Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., μέσα σε ένα χρόνο ηγεσίας του Ν. Ανδρουλάκη, έχει σπάσει κάθε ρεκόρ. Από την «πολιτική αυτονομία» πέρασε σε κάποια απροσδιόριστη παραλλαγή της «προοδευτικής κυβέρνησης» με τη «Ν.Δ. στην αντιπολίτευση». Μετά κινήθηκε στην ουτοπία του μικρομεγαλισμού «κυβέρνηση χωρίς Μητσοτάκη και Τσίπρα». Στη συνέχεια, επανήλθε σε πιο ορθολογική τροχιά «θα συζητήσουμε με το πρώτο κόμμα προγραμματικά», για να βρεθεί αμέσως μετά στα θολά νερά όπου μπορεί να «ζήσει» όχι μόνο η «κυβέρνηση των ηττημένων», αλλά και η «κυβέρνηση ανοχής».

Οι αλλεπάλληλες κυβιστήσεις από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκπλήσσουν πλέον κανέναν. Από το «όχι σε κυβέρνηση ηττημένων» του αρχηγού, ο μισός ΣΥΡΙΖΑ λέει «και γιατί όχι κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα;», δηλαδή κυβέρνηση ηττημένων. Αλλά… «ειδικού σκοπού».

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως, έχει η συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ. Η οποία, είναι αλήθεια, επηρεάστηκε από τρία σημαντικά γεγονότα: 1. Το διψήφιο ποσοστό που κατέγραφε μετά την εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη σχετικά σύντομα άρχισε να… αδυνατίζει. 2. Η παρακολούθηση του Ν. Ανδρουλάκη και οι χειρισμοί που έκανε. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αντί να βγει κερδισμένος ως θύμα της απαράδεκτης παρακολούθησης, κατέληξε παρακολούθημα του ΣΥΡΙΖΑ και εξάρτημα στα χέρια του Α. Τσίπρα, στην προσπάθειά του να πείσει ότι ζούμε σε «χούντα» και διαρκή «εκτροπή». 3. Η υπόθεση Καϊλή, που ξύπνησε μνήμες από τις χειρότερες στιγμές του βαθέος ΠΑΣΟΚ.

Εξίσου σημαντικό είναι ότι ο Ν. Ανδρουλάκης παρέλαβε μια τριχοτομημένη εκλογική βάση. Το 1/3 ήθελε συμπόρευση με τη Ν.Δ. παραμένοντας στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, το 1/3 ήθελε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ και το 1/3 ήθελε αυτόνομη πορεία. Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όχι με την ίδια επιμονή, δοκίμασε και τις τρεις εκδοχές. Ομως η γρήγορη εναλλαγή τους δεν άφησε αποτύπωμα. Το μόνο σίγουρο που διαπίστωσε η Χ. Τρικούπη -στη διάρκεια των συνεχών εναλλαγών- ήταν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων και οι αποχωρήσεις σημαντικών στελεχών της: όσο πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν τόσο έπεφταν τα ποσοστά της και αποδυναμωνόταν το στελεχικό δυναμικό της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι δεν έχει πρόβλημα να καταφύγει σε κάθε είδους πολιτικό τυχοδιωκτισμό, προκειμένου να απομακρύνει την κανονικότητα και να φέρει το χάος. Η συγκρότηση της πλειοψηφίας της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ δεν ευνοεί την ηγεσία του κόμματος να ακολουθήσει τον απελπισμένο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε ακρότητά του. Οπως επίσης οι αριθμοί είναι εναντίον των σεναρίων της Κουμουνδούρου. Υπό αυτήν την έννοια ο Ν. Ανδρουλάκης έχει δύο «κόφτες» που τον βοηθούν να πάψει να ηγείται ενός κόμματος-εκκρεμούς και να ηγηθεί ενός θεσμικού κόμματος υπευθυνότητας και σοβαρότητας.

ΑΙΧΜΗ

«ΜΑΓΚΑΣ» ΓΙΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ!

Ο Π. Πολάκης ποτέ δεν ήταν «μάγκας» με την καλή έννοια του όρου. Είναι πολλά τα παραδείγματα που στην αρχή έκανε τον «μάγκα», αλλά μετά γινόταν ο Αλέκος Τζανετάκος του ελληνικού κινηματογράφου.

Γι’ αυτό και για πολλούς άλλους λόγους -έργα και λόγοι- αποκαλείται «μέγας χορηγός της Ν.Δ.» και συγκεντρώνει τη μήνιν συντρόφων του, οι οποίοι δεν ανέχονται την αγοραία αλλά και «κούφια» συμπεριφορά του. Η αλήθεια είναι ότι δεν φταίει μόνο αυτός και ο χαρακτήρας του. Εδώ και πολλά χρόνια του έχει επιτραπεί -αν δεν του έχει υποδειχθεί- να λειτουργεί «αυθόρμητα» και με την «ιδιαιτερότητα» του «λαϊκού παιδιού της Αριστεράς». Λογικό είναι ένας τέτοιος άνθρωπος κάποια στιγμή να γίνει ανεξέλεγκτος. Αυτοσυγκράτηση δεν είχε, «χαλινάρι» δεν του μπήκε ποτέ.

