«Εδώ και πάρα πολύ καιρό στενοί συνεργάτες του Ν. Ανδρουλάκη, μου επιτίθενται με τη ρητορική της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς», έγραψε σε ανάρτησή του ο part time δήμαρχος Αθηναίων, για να προσθέσει: «Καταλαβαίνω ότι ενόχλησα ειδικά μετά το ντιμπέιτ (…) Η επίθεσή τους έκτοτε μετατράπηκε σε μια ακραία εργολαβία δολοφονίας χαρακτήρα».
Η πρώτη εντυπωσιακή αναφορά του Χ. Δούκα είναι πως πιστεύει ότι «σάρωσε» στο ντιμπέιτ. Εκεί δηλαδή, που καθηγητής άνθρωπος, μπέρδεψε την ΑΟΖ με την υφαλοκρηπίδα και τη φορολόγηση των τραπεζών με τη φορολόγηση των μερισμάτων! Εκεί που είπε το αξεπέραστο ότι «σε όλο τον κόσμο το 10% των κτιρίων κατασκευάζονται και δίδονται για κοινωνική κατοικία»! Κι εκεί που αποθέωσε την αοριστία και τη γενικολογία και απέδειξε ότι η σχέση του με την πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη. Αλλά, αν ο Χ. Δούκας πιστεύει ότι τους κατατρόπωσε όλους και όλες στο ντιμπέιτ, δεν μας πέφτει λόγος. Προφανώς θα το διαπιστώσει στην κάλπη της 6ης και 13ης Οκτωβρίου.
Το πιο «ουσιώδες» που είπε σπάζοντας κόκκινες γραμμές και ηθικούς φραγμούς, ήταν η προσωπική επίθεση στον Ν. Ανδρουλάκη, ότι χρησιμοποιεί «ακροδεξιά ρητορική» και ότι καθοδηγεί «μια ακραία εργολαβία δολοφονίας» του. Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς -έστω και διά της πλαγίας- όμως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει κάνει καριέρα σαν στρατηγός τρολ του Διαδικτύου, που δολοφονούν επαγγελματικά χαρακτήρες. Ενώ η εισαγωγή τέτοιας φρασεολογίας στην αντιπαράθεση ενόψει της εκλογής νέας ηγεσίας πλήττει καίρια το ΠΑΣΟΚ, δηλητηριάζει το κλίμα και κόβει γέφυρες για το διάστημα μετά την εκλογή αρχηγού.
Οπως οι «87» δεν μπορούν να μείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ αν κερδίσει ο «ακατάλληλος» και «άσχετος» Στ. Κασσελάκης, έτσι και ο έκπτωτος αρχηγός δεν μπορεί να μείνει στο ίδιο κόμμα με «κουκουλοφόρους» και «υπονομευτές». Κάπως έτσι το πάει και ο Χ. Δούκας. Είτε κερδίσει ο ίδιος είτε ο Ν. Ανδρουλάκης είτε κάποιος/α τρίτος/η, η ενότητα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι δεδομένη. Ενα ερώτημα είναι γιατί το έκανε αυτό ο Χ. Δούκας; Το έκανε εξ αμελείας, καθώς είναι διαπιστωμένο ότι δεν διαθέτει πολιτική παιδεία και αντανακλαστικά ή το έκανε επίτηδες;
Αν το έκανε επίτηδες, είναι προφανές ότι υπηρετεί σαν στρατιωτάκι την αποστολή να πάει ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ στο περίφημο «νέο κόμμα» της Κεντροαριστεράς που θυμίζει το γεφύρι της Αρτας. Αν του ξέφυγε, είναι ένα ακόμα δείγμα της ανεπάρκειάς του. Το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει. Το ενωμένο ΠΑΣΟΚ, μετά την εκλογή αρχηγού, δεν είναι δεδομένο, αλλά ζητούμενο.
Και για όσους έχουν «αστικές ευαισθησίες» (λέγεται και έλλειψη αγνωμοσύνης), ο Χ. Δούκας, αν δεν τον επέλεγε ο Ν. Ανδρουλάκης για τον Δήμο Αθηναίων, θα παρέμενε στα αζήτητα που ήταν επί σειρά ετών.
ΑΙΧΜΗ
VIDEO-ΑΣΕΒΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
Πιο σοκαριστική και από την κατάρρευση της Μαρινέλλας στο Ηρώδειο ήταν η προβολή του βίντεο της κατάρρευσής της. Το οποίο έπαιζε και ξαναέπαιζε με αναιδή τρόπο και συχνότητα μέχρι που κάποιοι έβαλαν τις φωνές. «Τι κάνετε, μωρέ;»!
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Οι γύπες των ΜΜΕ και του Διαδικτύου ήξεραν τι έκαναν. Μάζευαν κλικ και views παίζοντας με την τραγική κατάρρευση ενός ανθρώπου, αλλά και με τα ποταπά ένστικτα μιας θολωμένης κοινωνίας, που έχει χάσει το μέτρο και τις όποιες αρχές την κρατούσαν σχετικά συμπαγή. Η κατάρρευση οποιουδήποτε ανθρώπου είναι σοκαριστική. Πόσω δε μάλλον μιας Κυρίας, ενός σπουδαίου ανθρώπου και καλλιτέχνη. Μιας Μαρινέλλας. Και μάλιστα μιας Μαρινέλλας στο Ηρώδειο. Πόσοι ανεπανάληπτοι συμβολισμοί σε μια τέτοια ιστορική στιγμή, η οποία, ενώ έπρεπε να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού, βγήκε σαν πραμάτεια στο παζάρι.
