του Πούτιν. Και μετά τι έγινε; Ανέβηκαν δεκαπέντε συνδικαλιστές-χορωδοί, που με πρωτοφανές θράσος και περισσότερη αναλγησία επιχείρησαν να εκφράσουν τη αποδοκιμασία τους! Δεν συμφωνούσαν που ο νεαρός χορευτής μίλησε για τη βαρβαρότητα του πολέμου στην Ουκρανία. Οι θεατές τους αποδοκίμασαν με τόσο έντονο τρόπο, που δεν νομίζω ότι θα το ξαναεπιχειρήσουν στο μέλλον.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
Γιατί τα θυμήθηκα πάλι όλα αυτά; Επειδή ο Λεωνίδας Καβάκος, ο εξαίσιος μουσικός που κάνει υπερήφανη την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, αποφάσισε να δώσει μια συναυλία -χωρίς καμία αμοιβή- ώστε όλα τα έσοδα να πάνε στην ανέγερση του μαιευτηρίου στη Μαριούπολη, που βομβαρδίστηκε από τους Ρώσσους κι έμεινε ένας σωρός ερειπίων. Για το ίδιο μαιευτήριο έχει δεσμευθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι η Ελλάδα θα αναλάβει την εκ νέου ανέγερσή του. Η ευαισθησία του Λεωνίδα, όπως και η φιλοπατρία του είναι γνωστές σε όλο τον κόσμο. Η πρότασή του έγινε από το Μέγαρο Μουσικής αμέσως αποδεκτή.
Ο Καβάκος στην Ελλάδα συνηθίζει να παίζει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών -οργανισμό εποπτευόμενο από το ΥΠΠΟΑ, όπως και η ΕΛΣ- επιδιώκοντας να την προβάλει στο διεθνές μουσικό στερέωμα. Απευθύνθηκε στον διευθυντή της, Λουκά Καρυτινό, πιστεύοντας ότι τα μέλη της θα ήταν πρόθυμα να παίξουν για έναν τέτοιο σκοπό. Αλλωστε δεν πάει μήνας που ο Καβάκος εμφανίστηκε μαζί τους στο Μέγαρο και αποθεώθηκε από τους θεατές που είχαν γεμίσει και την τελευταία θέση στην Αίθουσα Λαμπράκη.
Πώς θα σας φανεί αν σας πω ότι οι συνδικαλιστές στην ΚΟΑ απεφάνθησαν ότι δεν θέλουν να παίξουν για να μαζευτούν χρήματα για το μαιευτήριο στην Ουκρανία; Πώς μπορεί κανείς να φανταστεί ότι υπάρχουν Ελληνες μουσικοί, αυτούς που εμείς θεωρούμε ευαίσθητους και υπέροχους ανθρώπους, να αρνούνται όχι στον Καβάκο αλλά στους αμάχους, στους πρόσφυγες, στη ρημαγμένη Μαριούπολη να συμβάλουν για να χτιστεί ένα μαιευτήριο στο οποίο θα βλέπει το φως η ελπίδα της Ουκρανίας; Είπαν ΟΧΙ σ’ έναν ιερό σκοπό… Δεν μπορώ να το πιστέψω…