Η Ελλάδα έχει φιλοξενηθεί πολλές φορές στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου με άρθρα για την οικονομία της, αλλά πρώτη φορά με θετική προσέγγιση.
Το καλοκαίρι του 2015, η ελληνική κρίση είχε γίνει ρουτίνα στα Μέσα Ενημέρωσης της Ευρώπης. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανιζόταν ως ο μαστροχαλαστής της Ευρώπης, ένα σκίτσο στους «Financial Times» τον παρουσίαζε να παίζει «τζένγκα» και να τραβάει το κομμάτι της Ελλάδας από το οικοδόμημα της ευρωζώνης.
Το γερμανικό «Spiegel» δημοσίευε ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο η Μέρκελ σε συνεδρίαση του προεδρείου των Χριστιανοδημοκρατών άφηνε για πρώτη φορά δημοσίως ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχουν προετοιμασίες σε περίπτωση Grexit.
Η γαλλική «Liberation» είχε πρωτοσέλιδο τίτλο «Για όνομα του Θεού», σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο την πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ μετά το δημοψήφισμα.
Μεγαλεία, να μην τα ξεχνάμε. Και τώρα έρχεται ο «Economist» και καλεί ουσιαστικά το κεφάλαιο να επενδύσει στην Ελλάδα παρά τα προβλήματα που αναγνωρίζει αναφέροντας το δυστύχημα στα Τέμπη ή την υπόθεση των υποκλοπών.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Την ίδια ώρα το Ecofin έλαβε μία ιστορική απόφαση, που δικαιώνει απόλυτα την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα. Η εξαίρεση μέρους των αμυντικών δαπανών από τον υπολογισμό του ελλείμματος δίνει δημοσιονομικές ανάσες στη χώρα μας, ήταν ένα αίτημα που έγινε αποδεκτό, καθώς η Ευρώπη με το Ουκρανικό διαπίστωσε ότι ο εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι περιττή πολυτέλεια αλλά προϋπόθεση ασφαλείας. Η προσπάθεια που είχε ξεκινήσει επί Χρήστου Σταϊκούρα συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε με τον Κωστή Χατζηδάκη, που πλέον μπορεί να συνομιλεί με επιχειρήματα και κυρίως να ακούγεται από τους Ευρωπαίους ομολόγους του.
Για να θυμηθούμε πάλι ένα άλλο πρωτοσέλιδο των «Financial Times» που εμφάνιζε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο μόνο και μελαγχολικό σε μία συνεδρίαση του Eurogroup, αμέσως μετά την αποπομπή του Βαρουφάκη.
Το μεγαλύτερο κέρδος για την Ελλάδα είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας της. Ο Μητσοτάκης δεν αιφνιδιάζει, ούτε παίζει με «μπλόφες» λες και βρίσκεται σε καφενείο, απλώς δουλεύει με βάση τους κανόνες της οικονομίας. Λιγότεροι φόροι, μικρότερη γραφειοκρατία, ανάδειξη των θετικών στοιχείων της Ελλάδας, πρόσκληση για επενδύσεις.
Το διπλό καλό νέο, από «Economist» και κυρίως Βρυξέλλες, δείχνει ότι η ελληνική οικονομία κινείται σε καλό δρόμο και έχει ακόμα τεράστιες δυνατότητες. Μόνο από τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μπορεί να αυξηθεί 1% με 2% και η χώρα μας να μετατραπεί σε διεθνή εκπαιδευτικό κόμβο, προσελκύοντας ξένους φοιτητές και απορροφώντας σε ποιοτικές θέσεις εργασίας το επιστημονικό μας δυναμικό.
Οταν λοιπόν στην επικαιρότητα και μάλιστα τη διεθνή, επικρατούν τόσο θετικές ειδήσεις για την Ελλάδα, πώς να κάνει σοβαρή αντιπολίτευση; Να αντιπαραβάλει τα δημοσιεύματα του πρόσφατου παρελθόντος με πρωταγωνιστή τον Τσίπρα ή να πείσει τους πολίτες ότι η Ελλάδα φτωχοποιείται, όταν όλοι βλέπουν πως η ανάπτυξη μέσω της μείωσης της ανεργίας διαχέεται στην κοινωνία;
Αυτά βλέπει ο Κασσελάκης και προτιμά ένα ταξίδι «ημιαναψυχής» στο Παρίσι, από το να δίνει μάχες χαρακωμάτων με άσφαιρα πυρομαχικά. Οχι θα σκάσει.