Τα αχαλίνωτα social media, που κυνηγούν αδίστακτα τη «στιγμή» διαπαιδαγωγούν την κοινωνία, η οποία έτσι μαθαίνει να ζει με τις ζωές των άλλων και κυρίως με παθήματα και τις αναποδιές των άλλων. Και, ταυτοχρόνως, η σχέση μιας σημαντικής μερίδας του κοινού με τους σταρ έχει ανθρωποφαγικά στοιχεία. Του αρέσει η αποκαθήλωση του ήρωά του. Ετσι νιώθει έστω και λίγο, για μια στιγμή εξουσιαστής. Ισχυρότερος απ’ αυτόν/ην, που μέχρι πριν από μερικά δευτερόλεπτα θαύμαζε και ένιωθε να τον εξουσιάζει. Ποιος φταίει; Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Τι δολοφονήθηκε πριν από 35 χρόνια
Πριν από 35 χρόνια δολοφονήθηκε ύπουλα, άνανδρα, με πισώπλατους πυροβολισμούς ο Π. Μπακογιάννης. Εκτός από τον σπουδαίο Π. Μπακογιάννη, μια προσωπικότητα που ήταν μπροστά από την εποχή του, δολοφονήθηκε και κάτι άλλο, που οι αγράμματοι και αδίστακτοι, «φαρμακοχέρηδες» της «17Ν» το αντιλαμβάνονταν ενστικτωδώς σαν μεγάλη απειλή για τους ίδιους και το «ιδεώδες υπέρ του ανθρώπου» (Γεια σου, μεγάλε, Μάκη Μπαλαούρα!), που δήθεν πρέσβευαν.
Προσπάθησαν να δολοφονήσουν την «εθνική συμφιλίωση», για την οποία πάλευε ο Π. Μπακογιάννης. Με έναν τρόπο τα τελευταία χρόνια η εθνική συμφιλίωση έδωσε τη θέση της στον διχασμό και την εχθροπάθεια. Η δολοφονία του Π. Μπακογιάννη γίνεται πιο επίκαιρη σήμερα. Καθώς οι τρομοκράτες στις 26 Σεπτεμβρίου 1989 δολοφονούσαν συνειδητά έναν εχθρό τους. Την ενότητα του έθνους στο πρόσωπο του μετριοπαθούς Π. Μπακογιάννη. Γιατί η εθνική συμφιλίωση τους ενοχλούσε, όπως ενοχλεί και κάποιους άλλους σήμερα. Και τους ενοχλούσε, όπως ενοχλεί άλλους και σήμερα, γιατί δεν είχαν λόγο ύπαρξης σε συνθήκες εθνικής ενότητας. Οπως δεν έχουν και οι όψιμοι μιμητές τους.
Πάρτι για τα 50 και τη σύσφιξη σχέσεων
Χωρίς να ισχύουν τα ευφάνταστα που γράφονται περί «οργανωμένης ομάδας» στην Κ.Ο. της Ν.Δ. που «αμφισβητεί τον Κ. Μητσοτάκη» -οι πιο «ενημερωμένοι» κάνουν λόγο ακόμα για «πτώση της κυβέρνησης»- το κλίμα στη γαλάζια Κ.Ο. δεν είναι το καλύτερο.
Αρκετοί βουλευτές βρίσκουν κλειστές πόρτες σε υπουργεία και μερικές φορές και στο Μ. Μαξίμου. Εμπειρος κοινοβουλευτικός λέει ότι το πρόβλημα είναι πρωτευόντως θέμα σχέσεων και δευτερευόντως πολιτικό.
Οι «11», όπως συνεχίζει, «δεν είναι ομάδα», αφού π.χ. δύο μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας η οποία διέγραψε ομόφωνα τον Μ. Σαλμά, είχαν υπογράψει μαζί του την ερώτηση για τα κόκκινα δάνεια. Πικρίες και παράπονα υπάρχουν, ασχέτως αν είναι δίκαια. Σημασία έχει ότι ο Κ. Μητσοτάκης αφού έστειλε το μήνυμά του με τη διαγραφή του Μ. Σαλμά, είναι αποφασισμένος να συσφιχθούν οι σχέσεις κυβέρνησης – βουλευτών. Υπάρχουν μάλιστα σκέψεις για συνεδριάσεις της Κ.Ο. π.χ. 3-4 φορές τον χρόνο, να πυκνώσουν οι συνεδριάσεις της Πολιτικής Επιτροπής και να γίνει πιο γόνιμη η συνεργασία των υπουργών με τους βουλευτές.
Η αρχή για τη σύσφιξη των σχέσεων θα γίνει με το street party για τα 50ά γενέθλια της Ν.Δ. έξω από τα ιστορικά γραφεία της Ρηγίλλης.