Οι δύο κατά συρροήν δολοφόνοι της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, Κουφοντίνας και Σάββας Ξηρός, τον πυροβόλησαν πισώπλατα. Ηταν ένας γενναίος ευπατρίδης που δολοφονήθηκε υπηρετώντας τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της.

Ο Παύλος δεν ήθελε να έχει «προστασία». Περπατούσε μόνος στο κέντρο της Αθήνας, αψηφώντας το «μήνυμα» που είχε φτάσει ότι ήταν πιθανός «στόχος» της 17 Νοέμβρη, που όταν αποκαλύφθηκε ποιοι την αποτελούσαν μείναμε άναυδοι. «Τα παπαδοπαίδια της διπλανής πόρτας, που δεν το έβαζε ο νους σου, συντηρητές και αγιογράφοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι ή ανεπάγγελτοι, με επικεφαλής τον θεωρητικό της δεκάρας, Γιωτόπουλο», έγραψε εφημερίδα της εποχής.

Παρακολουθούσαν τον Παύλο οι δολοφόνοι του, Κουφοντίνας και Τζωρτζάτος, επί μέρες. Οπως κάθε πρωί, έφτασε νωρίς στο γραφείο του, χωρίς κανέναν κοντά του κι αυτοί τον ακολούθησαν. Βάφτηκε το πλατύσκαλο, στην οδό Ομήρου 35, με το αίμα του. Ωσπου να μεταφερθεί στον Ευαγγελισμό είχε «φύγει».

Υπάρχουν μερικές ώρες στη ζωή μας που και μόνο η μνήμη τους, έστω και μετά από τριάντα πέντε χρόνια, φέρνει δάκρυα στα μάτια: Ηταν η Μαρίκα, στο προαύλιο του Ευαγγελισμού, που έφευγε να πάει στο σπίτι της Ντόρας και του Παύλου, στη Στησιχόρου, να προλάβει τον Κώστα και την Αλεξία, που είχαν ακούσει στο σχολικό ότι ο πατέρας τους, αυτός ο γλυκύτατος, πανέξυπνος, δημοκρατικός άνθρωπος, με τη μεγάλη αγκαλιά για την οικογένειά του και τους φίλους του, είχε φύγει. Ηταν ο σπαραγμός της Ντόρας και ήταν η πατριωτική δήλωση του Κώστα Μητσοτάκη, στη Βουλή, «Σε ό,τι με αφορά, εγώ μια ευχή έχω να εκφράσω. Να είναι το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη το τελευταίο αίμα που χύνεται άδικα σε αυτόν τον τόπο» που ράγισαν τις καρδιές μας. Και μια αγκαλιά κόκκινα τριαντάφυλλα στο έδρανό του.

Εκείνη την ώρα η Ελλάδα έχασε έναν σπουδαίο άνθρωπο, που πολέμησε με πάθος τη χούντα κι έδινε μάχες για τη Δημοκρατία, τη συμφιλίωση, το μέλλον της πατρίδας. Ο Παύλος Μπακογιάννης υπηρέτησε την Ελλάδα στις δύσκολες στιγμές της ακυβερνησίας, με τον προσφορότερο τρόπο.

«Από σήμερα αρχίζει η κάθαρση», ήταν ο πρόλογος στην περιβόητη προκήρυξη που έστειλε η εγκληματική οργάνωση 17 Νοέμβρη, στις εφημερίδες, την επαύριον της δολοφονίας του, προαναγγέλλοντας ότι ακολουθούσαν κι άλλες. Η Αστυνομία στο σκοτάδι, χωρίς προσανατολισμό. Η δημοσίευση της προκήρυξης της 17 Νοέμβρη μετά από κάθε δολοφονία αποτελούσε «διαφήμιση» για τους δολοφόνους που στρέφονταν κατά της Δημοκρατίας και των θεσμών.

Δεν θα ξεχάσω τον Τσίπρα, που μέσα στον covid καλούσε τον κόσμο να βγει στους δρόμους για το δίκιο του Κουφοντίνα: «Να γυρίσει στον Κορυδαλλό»…