ΕΞΕΛΕΞΑΝ ως αρχηγό έναν πολιτικό(;) που συμπεριφέρεται περισσότερο ως παρουσιαστής τηλεοπτικής εκπομπής ή influencer. Στη συνέχεια τον αμφισβήτησαν. Μετά τον «ξήλωσαν» και τον κήρυξαν έκπτωτο. Τότε, αποφάσισαν να κάνουν ξανά εσωκομματικές εκλογές. Αντε πάλι νέες υποψηφιότητες… Και τώρα επιχειρούν να τον αποκλείσουν με κάθε τρόπο από τη διαδικασία, φτάνοντας ακόμα και στη διαγραφή του, ενώ εκείνος τους απειλεί πως θα στείλει εισαγγελέα στην Κουμουνδούρου.
ΣΕ όλη αυτή τη διαδρομή, οι πολίτες, εκτός από πάρα πολύ γέλιο που έριξαν, άκουσαν απίστευτα πράγματα. Από ομολογίες στελεχών για τα πληρωμένα τρολ των υπογείων της Κουμουνδούρου. Αλήθεια, αυτή η δικαστική έρευνα, μετά την περσινή επίσημη αναφορά του Σκουρλέτη, σε ποιο στάδιο βρίσκεται; Μέχρι και καταγγελίες για «μαύρο χρήμα» υπήρξαν, που φέρεται να έρεε άφθονο τα προηγούμενα χρόνια στα κομματικά ταμεία.
ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν όλα αυτά; Για την ιδεολογική ρότα του κόμματος; Πλάκα κάνουμε. Η ρότα παραμένει η ίδια εδώ και πολλά χρόνια: τοξικός πολακισμός. Ο άγριος εμφύλιος, με σπαρταριστά επεισόδια γραφικότητας, γίνεται για άλλον λόγο: για τις καρέκλες και το ταμείο της επιχορήγησης.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ δύο σενάρια. Στο πρώτο, οι «τσιπρικοί» αφήνουν τον Κασσελάκη να κατέβει στις εκλογές του Νοεμβρίου και όπως δείχνουν όλα τα γκάλοπ εκείνος τους ξαναπαίρνει το κόμμα. Αρα, οι «87», «100», ή όπως, τέλος πάντων, αποκαλούνται, θα πρέπει να φύγουν. Οπότε, και το όποιο brand έχει απομείνει, αλλά και τα χρήματα μένουν στον Κασσελάκη. Στο δεύτερο σενάριο, αν διαγραφεί ο Κασσελάκης, οι «τσιπρικοί» κρατούν το κόμμα, τις καρέκλες και την επιχορήγηση.
ΑΥΤΗ η μάχη που δίνουν είναι η τελευταία. Θα ολοκληρωθεί είτε στην Κεντρική Επιτροπή που συνεδριάζει το Σαββατοκύριακο είτε στο Συνέδριο του Νοεμβρίου είτε στις κάλπες. Μετά, έτσι κι αλλιώς, θα χωρίσουν οι δρόμοι του Κασσελάκη και των «τσιπρικών». Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί νέα κατάρρευση και πλέον σε όλα τα γκάλοπ εμφανίζεται με μονοψήφιο ποσοστό. Προφανώς, μετά τη νέα διάσπαση, από το 7-8% όπου βρίσκεται τώρα, θα πέσει ακόμα πιο χαμηλά.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Η αυτογελοιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, που εξαϋλώνεται πολιτικά, μπορεί, τουλάχιστον, να προσφέρει κάτι θετικό στη χώρα. Να μη ζήσουμε ξανά φαινόμενα όπως αυτά που βιώσαμε από το 2012 έως το 2019. Να μην ξαναπέσει η κοινωνία θύμα πολιτικής αυτ-απάτης. Οι πολίτες να είναι υποψιασμένοι όταν ακούν μεγάλα λόγια και φαντασιακές λύσεις. Να ηττηθεί οριστικά ο λαϊκισμός, από όπου κι αν προέρχεται, είτε από την Αριστερά είτε από την Ακροδεξιά.
Ανέκδοτο να μιλάει ο Τσίπρας για την οικονομία
Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται με πάταγο, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να πουσάρει το rembranding του. Ανακοινώθηκε, λοιπόν, ότι το Ινστιτούτο Τσίπρα θα διοργανώσει εκδήλωση για τις προκλήσεις και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας στις 22 Οκτωβρίου.
Ε, τώρα, μπορεί κανείς να γελάσει προκαταβολικά με την ψυχή του. Τέτοιο αυτοτρολάρισμα δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει. Τι ακριβώς θα πει ο Αλέξης Τσίπρας για την οικονομία; Μήπως θα ήταν καλό να προβάλει ένα βίντεο με τις μνημειώδεις ατάκες που έφεραν καταστροφικές πολιτικές την περίοδο 2015-2019 και τις οποίες πληρώσαμε όλοι πολύ ακριβά;
Κοροϊδευόμαστε; Νομίζει ότι οι πολίτες έχουν ξεχάσει το σκίσιμο των Μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο, το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος που θα διέγραφε, το κλείσιμο των τραπεζών και το ψευτοδημοψήφισμα;
Ας βγει να μιλήσει για κάτι άλλο. Οχι για την οικονομία. Δεν γίνεται να κουνάει το δάχτυλό του και να προκαλεί την κοινωνία ο Αλέξης Τσίπρας, που ως πρωθυπουργός οδήγησε τη χώρα στον γκρεμό της εξόδου από την ευρωζώνη και επέβαλε επώδυνα μέτρα, από ένα -όπως αποδείχθηκε- αχρείαστο Μνημόνιο.