Κι έτσι, με μεγάλη ευκολία βγήκε με τον γνωστό καουμπόικο τρόπο του να καταγγείλει ουσιαστικά την απόφαση του αρμόδιου για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων Οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ. Και πιο συγκεκριμένα τη μη συμπερίληψη του κολλητού του στα Χανιά, κ. Χαιρετάκη. Η «φόρα» που έχει πάρει ο Π. Πολάκης δεν του επέτρεψε να καταλάβει ότι αυτή τη φορά δεν τα έβαζε με κάποιον «φασίστα» πολιτικό αντίπαλο, ούτε με κάποιον «νερόβραστο» σύντροφο. Τα έβαλε ευθέως με μια επιλογή του Α. Τσίπρα. Ο οποίος, όπως φαίνεται, ήθελε να βοηθήσει τον συνυποψήφιο του «αψύ» στα Χανιά, Γ. Σταθάκη.

Ισως για πρώτη φορά ο Π. Πολάκης βρέθηκε αντιμέτωπος με τη σκληρή απάντηση της Κουμουνδούρου. Στην «απειλή» του ότι δεν θα είναι υποψήφιος και ο ίδιος, αν δεν συμπεριλαμβανόταν στο ψηφοδέλτιο και ο «φίλος Χαιρετάκης», εισέπραξε ένα ψυχρό «αν δεν θέλεις να κατέβεις, μην κατεβαίνεις».

Δεν πέρασαν δύο ώρες από τη στιγμή που ξεκίνησε το «αντάρτικο» και ακολούθησε ο «πάγος» από την Κουμουνδούρου, ώστε ο Π. Πολάκης να κάνει νέα ανάρτηση-κυβίστηση και να βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια. Επιβεβαιώνοντας ότι δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας «τζάμπα μάγκας» του δίωρου.

Προς απόσυρση η Σ. Νικολάου;

Οι εξηγήσεις που έχει δώσει στο Μ. Μαξίμου η Σ. Νικολάου, πρώην γ.γ. Αντιεγκληματικής Πολιτικής, μετά τη δημοσίευση του πορίσματος του ΣΔΟΕ για υπερκοστολογήσεις στην προμήθεια υλικών στη διάρκεια της πανδημίας, φαίνεται πως δεν πείθουν. Σύμφωνα με πληροφορίες, η άποψη που επικρατεί στο Μ. Μαξίμου είναι η απόσυρσή της από το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο στην Εύβοια. Πόσω μάλλον αν ασκηθεί και ποινική δίωξη. Οπως φαίνεται, είναι θέμα πολύ λίγου χρόνου να υπάρξουν οι σχετικές ανακοινώσεις.

Μήνυση του Κ. Καραγκούνη

Μήνυση κατέθεσε ο Κ. Καραγκούνης για μία ανάρτηση που έγινε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από κάποιο τρολ, με την οποία τον ενέπλεκε με το 12χρονο κορίτσι από τον Κολωνό. Επί του παρόντος το βάρος έχει πέσει στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, η οποία πρέπει να βρει ποιο φυσικό πρόσωπο βρίσκεται πίσω από τον εν λόγω λογαριασμό. Αφού κυκλοφόρησε η είδηση της μήνυσης, ω του θαύματος, αρκετά «Συριζοτρόλ» που είχαν σπεύσει να αναπαραγάγουν την αθλιότητα άρχισαν να σβήνουν τα retweets και τα σχόλια που υπερθεμάτιζαν σε χυδαιότητα. Ο Κ. Καραγκούνης δεν είναι δικομανής, αλλά και η χυδαιότητα έχει όρια.

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Αν η 17ωρη διαπραγμάτευση πετύχαινε όσο πέτυχε η διαπραγμάτευση για τη βίλα του Σουνίου, δεν θα ζούσαμε σε μια άλλη χώρα;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Ποια σχέση έχει ο Πολάκης με την BMW;

ΑΠΟΡΙΕΣ -3

Τελικά, ποιος έχει τα πιο ισχυρά ερείσματα στην ΕΥΠ και τον ΣΔΟΕ;

ΑΠΟΡΙΕΣ -4

Ποιο κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ενοχλήθηκε πιο πολύ, από τους πολλούς που ενοχλήθηκαν, για την «κοινωνική συνάντηση» του Γ. Παπανδρέου με τον Α. Τσίπρα;