Η γαλλική νομοθεσία προβλέπει αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή κάθε φορά που ο πληθωρισμός κερδίζει πάνω από 2 ποσοστιαίες μονάδες. Σωρευτικά λοιπόν, από τις αρχές του χρόνου στη Γαλλία έχει αυξηθεί κατά 5,2%, που μεταφράζεται σε 80 ευρώ μικτά ή 60 ευρώ καθαρά.
Τόσο πολλές αυξήσεις μέσα στην ίδια χρονιά έχουν να δοθούν στη Γαλλία από τις πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του ’70, όταν ο πληθωρισμός «έτρεχε» με 20-25%.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Ανάμεσα στα έκτακτα μέτρα που εξετάζει η κυβέρνηση είναι η εθνικοποίηση του ενεργειακού κολοσσού EDF, με αποτέλεσμα να διακοπεί προσωρινά η διαπραγμάτευση της μετοχής του στο Χρηματιστήριο (η Λεπέν παραδόξως αντιδρά στο μέτρο).
Εκτακτες ενισχύσεις όμως, που δεν άρεσαν στους οικονομικά ισχυρούς, εξήγγειλε και ο Πέδρο Σάντσεθ.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός ανακοίνωσε έκτακτη φορολόγηση στις τράπεζες τα δύο επόμενα χρόνια, προκειμένου να εξοικονομηθούν 3 δισ. ευρώ και να αποδοθούν στην κοινωνία. Στο άκουσμα της είδησης οι μετοχές των δύο μεγαλύτερων ισπανικών τραπεζών (Santander και BBVA, με κεφαλαιοποίηση 41 δισ. και 26 δισ. ευρώ) υποχώρησαν 4% και 5% στο Χρηματιστήριο της Μαδρίτης.
Πολλοί, εξάλλου, δυσανασχέτησαν ακούγοντας τον Σάντσεθ να υπόσχεται επιστροφή του 100% των υπερκερδών των ενεργειακών επιχειρήσεων στους καταναλωτές, υπολογίζοντάς τα σε 2 δισ. Στο ίδιο μοτίβο, αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου περίπου στα 9 ευρώ εξήγγειλε στην Ιταλία και ο Ντράγκι, στριμωγμένος πολιτικά από τα «Πέντε Αστέρια». Φαίνεται πως η ανάγκη δεν πείθει μόνο θεούς. Λιπαίνει και το λεφτόδεντρο…