Η νίκη προφανώς δεν ήρθε. Ο «θάνατος» επήλθε με τη μορφή του τέλους του προεδρίας του, γεγονός που ο ίδιος αποδέχθηκε καθυστερημένα, με μισόλογα και υπαινιγμούς. Τον βιολογικό του θάνατο κανείς δεν τον εύχεται, αν και ορκισμένοι εχθροί του τον επιδιώκουν. Και με τη φυλακή τι γίνεται; Είναι πραγματική απειλή ή fake; Εδώ ολόκληρος Λούλα γνώρισε τη γλύκα της για κάμποσα χρόνια, με κατηγορίες εντελώς έωλες και πολιτικά υποκινούμενες. Ο ακροδεξιός «σερίφης» γιατί να την αποφύγει; «Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι αυτή η επιλογή… δεν υπάρχει», κοκορευόταν πέρσι τον Αύγουστο ο πρόεδρος Μπολσονάρου σε πλήθος ευαγγελικών οπαδών του, σε αντίθεση με όσα λέει τώρα.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Καλύτεροι από εμάς γνώστες των βραζιλιάνικων πραγμάτων υποστηρίζουν ότι ο Μπολσονάρου δεν θα αποφύγει τελικά το κελί, ακόμη κι αν αυτό πάρει χρόνια. Από το ξεκίνημα της αμφιλεγόμενης θητείας του, το 2019, ο πρώην στρατιωτικός άρχισε να συσσωρεύει κατηγορίες για παραπληροφόρηση έως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Εως τώρα έχει επιβιώσει από 150 προσπάθειες καθαίρεσης και παραπομπής σε δίκη, ρεκόρ ακατάρριπτο για κάθε αρχηγό κράτους. Οι περισσότερες σχετίζονταν με την κακοδιαχείριση της πανδημίας, που στοίχισε τη ζωή σε 700.000 Βραζιλιάνους (ειδικά αυτό που έγινε στο Μανάους του Αμαζονίου θύμιζε δαντική κόλαση). Διαπρύσιος αρνητής του κορονοϊού, ο Μπολσονάρου υποστήριζε ότι τα εμβόλια μπορεί να σε μεταμορφώσουν σε… κροκόδειλο και διαφήμιζε κομπογιαννίτικες θεραπείες.
Επίσης, παρενέβη στη Δικαιοσύνη για έρευνες σε βάρος των γιων του, τους οποίους θωράκισε με κυβερνητικά πόστα. Προς το τέλος έσκασε κι ένα οικογενειακό σκάνδαλο αγοράς ακινήτων από συγγενείς του, και το γλυκό έδεσε. Ολα, λοιπόν, δείχνουν ότι ο Μπολσονάρου έχει κάθε λόγο να αθετήσει την υπόσχεσή του ότι, αν χάσει, θα αποσυρθεί από την πολιτική. Με ένα νεύμα οι οπαδοί του θα μπουκάρουν στο δικαστήριο…