Με οδύνη διαπιστώνει ότι σε πολλές περιπτώσεις εμπλέκονται και συγγενικά πρόσωπα και μάλιστα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος τους. Οπως αποδεικνύουν οι σχετικές έρευνες, τα παιδιά «κινδυνεύουν» να υποστούν σεξουαλική κακοποίηση από πρόσωπα που βρίσκονται κοντά ή και μέσα στο σπίτι τους, παρά από αγνώστους. Ο λόγος είναι ότι αισθάνονται ασφαλή με ανθρώπους που ζουν μαζί τους ή επισκέπτονται φιλικά τους γονείς τους και νιώθουν εξοικειωμένα μαζί τους. Γι’ αυτό στην Αμερική, για παράδειγμα, παιδιά από το Νηπιαγωγείο διδάσκονται πώς να προστατεύονται από τέτοιου είδους «επιθέσεις αγάπης», να μην επιτρέπουν να αγγίζει κανείς τα εσώρουχά τους και, το κυριότερο, όταν καταλάβουν ότι κάτι «περίεργο συμβαίνει», να το λένε αμέσως. Τους εξηγούν να μη φοβηθούν να εμπιστευθούν τους δασκάλους ή τους γονείς ότι «αυτός» επιχειρεί να τα πλησιάσει και ότι γονείς και δάσκαλοι τα εμπιστεύονται. Οι δάσκαλοι επίσης δηλώνουν αμέσως αν αντιληφθούν ότι η συμπεριφορά των παιδιών δεν είναι η συνήθης. Τα σημεία αλλαγής στο χαρακτήρα του παιδιού είναι σχεδόν κοινά σε όλες τις περιπτώσεις.

Η αλήθεια είναι ότι ο καταιγισμός κρουσμάτων παιδοφιλίας μάς κάνει να αναρωτηθούμε αν στο παρελθόν τα φαινόμενα ήταν πολύ λιγότερα. Σε αυτό πανεπιστημιακές έρευνες δίνουν απαντήσεις: Υπήρχε το πρόβλημα και σε μεγάλη έκταση. Αλλά άλλαξαν τώρα τα κοινωνικά δεδομένα. Για παράδειγμα, η κοινωνία θεωρούσε φυσικούς τους γάμους ανάμεσα σε ώριμους άντρες με παιδούλες, χωρίς να αποδίδεται σε παιδοφιλία. Δεκάδες κοινωνικά μυθιστορήματα στον 18ο και τον 19ο αιώνα έχουν ανάλογες ιστορίες. Ηταν σύνηθες και στις βασιλικές αυλές τέτοιου είδους γάμοι και ακόμη πιο σύνηθες στις φεουδαρχικές κοινωνίες. Υπήρχε ένα πέπλο συγκάλυψης για τα ήθη της εποχής.

Στην Ελλάδα, το κίνημα «Μe too» έφτασε με χρονοκαθυστέρηση. Ωστόσο, η ευρεία κάλυψη για τα ζητήματα κακοποιητικής συμπεριφοράς, άσκηση βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού πήραν τόση έκταση -και λόγω των επώνυμων θυμάτων και των επώνυμων θυτών- ώστε ξεπεράστηκε ένα « αίσθημα ενοχής ή ντροπής» που συγκρατούσε τις γυναίκες. Αυτή η ριζική αλλαγή στη νοοτροπία κατέστησε ευκολότερη την καταγγελία του βιασμού, παρόλο που η διαδικασία «απόδειξης» πόρρω απέχει από το να είναι ανώδυνη. Να θεωρήσουμε ότι στο πλαίσιο του κινήματος «Μe too» άνοιξαν και τα στόματα για την παιδεραστία…

Η Δικαιοσύνη βρίσκεται πολλά βήματα πίσω από το να διευκολύνει την άμεση τιμωρία των ενόχων. Το μέλος των «Πυξ Λαξ» π.χ., το οποίο είχε καταδικαστεί το 2012 για ανάλογη πράξη, επειδή η υπόθεση δεν είχε τελεσιδικήσει και κυκλοφορούσε ελεύθερος , εξακολούθησε να κάνει τα ίδια. Τουλάχιστον, «στις επαναλήψεις» του εγκλήματος πρέπει οι ποινές να είναι αμείλικτες.