Τον Ιούνιο, π.χ., ο Eλον Μασκ απείλησε με απόλυση τους εργαζομένους της Tesla που δεν θα δουλεύουν στο γραφείο 40 ώρες την εβδομάδα, ενώ ανάλογες προσκλήσεις -κάπως λιγότερο τελεσιγραφικά- απηύθυναν η Apple και η Google.

Η Disney απαίτησε αυτοπρόσωπη παρουσία τουλάχιστον τέσσερις μέρες την εβδομάδα. Στον Τζεφ Mπέζος της Amazon αρκούν και τρεις. Με διάφορες παραλλαγές, το νόημα είναι κοινό: «Γυρίστε πίσω». Ομως πολλοί εργαζόμενοι δεν ενθουσιάζονται με την προοπτική. Κύριο πλεονέκτημα της τηλεργασίας είναι ότι ο εργαζόμενος γλιτώνει τουλάχιστον μία ή και δύο ώρες μετακινήσεων κάθε μέρα.

Αυτό προκύπτει και από διεθνή έρευνα που πραγματοποίησε τον Ιανουάριο το αμερικανικό επιστημονικό δίκτυο NBER με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και του Οικονομικού Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου.

Ο διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Αγοράς Εργασίας, Μπερντ Φιτζενμπέργκερ, εκτιμά ότι οι επιχειρήσεις χρειάζονται «καλύτερο συντονισμό» για να κάνουν ξανά ελκυστικό το γραφείο. Η δε γερμανική ένωση εργοδοτών (BDA) είναι υπέρ του υβριδικού μοντέλου. Εκπρόσωπός της δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο ότι το 86% των επιχειρήσεων που άρχισαν να προσφέρουν δυνατότητες τηλεργασίας λόγω πανδημίας θα ήθελε να τις διατηρήσει ή και να τις επεκτείνει.

Το μεγάλο γερμανικό συνδικάτο Verdi, του δημόσιου τομέα, ευνοεί γενικά την επιστροφή στους χώρους δουλειάς, αλλά «με βελτίωση των συνθηκών και επίλυση των παλαιών προβλημάτων». Κατά την καθηγήτρια μάνατζμεντ, Σουζάνε Φρέλιχ, η εργοδοσία οφείλει να θέσει συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι όμως θα πρέπει να είναι δίκαιοι και να συνδιαμορφώνονται από το προσωπικό. «Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαμόρφωση των κανόνων αυτών και κυρίως θα πρέπει να τους είναι σαφές για ποιο λόγο έρχονται στο γραφείο», επισημαίνει.