Πώς γίνεται αυτό μόνο ένας «Εl Loco» (Τρελός) μπορεί να το εξηγήσει. Ισως δεν πρέπει να μας προξενεί τόση εντύπωση, δεδομένου ότι σύσσωμη η ευρωπαϊκή και αμερικανική Ακροδεξιά (από τον Τραμπ ως τη Μελόνι και από τον Βίλντερς ως τη Λεπέν) έχουν γίνει οι πιο ορκισμένοι φίλοι του Ισραήλ – παρόλο που στην ιστορική μήτρα πολλών εκ των κομμάτων τους βρίσκονται ο αντισημιτισμός και το Ολοκαύτωμα.

Η έλλειψη κάθε ισορροπίας από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Αργεντινής στο Μεσανατολικό δεν προκαλεί έκπληξη. Από καιρό πίνει νερό στο όνομα του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Ωστόσο, η ευφορία των 300.000 Εβραίων της Αργεντινής κόπηκε απότομα στο άκουσμα του νέου επικεφαλής του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Πρόκειται για τον πατενταρισμένο φασίστα Ροδόλφο Μπάρα, που πολλοί αποκαλούν περιπαικτικά «Αδόλφο» (οι λίγοι που τολμούν να παίξουν μαζί του).

Το Φόρουμ της Αργεντινής κατά του Αντισημιτισμού (Faca) και η Αντιπροσωπεία Ισραηλιτικών Ενώσεων (Daia) διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον αγαπημένο τους Μιλέι για την κακόγουστη φάρσα που τους επεφύλαξε. Στα νιάτα του, ο Ροδόλφος/«Αδόλφος» ήταν μέλος της φασιστικής Εθνικής Φοιτητικής Ενωσης και είχε συλληφθεί για επιθέσεις σε συναγωγές!

Ο πρόεδρος της χρεοκοπίας, Κάρλος Μένεμ, τον έκανε μέλος του ανώτατου δικαστηρίου, ενώ αργότερα αναγκάστηκε να παραιτηθεί από υπουργός Δικαιοσύνης, επειδή αποκαλύφθηκε ότι είχε διατελέσει μέλος του νεοναζιστικού «Εθνικού Κινήματος Τακουάρα». Στα χρόνια των… ελικοπτέρων, ο «Αδόλφος» πέρασε από υφυπουργεία και οργανισμούς αποκρατικοποιήσεων, φθάνοντας να γίνει πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Αλλωστε τυγχάνει καθηγητής Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου. Αυτό το «άνθος του κακού» αναγόρευσε ο Μιλέι σε θεματοφύλακα της έννομης τάξης της Αργεντινής, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά τη νοσταλγία του προς τη χούντα του 1976-83. Βασική απολογήτρια της οποίας τυγχάνει η αντιπρόεδρός του, Βικτόρια Βιγιαρουέλ.